Vikipedi

Maynila Krallığı

Erken Filipin tarihinde, Manila (Tagalog)ca Maynila olarak bilinen bir Bayan yani "ülke" veya "şehir devleti" idi.[1][2] Bu devlet Intramuros bölgesinin bulunduğu Pasig Nehri deltasının güney kesimine büyük bir Tagalog şehir devleti olarak yayılmıştı.[1][7]

Maynila (Tagalogca Filipin Dili)/Maynila Krallığı/Luzon Krallığı
ᜊᜌᜈ᜔ ᜈᜅ᜔ ᜋᜌ᜔ᜈᜒᜎ
Bayan ng Maynila[1] Kota Seludong
کوتا سلودوڠ
Maynila
y. 1500-1571
1500lerde Filipinler'in siyasi haritası
1500lerde Filipinler'in siyasi haritası
Tür"Bayan"
Birkaç barangaydan oluşan büyük bağımsız kıyı yönetimi[1][2]
BaşkentManila
Yaygın dil(ler)Tagalogca, Malayca
Resmî din
Tagalog animizmi[2][3][4][5]
İslam (İslami Halk İnançları)[Notes 1]
HükûmetFeodalizm;Şablon:Request quotation Raja adı verilen egemen bir lider tarafından yönetilen, bununda alt yöneticisi bir datu' tarafından yönetilen birkaç Barangay adı verilen eyalet bölümünden oluşan bir bayan veya bağımsız şehir devleti[1][2]
Raja 
• yaklaşık 1500 – 1521
Salalila
• yaklaşık 1521 – Ağustos 1572
Matanda
• 1571–1575
Süleyman III
Tarihçe 
• Raca Ahmed'in Raca Avirjirkaya'yı yenerek Müslüman bir prenslik olarak kurulması (en eski efsanevi referans)
y. 1500
• Sultan Bolkiah tarafından Müslüman bir prenslik olarak kurulması (alternatif efsane)
y. 1500
• Raja Salalila'nın ölümü ve Tondo ile toprak mücadeleleri
y. 1521 öncesi
• Prens Ache'nin (Raca Matanda), Elcano (Macellan) seferi sırasında yakalanması ve serbest bırakılması
1521
1570
• 24 Haziran 1571'de Miguel López de Legazpi tarafından İspanya topraklarına katıldı.[2]
1571
Para birimiBarter, Piloncitos denen minik Altın parçaları ve takasa konu Altın yüzükler[6]
Öncüller		 Ardıllar
Tondo Krallığı
Brunei İmparatorluğu
İspanyol Filipinler Başkomutanlığı
Günümüzdeki durumuFilipinler

Tarihsel kayıtlar, şehir devletinin raja ("kral") unvanıyla anılan egemen yöneticiler tarafından yönetildiğini göstermektedir. Bazı tarihçiler bunun bir bütün olarak Manila Körfezi bölgesine atıfta bulunabileceğini öne sürse de, diğer kayıtlar buradan " Luzon Krallığı" veya "Manila Krallığı " olarak da söz etmektedir.[2][8]

En eski sözlü anlatımlar, Maynila'nın 1250'li yılların başlarında Müslüman bir prenslik olarak kurulduğunu ve İslam öncesi daha eski bir yerleşimin yerini aldığını öne sürmektedir.[2] Ancak, bölgedeki organize insan yerleşimlerine dair en erken arkeolojik buluntular 1500'lü yıllara kadar uzanmaktadır.[2] 16. yüzyılda, Brunei Sultanlığı ile kapsamlı siyasi bağları ve Ming hanedanından tüccarlarla kapsamlı ticari ilişkileri olan önemli bir ticaret merkeziydi.[9] Pasig Nehri deltasının kuzey kesimindeki yönetim olan Tondo ile takımadalar arası Çin mallarının deniz aşırı ticaretinde ikili bir tekel kurulmuştu.[10]

Maynila ve Luzon bazen " Seludong " adlı bir yerleşimi tanımlayan Brune efsaneleriyle ilişkilendirilir, ancak Güneydoğu Asyalı bilim adamları bunun Endonezya'daki Selurong Dağı yerleşimine atıfta bulunduğuna inanırlar.[7] Siyasi nedenlerden ötürü, Maynila'nın tarihi yöneticileri Brunei Sultanlığı'nın yönetici aileleriyle evlilik yoluyla yakın soy bağlarını sürdürmüşlerdir, ancak Brunei'nin Maynila üzerindeki siyasi etkisinin askeri veya siyasi yönetime kadar uzandığı düşünülmemektedir.[11] Evlilikler, Brunei gibi büyük tassalokratik devletlerin nüfuzlarını genişletmek ve Maynila gibi yerel yöneticilerin ailelerinin soyluluk iddialarını güçlendirmek için kullandıkları yaygın bir stratejiydi.[2] Deniz Güneydoğu Asya'sının karakteristik özelliği olan geniş mesafeler üzerinde fiili siyasi ve askeri yönetim nispeten modern zamanlara kadar mümkün değildi.[12]

1570'e gelindiğinde, Maynila iki üstün yöneticinin (daha kıdemli Rajah Matanda ve daha genç Rajah Sulayman) yönetimi altındaydı ve bu hükümdarların altında (" Datu " denen) birkaç alt düzey yönetici vardı.[1][2] İspanyol komutan ve kaşif Martin de Goiti'nin o yılın Mayıs ayında Maynila'ya saldırdığında karşılaştığı siyasi durum buydu.[7] Bu "Maynila Muharebesi", Maynila'nın müstahkem yerleşim yerini yok eden bir yangınla sona erdi,[7] ancak yangının Goiti tarafından mı yoksa o dönemde takımadalarda tipik olarak kullanılan yakıp yıkma taktiklerinin bir parçası olarak bölge sakinlerinin kendileri tarafından mı çıkarıldığı net değildir.[10]

Maynila, ertesi yıl, 1571'de de Goiti'nin amiri Miguel López de Legazpi'nin tüm kuvvetlerinin Yeni İspanya'nın bir bölgesi olduğunu iddia etmek için şehre geldiğinde kısmen yeniden inşa edilmişti.[2][10] Maynila ve Tondo'daki komşu yerleşimin liderleriyle yapılan kapsamlı müzakerelerden sonra,[2][10] Maynila, 24 Haziran 1571'de 24 Haziran 1571'de yeni İspanyol şehri Manila olarak ilan edildi ve İspanyollarca Maynila'nın bağımsız bir yönetim olarak tarihine etkili bir şekilde son verildi.[7]

Dipnotlar

değiştir
  1. ^ Among the "Maginoo", the apex social class (Scott, 1994)

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b c d e f "Pre-colonial Manila". Malacañang Presidential Museum and Library. Malacañang Presidential Museum and Library Araw ng Maynila Briefers. Presidential Communications Development and Strategic Planning Office. 23 Haziran 2015. 9 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2017. 
  2. ^ a b c d e f g h i j k l Scott, William Henry (1994). Barangay: Sixteenth Century Philippine Culture and Society. Quezon City: Ateneo de Manila University Press. ISBN 978-971-550-135-4. 
  3. ^ Demetrio, Francisco R.; Cordero-Fernando, Gilda; Nakpil-Zialcita, Roberto B.; Feleo, Fernando (1991). The Soul Book: Introduction to Philippine Pagan Religion. GCF Books, Quezon City. ASIN B007FR4S8G. 
  4. ^ Osborne, Milton (2004). Southeast Asia: An Introductory History. Ninth. Australia: Allen & Unwin. ISBN 1-74114-448-5. 
  5. ^ Jocano, F. Landa (2001). Filipino Worldview: Ethnography of Local Knowledge. Quezon City: Punlad Research House, Inc. ISBN 971-622-005-7. 
  6. ^ "'Piloncitos' and the 'Philippine golden age'". 30 Ağustos 2011. 1 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ a b c d e Abinales, Patricio N. and Donna J. Amoroso, State and Society in the Philippines. Maryland: Rowman and Littlefield, 2005.
  8. ^ Alfonso, Ian Christopher B. (2016). The Nameless Hero: Revisiting the Sources on the First Filipino Leader to Die for Freedom. Angeles: Holy Angel University Press. ISBN 9789710546527. 
  9. ^ Prehispanic Source Materials for the Study of Philippine History. Quezon City: New Day Publishers. 1984. ISBN 978-9711002268. 
  10. ^ a b c d Dery,Luis Camara (2001). A History of the Inarticulate. Quezon City: New Day Publishers. ISBN 978-971-10-1069-0. 
  11. ^ Junker, Laura Lee (1998). "Integrating History and Archaeology in the Study of Contact Period Philippine Chiefdoms". International Journal of Historical Archaeology. 2 (4): 291-320. doi:10.1023/A:1022611908759. 
  12. ^ Kaplan,Robert D. (25 Mart 2014). Asia's Cauldron: The South China Sea and the End of a Stable Pacific. Random House. ISBN 9781452619194. 

Daha fazla okuma

değiştir
  • Manileños için Nick Joaquin'in Almanağı
  • Nehir Sakinleri, Grace P. Odal
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Maynila_Krallığı&oldid=32951260" sayfasından alınmıştır