Loango Krallığı
Loango Krallığı, kısaca Loango, günümüzde Kongo Cumhuriyeti'nin bulunduğu topraklarda, Atlas Okyanusu kıyısında yaklaşık 1550 yılından 1883'e kadar varlığını sürdüren sömürge öncesi bir Orta Afrika devletiydi.
Loango Krallığı | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ~1550-~1883 | |||||||||
 Bayrak | |||||||||
 Günümüz Kongo Cumhuriyeti'nde krallığın tahminî yeri | |||||||||
| Başkent | Buali | ||||||||
| Hükûmet | Monarşi | ||||||||
| Tarihçe | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Tarihçe
değiştirKrallık 14. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar varlığını sürdürmüştür. 17. yüzyılda da en etkili dönemini yaşayan krallık, kuzeydeki Mayombe'den neredeyse Kongo Nehri'nin ağzına kadar uzanıyordu. Sakinleri, Kongo İmparatorluğu'nda da konuşulan Kikongo dilinin kuzey lehçesini konuşuyordu.
1512 ile 1570 yılları arasında Fiote halkı, Kongo Nehri'nin kuzeyindeki Loango krallığıyla Kongo İmparatorluğu'ndan[1] ayrılarak, 16. yüzyılda bağımsızlığını ilan etmiştir.[2]
Loango ve kıyıları ilk olarak 1624'te İsviçreli doktor ve Afrika kâşifi Samuel Braun tarafından keşfedildi.[3] Braun'a göre, bölgede Güney Amerika'dan gelen manyok bitkisi zaten ekiliyor ve hurma şarabı içiliyordu. Bir erkeğin zenginliği, tarlayı işleyen kadınların sayısıyla ölçülüyordu. Tarlaları işlemek için ne öküz ne de at vardı. Pek çok erkeğin sekiz ya da on iki karısı vardı ama bazılarının yirmi ya da daha fazla karısı vardı. Loango kralının 360 karısı ve çok sayıda kölesi vardı. Erkekler avlanma veya balık tutmanın yanı sıra rafya palmiyelerini dikip hasat etmekten sorumluydu. Ayrıca, ithal bakırı giysi yapan veya eriten ve onu demir ve parlak renkli yünlü kumaşla takas edilen yüzükler hâline getiren bazı zanaatkarlar da vardı. Kralın veya bir soylunun ölümü üzerine insan kurban edilen kanlı törenler yapılırdı.[4]
18. yüzyılda ülke önemli bir ticaret merkezi haline geldi.[5]
1873'te Alman Ekvator Afrika Çalışmaları Derneği, Loango krallığını keşfetmesi için Paul Güßfeldt liderliğindeki bir keşif ekibi gönderdi. Ancak bu keşif yolculuğu 14 Ocak 1873'te Freetown yakınlarında gemi kazası geçirilmesi sonucu o süreçte tamamlanamadı. Bu kazanın ardından keşif ekibi 25 Temmuz 1873'te Kongo ağzındaki Banana'ya indi. Güßfeldt, Adolf Bastian ile birlikte Tschinschotscho istasyonunu kurdu. Birkaç denemenin ardından keşif ekibi üyeleri ülkenin iç kesimlerine daha derine girmeyi başaramadı ve 7 Temmuz 1875'te tekrar gemiye binerek ayrılmak durumunda kaldı. Güßfeldt ve yol arkadaşları Julius Falkenstein ve Eduard Pechuel-Loesche, keşif gezilerinin bilimsel sonuçlarını “The Loango Expedition” adlı raporlarında sundular. Falkenstein ayrıca Verlag J'de açıklayıcı metinle birlikte Loango sahilinin 72 fotoğrafını yayınladı. F. Stiehm, Berlin 1876.
Eserler
değiştir- Adolf Bastian : Loango Sahili'ne Alman Seferi. Keşfedilecek ülkeler hakkında daha eski haberlerle birlikte . Olms, Hildesheim 2007 (2 cilt; Nachdr. d. çıktı Jena 1874/75)
- Loángo kırsalı . 2 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. İçinde: Meyers Konuşmaları-Sözlük . 1888, Cilt 10, sayfa 856.
- Julius August Ferdinand Falkenstein, Açıklayıcı metinlerle birlikte 72 orijinal fotoğrafta Loango sahili . Yayıncı J<span typeof="mw:Entity" id="mwTw"> </span>F. Stiehm, Berlin, 1876, obl. 8°. 14. sayfa
Kaynakça
değiştir- ^ a b Kongo-Brazzaville 25 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. im Flaggenlexikon
- ^ Loángo. 30 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. In: Meyers Konversations-Lexikon, 1888
- ^ Gustav Steiner: Aerzte und Wundaerzte, Chirurgenzunft und medizinische Fakultät in Basel. In: Basler Jahrbuch. 1954, S. 179-209, hier: S. 202-204.
- ^ Beatrix Heintze: Deutsche Forschungsreisende in Angola. Lembeck, Frankfurt am Main 2007, ISBN 978-3-87476-544-2, S. 146-152
- ^ Geschichte der Republik Kongo 13 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. beim Auswärtigen Amt