Liberal Demokrat Parti (Japonya)
Japonya Liberal Demokrat Partisi (自由民主党, Jiyū-Minshutō), genellikle kısaltılarak LDP veya Jimintō (自民党) olarak söylenmektedir. Japonya'da siyaset yapan parti, merkez-sağ ve muhafazakâr bir yapısı bulunmakla beraber Japonya'daki en büyük partidir. LDP, 1993 ile 1994 arasında ve 2009'dan 2012'ye kadar bir süre dışında, 1955'teki kuruluşundan bu yana -1955 Sistemi denilen bir dönem- sürekli olarak iktidardaydı. 2012 seçimlerinde hükûmetin kontrolünü yeniden ele geçirdi. Alt evinde 291, üst evinde 121 sandalye tutuyor ve Komeito ile koalisyonda, iktidar koalisyonunun her iki evde de süper üstünlüğü var. Başbakan Shinzi Abe ve birçok mevcut ve eski LDP bakanı, aynı zamanda monarşist bir örgüt olan Nippon Kaigi'nin üyeleridir.[13]
Liberal Demokrat Parti 自由民主党 veya 自民党 Jiyū-Minshutō veya Jimintō | |
---|---|
Başkan | Fumio Kishida |
Başkanvekili | Taro Aso |
Genel Sekreter | Toshimitsu Motegi |
Kuruluş tarihi | 15 Kasım 1955 | )
Önceli | Liberal Parti Japonya Demokratik Partisi |
Merkez | 11-23, Nagatachō 1-chome, Chiyoda, Tokyo 100-8910, Japonya |
Gazete(ler) | Jiyū Minshu |
Üyelik (2021) | 1.136.445[1] |
İdeoloji | Japon milliyetçiliği[2] Millî muhafazakârlık[3] Liberal muhafazakârlık[4] Sosyal muhafazakârlık[5] Ekonomik liberalizm[6] Sağ popülizm[7] Japon yeni muhafazakârlığı[8] Büyük çadır[9] Muhafazakâr liberalizm[10] |
Siyasi pozisyon | Merkez sağ [11] ve Sağ [12] |
Resmî renkler | Yeşil Kırmızı |
Konsüller | 119 / 245
|
Temsilciler | 260 / 465
|
İl meclisleri | 1.301 / 2.614
|
Belediye meclisleri | 2.180 / 30.101
|
Seçim sembolü | |
İnternet sitesi | |
Parti bayrağı | |
LDP, 2017 yılına kadar ana muhalefet partisi olan Demokrat Parti (民進党 Minshintō) olmak üzere Japonya Demokratik Partisi (民主党 Minshutō) ile birleşmiş olan şu an feshedilmiş Liberal Parti (自由 党 Jiyūtō) ile karıştırılmamalıdır.[14] LDP, 2016 yılında kurulan eski bir küçük sosyal liberal parti olan Liberal Parti (自由 党 Jiyū-tō) ile karıştırılmamalıdır.
İdeoloji
değiştirLDP, uzun vadeli hükûmeti nedeniyle iyi tanımlanmış, birleşik bir ideoloji veya politik felsefe önermemiştir. Üyeleri, genel olarak muhalefet partilerinin sağında olarak tanımlanabilecek çeşitli pozisyonlara sahiptir. LDP geleneksel olarak kendisini bir dizi genel hedefle tanımlamıştır: hızlı, ihracata dayalı ekonomik büyüme; ABD ile dış ve savunma politikalarında yakın işbirliği; ve idari reform gibi bazı yeni konular. İdari reform birkaç temayı kapsamıştır: devlet bürokrasisinin basitleştirilmesi ve kolaylaştırılması; devlete ait işletmelerin özelleştirilmesi; ve yaşlanmakta olan bir toplumun yarattığı ekonomi üzerindeki beklenen baskıya hazırlık olarak vergi reformu dahil tedbirlerin alınması. 1990'ların başındaki diğer öncelikler arasında, hızla gelişmekte olan Asya-Pasifik bölgesinde Japonya için daha aktif ve olumlu bir rolün geliştirilmesi, iç talebin serbestleşmesi (ileri teknoloji bilgi toplumu oluşturulmasına öncülük etmesi beklenerek) ve tanıtımının yapılması ve Japonya’nın ekonomisinin uluslararasılaşması ve bilimsel araştırmanın desteklenmesi yer aldı. Serbest girişimciliğe yönelik işlerden ilham alan bir taahhüt, önemli küçük işletme ve tarımsal seçim bölgelerinin bir tür korumacılık ve sübvansiyonlar üzerindeki ısrarı ile azalmıştır.[15] Ayrıca, LDP eşcinsel evliliğin yasallaşmasına karşıdır.[16]
Üyelik
değiştirLDP'nin 1990'da beş milyondan fazla parti üyesi vardı. Aralık 2017'ye kadar üyelik yaklaşık bir milyon üyeye düştü.[17]
Seçim sonuçları
değiştirGenel seçimler
değiştirSeçim | Lider | Aday | Sandalye | Oy | % | Blok Oy | % | Hükûmet |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1958 | Nobusuke Kishi | 413 | 289 / 467
|
23,840,170 | 59.0% | LDP Kabinesi | ||
1960 | Hayato Ikeda | 399 | 300 / 467
|
22,950,404 | 58.1% | LDP Kabinesi | ||
1963 | Hayato Ikeda | 359 | 283 / 467
|
22,972,892 | 56.0% | LDP Kabinesi | ||
1967 | Eisaku Satō | 342 | 277 / 486
|
22,447,838 | 48.9% | LDP Kabinesi | ||
1969 | Eisaku Satō | 328 | 288 / 486
|
22,381,570 | 47.6% | LDP Kabinesi | ||
1972 | Tanaka Kakuei | 339 | 271 / 491
|
24,563,199 | 46.9% | LDP Kabinesi | ||
1976 | Takeo Miki | 320 | 249 / 511
|
23,653,626 | 41.8% | LDP Kabinesi | ||
1979 | Masayoshi Ōhira | 322 | 248 / 511
|
24,084,130 | 44.59% | LDP Kabinesi | ||
1980 | Masayoshi Ōhira | 310 | 284 / 511
|
28,262,442 | 47.88% | LDP Kabinesi | ||
1983 | Yasuhiro Nakasone | 339 | 250 / 511
|
25,982,785 | 45.76% | LDP-NLC Kabinesi | ||
1986 | Yasuhiro Nakasone | 322 | 300 / 512
|
29,875,501 | 49.42% | LDP Kabinesi | ||
1990 | Toshiki Kaifu | 338 | 275 / 512
|
30,315,417 | 46.14% | LDP Kabinesi | ||
1993 | Kiichi Miyazawa | 285 | 223 / 511
|
22,999,646 | 36.62% | Muhalefet | ||
1996 | Ryutaro Hashimoto | 355 | 239 / 500
|
21,836,096 | 38.63% | 18,205,955 | 32.76% | LDP-JSP-NPS Kabinesi |
2000 | Yoshirō Mori | 337 | 233 / 480
|
24,945,806 | 40.97% | 16,943,425 | 28.31% | LDP-NKP-NCP Kabinesi |
2003 | Junichiro Koizumi | 336 | 237 / 480
|
26,089,326 | 43.85% | 20,660,185 | 34.96% | LDP-NKP Kabinesi |
2005 | Junichiro Koizumi | 346 | 296 / 480
|
32,518,389 | 47.80% | 25,887,798 | 38.20% | LDP-NKP Kabinesi |
2009 | Tarō Asō | 326 | 119 / 480
|
27,301,982 | 38.68% | 18,810,217 | 26.73% | Muhalefet |
2012 | Shinzō Abe | 337 | 294 / 480
|
25,643,309 | 43.01% | 16,624,457 | 27.79% | LDP-NKP Kabinesi |
2014 | Shinzō Abe | 352 | 291 / 475
|
25,461,427 | 48.10% | 17,658,916 | 33.11% | LDP-KM Kabinesi |
2017 | Shinzō Abe | 332 | 284 / 465
|
26,719,032 | 48.21% | 18,555,717 | 33.28% | LDP-KM Kabinesi |
2021 | Fumio Kishida | 332 | 259 / 465
|
27,626,235 | 48.08% | 19,914,883 | 34.66% | LDP-KM Kabinesi |
Konsüller Meclisi
değiştirSeçim | Lider | Toplam Sandalye | Kazanılan Sandalye | Ulusal Oylar | % | İl Oyları | % |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1956 | Ichirō Hatoyama | 122 / 250
|
61 / 125
|
11,356,874 | 39.7% | 14,353,960 | 48.4% |
1959 | Nobusuke Kishi | 132 / 250
|
71 / 125
|
12,120,598 | 41.2% | 15,667,022 | 52.0% |
1962 | Hayato Ikeda | 142 / 250
|
69 / 125
|
16,581,637 | 46.4% | 17,112,986 | 47.1% |
1965 | Eisaku Satō | 140 / 251
|
71 / 125
|
17,583,490 | 47.2% | 16,651,284 | 44.2% |
1968 | Eisaku Satō | 137 / 250
|
69 / 125
|
20,120,089 | 46.7% | 19,405,546 | 44.9% |
1971 | Eisaku Satō | 131 / 249
|
62 / 125
|
17,759,395 | 44.5% | 17,727,263 | 44.0% |
1974 | Kakuei Tanaka | 126 / 250
|
62 / 125
|
23,332,773 | 44.3% | 21,132,372 | 39.5% |
1977 | Takeo Fukuda | 125 / 249
|
63 / 125
|
18,160,061 | 35.8% | 20,440,157 | 39.5% |
1980 | Masayoshi Ōhira | 135 / 250
|
69 / 125
|
23,778,190 | 43.3% | 24,533,083 | 42.5% |
1983 | Yasuhiro Nakasone | 137 / 252
|
68 / 126
|
16,441,437 | 35.3% | 19,975,034 | 43.2% |
1986 | Yasuhiro Nakasone | 143 / 252
|
72 / 126
|
22,132,573 | 38.58% | 26,111,258 | 45.07% |
1989 | Sōsuke Uno | 109 / 252
|
36 / 126
|
17,466,406 | 30.70% | 15,343,455 | 27.32% |
1992 | Kiichi Miyazawa | 106 / 252
|
68 / 126
|
20,528,293 | 45.23% | 14,961,199 | 33.29% |
1995 | Yōhei Kōno | 111 / 252
|
46 / 126
|
10,557,547 | 25.40% | 11,096,972 | 27.29% |
1998 | Ryutaro Hashimoto | 102 / 252
|
44 / 126
|
17,033,851 | 30.45% | 14,128,719 | 25.17% |
2001 | Junichiro Koizumi | 111 / 247
|
64 / 121
|
22,299,825 | 41.04% | 21,114,727 | 38.57% |
2004 | Junichiro Koizumi | 115 / 242
|
49 / 121
|
16,797,686 | 30.03% | 19,687,954 | 35.08% |
2007 | Shinzō Abe | 83 / 242
|
37 / 121
|
16,544,696 | 28.1% | 18,606,193 | 31.35% |
2010 | Sadakazu Tanigaki | 84 / 242
|
51 / 121
|
14,071,671 | 24.07% | 19,496,083 | 33.38% |
2013 | Shinzō Abe | 115 / 242
|
65 / 121
|
18,460,404 | 34.7% | 22,681,192 | 42.7% |
2016 | Shinzō Abe | 121 / 242
|
56 / 121
|
20,114,833 | 35.9% | 22,590,793 | 39.9% |
2019 | Shinzō Abe | 113 / 245
|
57 / 124
|
17,712,373 | 35.37% | 20,030,330 | 39.77% |
2022 | Fumio Kishida | 119 / 248
|
63 / 125
|
18,256,245 | 34.43% | 20,603,298 | 38.74% |
Kaynakça
değiştir- ^ {{Web kaynağı |url=https://www.asahi.com/articles/ASP316SBSP31UTFK024.html 8 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. |başlık=LDP members increased by 50,000 to 1.13 million since their return to power. |erişimtarihi=8 Haziran 2022
- ^ "The Resurgence of Japanese Nationalism (the Globalist)". 19 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 July 2016.
- ^ Ganesan (2015). Bilateral Legacies in East and Southeast Asia. Institute of Southeast Asian Studies. s. 67.
- ^ Karan, Pradyumna P. (2005), Japan in the 21st century: environment, economy, and society, University Press of Kentucky, 10 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 1 Mayıs 2017
- ^ Inada, Miho; Dvorak, Phred. "Same-Sex Marriage in Japan: A Long Way Away?" 16 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Wall Street Journal. 20 September 2013. Retrieved 31 March 2014.
- ^ Muramatsu, Michio (1997). State and Administration in Japan and Germany: A Comparative Perspective on Continuity and Change. Walter de Gruyter. s. 117.
- ^ Lindgren, Petter (2012). "The Era of Koizumi's Right-Wing Populism" (PDF). University of Oslo. 23 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019.
- ^ Hebert (2011). Wind Bands and Cultural Identity in Japanese Schools. Springer Science & Business Media. s. 44.
- ^ Glenn D. Hook; Julie Gilson; Christopher W. Hughes; Hugo Dobson (2001). Japan's International Relations: Politics, Economics and Security. Routledge. s. 58. ISBN 978-1-134-32806-2. 13 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2019.
- ^ Tetsuya Kobayashi (1976). Society, Schools, and Progress in Japan. Elsevier Science. s. 68. ISBN 978-1-4831-3622-6.
- ^ Liberal Demokrat Parti, merkez sağ olarak tanımlanmaktadır:
- Roger Blanpain; Michele Tiraboschi (2008). The Global Labour Market: From Globalization to Flexicurity. Kluwer Law International. s. 268. ISBN 978-90-411-2722-8. 13 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2017.
- Ludger Helms (18 Ekim 2013). Parliamentary Opposition in Old and New Democracies. Routledge. s. 97. ISBN 978-1-317-97031-6. 5 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2017.
- Jeffrey Henderson; William Goodwin Aurelio Professor of Greek Language and Literature Jeffrey Henderson (11 Şubat 2011). East Asian Transformation: On the Political Economy of Dynamism, Governance and Crisis. Taylor & Francis. s. 54. ISBN 978-1-136-84113-2. 10 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2017.
- Peter Davies; Derek Lynch (16 Ağustos 2005). The Routledge Companion to Fascism and the Far Right. Routledge. s. 236. ISBN 978-1-134-60952-9. 8 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2017.
- ^ "Unwelcome Change - A Cabinet Reshuffle Poses Risks For Japan's Ties with Neighbors". The Economist. 30 Ağustos 2014. 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2017.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2019.