Quintus Caecilius Metellus Pius

Quintus Caecilius Metellus Pius (MÖ 130 ya da 127 civarı – MÖ 63) Romalı devlet adamı. Pius adı MÖ 99 yılında babasın sürgünden dönmesi için gösterdiği uğraşlar için verilmiştir.^[1]

Gençliğinin bitiminin hemen ardından MÖ 81 yılınında bir kez daha seçileceği Pontifex Maximus görevine getirildi ve ardından sırasıyla MÖ 97 yılında Quaestor, MÖ 92 yılında Tribün, MÖ 89 yılında Praetor ve son olarak MÖ 80 yılında Konsül olarak görev yaptı.^[2] Marius ve Sulla arasında baş gösteren iç savaş sırasında Roma'dan ayrılsa da zaman içerisinde Sulla'dan tarafa tavır aldı.

Askeri bir kişilik olarak ilk komuta deneyimini MÖ 109-107 yılları arasında babası Quintus Caecilius Metellus Numidicus ile birlikte katıldıkları ve Numidya seferi sırasında yapılan Jugurthine Savaşı sırasında elde etti.^[3] Pius ayrıca Sosyal Savaşın Romalı komutanlarındna birisidir. Prokonsül olarak görev yaptığı sırada Pius aniden Venusia'ya saldırmış ve Marsilerin lideri Quintus Poppaedius Silo'yu öldürmüştür.^[4] MÖ 87 yılında Senatonun emriyle Samnitlerle barış görüşmelerine katılmıştır.

MÖ 80 yılında Konsül olan Pius, Roma'ya baş kaldıran Quintus Sertorius ile savaşmak üzere Hispania'ya gönderildi. Sekiz yılın süren direniş sonucu Sertorius'u tam olarak yenmeyi başaramadı ancak Sertorius'un öldürülmesinin ardından zor durumda kalan isyancıları ortağı Gnaeus Pompeius Magnus ile birlikte alt etti ve MÖ 71 yılında ikisi birlikte Roma Zafer alayı ile ödüllendirildi.^[5]

Licinia Crassa Secunda ile evlenen Pius'un bu evlilikten çocuğu olmamıştır. Bu sebeple kuzeni Publius Cornelius Scipio'yu Quintus Caecilius Metellus Pius Scipio Nasica adıyla evlat edinmiştir.

Notlar

^ Cic. P. Red. 37; Ad Quir. 6; Arch. 6; Vell. II 15, 3
^ Cic. Arch. 6—7, 9, 31
^ Sall. Iug. 64, 4; Plut. Mar. 8, 4
^ Diod. XXXVII 2, 9—11; App. BC I 53; Auc. Vir. Ill. 63, 1
^ Sall. Hist. I 110—121; II 28, 59, 68—70; III 45 M; IV 49 M; Liv. Per. 91—93; Strabo III 4, 13; Val. Max. VIII 15, 8; IX 1, 5; Vell. II 30, 2; Plut. Sert. 12—13; 19—22; 27; Pomp. 18—19; App. BC I 108—112, 115, 121; Ib. 101; Auc. Vir. Ill. 63, 2; Flor. II 10; Eutrop. VI 1, 3; 5, 2; Oros. V 23; Frontin. Str. I 1, 12; II 1, 2—34 3, 5; 7, 5

Kaynakça

[1] Cic. P. Red. 37; Ad Quir. 6; Arch. 6; Vell. II 15, 3

[2] Cic. Arch. 6—7, 9, 31

[3] Sall. Iug. 64, 4; Plut. Mar. 8, 4

[4] Diod. XXXVII 2, 9—11; App. BC I 53; Auc. Vir. Ill. 63, 1

[5] Sall. Hist. I 110—121; II 28, 59, 68—70; III 45 M; IV 49 M; Liv. Per. 91—93; Strabo III 4, 13; Val. Max. VIII 15, 8; IX 1, 5; Vell. II 30, 2; Plut. Sert. 12—13; 19—22; 27; Pomp. 18—19; App. BC I 108—112, 115, 121; Ib. 101; Auc. Vir. Ill. 63, 2; Flor. II 10; Eutrop. VI 1, 3; 5, 2; Oros. V 23; Frontin. Str. I 1, 12; II 1, 2—34 3, 5; 7, 5

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]