Manyetodirenç, bir maddenin (sıklıkla ferromanyetik) dışarıdan uygulanan manyetik alan etkisiyle elektrik direncini değiştirme yatkınlığıdır. Manyetodirenç olarak adlandırılabilecek etkiler çok çeşitlidir. Bazıları manyetik olmayan metal ve yarı iletken yığınlarında oluşur: Geometrik manyetodirenç, Shubnikov-de Haas titreşimi ya da metallerde görülen pozitif manyetodirenç gibi.[1] Diğer etkiler ise manyetik metallerde görülür: ferromıknatısların negatif manyetodirenci[2] ya da anisotropik manyetodirenç (AMR) gibi. Son olarak, çok bileşenli ya da çok katmanlı sistemlerde görülür: dev manyetodirenç (GMR), tünel manyetodirenci (TMR) gibi.

Manyetodirenci ilk defa 1856 yılında William Thomson keşfetti, ancak hiçbir şeyin direncini %5'ten daha fazla azaltmayı başaramadı. Günümüzde, direnci onlarca kat değişebilen yarı metal ve EMR yapıları bilinmektedir.[3] Elektrik direncini değiştiren farklı etkiler bulunduğu için, doğrudan manyetik alanla değişen ve dolaylı manyetizma yoluyla değişen sistemler ayrı değerlendirilmelidir.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Pippard, A.B. (1989). Magnetoresistance in Metals. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-32660-5. 18 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021. 
  2. ^ Coleman, R.V.; Isin, A. (1966), "Magnetoresistance in Iron Single Crystals", Journal of Applied Physics, 37 (3), ss. 1028-9, Bibcode:1966JAP....37.1028C, doi:10.1063/1.1708320 
  3. ^ University, Princeton. "Unstoppable magnetoresistance". phys.org (İngilizce). 11 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.