Nükleer paylaşım
NATO'nun nükleer caydırıcılık politikasında bir konsept
Nükleer paylaşım, NATO'nun nükleer caydırıcılık politikasında bir konsept. Buna göre nükleer silahı olmayan NATO üyesi ülkeler kendi topraklarında nükleer silahı olan NATO üyesi ülkelerin nükleer silahlarını bulundurmaktadır. NATO'da nükleer silaha sahip ülkeler ABD, Birleşik Krallık ve Fransa'dır; ancak nükleer paylaşıma sadece ABD silah sağlamaktadır. Kasım 2009 itibarıyla Almanya, Belçika, Hollanda, İtalya ve Türkiye ABD'nin nükleer silahlarına ev sahipliği yapmaktadır.[1][2] Kanada 1984'e kadar,[3] Yunanistan ise 2001'e kadar[1][4] nükleer silahlara ev sahipliği yapmıştır.
Nükleer paylaşım
Hiçbiri, fakat NSYÖA'yı imzalamış
Kaynakça
değiştir- ^ a b Malcolm Chalmers and Simon Lunn (Mart 2010), NATO’s Tactical Nuclear Dilemma, Royal United Services Institute, 7 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Mart 2010.
- ^ "Der Spiegel: Foreign Minister Wants US Nukes out of Germany (2009-04-10)". 14 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2014.
- ^ John Clearwater (1998), Canadian Nuclear Weapons: The Untold Story of Canada's Cold War Arsenal, Dundurn Press Ltd, ISBN 1-55002-299-7, erişim tarihi: 10 Kasım 2008
- ^ Hans M. Kristensen (Şubat 2005), U.S. Nuclear Weapons in Europe (PDF), Natural Resources Defense Council, s. 26, 23 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF), erişim tarihi: 2 Nisan 2009
Dış bağlantılar
değiştir- U.S. Nuclear Weapons in Europe23 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Hans M. Kristensen, Natural Resources Defense Council, February 2005
- NATO Nuclear Sharing and the NPT - Questions to be Answered, joint PENN/BASIC-BITS-CESD-ASPR Research Note 97.3, June 1997
- Questions of Command and Control: NATO, Nuclear Sharing and the NPT, PENN Research Report 2000.1, Martin Butcher et al., 2000
- Nuclear Sharing in NATO: Is it Legal? 5 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Otfried Nassauer, Institute for Energy and Environmental Research, May 2001
- Questions of Command and Control: NATO, Nuclear Sharing and the NPT 29 Kasım 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Project on European Nuclear Non-Proliferation, March 2000
- NATO Nuclear Power Sharing and the NPT, Denise Groves, Berlin Information-center for Transatlantic Security, 6 August 2000
- NATO's Positions Regarding Nuclear Non-Proliferation, Arms Control and Disarmament and Related Issues 13 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., NATO, June 2005
- United States Air Forces in Europe - Munitions Support Squadron10 Şubat 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., GlobalSecurity.org
- Statement on behalf of the non-aligned state parties to the Treaty on the Non-Proliferation of Nuclear Weapons8 Mayıs 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 2 May 2005
- Opposition to Nuclear Sharing Leads to Proposed Senate Amendment on NATO Expansion, British American Security Information Council, May 1998
- NPT à la Carte? NATO and Nuclear Non-Proliferation, Nicola Butler, Acronym Institute, 2005
- A Constructed Peace: The Making of the European Settlement, 1945-1963 20 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Chapter 5: Eisenhower and Nuclear Sharing), Marc Trachtenberg, 1999, Princeton University Press, ISBN 0-691-00273-8
- Commitment to purpose : how alliance partnership won the cold war 20 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Richard L. Kugler, RAND, MC-190-RC/FF, 1993, ISBN 0-8330-1385-8
 | Askeriye ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |