Lebid bin Rebia
Lebîd b. Rebî'a el-'Âmirî (Arapça: لبيد بن ربيعة العامري) (ö.660?), Câhiliye döneminin en meşhur şairlerinden biridir. Muallaka şairlerinden biri kabul edilmektedir.
Lebîd bin Rebî'a, İslam öncesi dönemin ünlü Arap şairlerinden biridir ve "Muallaka" adı verilen kasidelerden birinin sahibidir. Bu kasideler, dönemin en seçkin şiirleri olarak Kabe duvarına asılırdı. Lebid'in Muallakası, özellikle doğa tasvirler ve hayatn geçiciliği temalarıyla dikkat çeker. Lebid'in Muallakası, toplamda 88 beyitten oluşur ve Arap edebiyatının en önemli eserlerinden biri olarak kabul edilir.[1]
Hayatı
değiştirHenüz genç yaşındayken, kabilesinin Hire kralına gönderdiği heyetin içerisinde yer aldığı bilinmektedir. Heyetin görevi, kabilenin taleplerini hükümdara bildirmektir. Lebîd henüz genç yaşında olduğu için, heyetle birlikte huzura çıkarılmamıştır. Kralın nedimi olan er-Rebî'nin heyet hakkında olumsuz konuşması nedeniyle, heyet kraldan bekledikleri ilgiyi görememiştir. Ancak yanlarında Lebîd olduğu halde kralın huzuruna tekrar çıktıklarında, Lebîd, er-Rebî'yi ağır bir recez şiiriyle yermiştir. Lebîd'in bu hiciv şiirini okumadan önce, dönemin kahinlerini andıran bazı ritüelleri gerçekleştirdiği kaydedilmektedir. Bu hadise, hiciv şiirleriyle büyücülük arasındaki ilişkiden bakiye kalmış bir detay olarak değerlendirilmiştir.[2]
Lebîd'in ölmeden önce Müslüman olduğu rivayet edilmektedir. Bu yüzden sahabenin arasında sayılmaktadır.
Konuyla ilgili yayınlar
değiştirEsat Ayyıldız, Klasik Arap Şiirinde Emevî Dönemine Kadar Hiciv. Ankara: Gece Kitaplığı, 2020. s.50-55.
Kaynaklar
değiştir- ^ "LEBÎD b. REBÎA". TDV İslâm Ansiklopedisi. 15 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2025.
- ^ Esat Ayyıldız, Klasik Arap Şiirinde Emevî Dönemine Kadar Hiciv. Ankara: Gece Kitaplığı, 2020. s.50-55.