Lisannüddin bin Hatip
Lisannüddin bin Hatip (16 Kasım 1313, Loja; 1374, Fas) Gırnata Emirliğinde yaşamış şair, yazar, tarihçi, filozof, fizikçi ve siyasetçi. Tam adı Muhammad bin Abdullah bin Said bin Ali bin Ahmed al-Salmani'dır.[1] Şiirlerinden bazıları Elhamra sarayının duvarlarını süsler.
Gırnata yakınlarında Loja'da doğdu. Yaşamının büyük kısmını V. Muhammed'in sarayında vezirlik yaparak geçirdi fakat iki defa Gırnata'dan sürgüne gitti ve Merinilerin kontrolündeki Fas'ta yaşadı. birincisinde 1360-1362 arasında Fas'ta, ikincisinde 1371-74 arasında Fas yakınlarındaki Ceuta ve Tilimsan'da yaşadı. 1374'te tutuklandı, zındıklık ve ateistlik suçlamasıyla yargılandı ve boğularak idam edilmesine karar verildi. Cesedi Fas'ın kapılarından biri olan "Mahruk" kapısında önce yakıldı sonra gömüldü. Bu cezalandırmanın temel nedeni Gırnata Emirleri ile aralarında oluşan kişisel bir kan davası idi.[2]
Tarihçi olarak tanındı, ayrıca öyle mükemmel şiirler yazdı ki, bunların bir kısmı muvaşşah biçiminde bestelendi.
1369'da yazdığı otobiyografisi, 'al-Ihata fi akhbar Gharnata' (Gırnata Tarihi hakkındaki tüm kaynaklar) adlı eserinde yer alır. Bu eser, Muhammed Abdullah Enan tarafından 1978'de Kahire'de yayınlandı.
Kaynakça
değiştirDış bağlantılar
değiştir- Feyruz'un sesinden İbn Hatip'in yazdığı şiirler. [1] (Şiirin üst tarafındaki oval şekli tıklayıp müziği dinleyebilirsiniz.)
- Ibn al-Jatib (ikinci bölümü İngilizce) [2]
- İbn-i Haldun Websitesi, 2 Şubat 2008'de erişildi [3]
- Encyclopedia of medieval Iberia, Ibn al-Khatib maddesi, 2 Şubat 2008'de erişildi [4]