Namus (film, 1925)
Namus (Ermenice: Նամուս), 1925'te Hamo Beknazaryan tarafından çekilen sessiz dram filmi.[1] Alexander Şirvanzade'nin aynı adlı romanından uyarlanmıştır.[2] Ermeniler tarafından çekilmiş ilk uzun metrajlı filmdir.[3][4][5]
 Filmden bir sahne | |
| Yönetmen | Hamo Beknazaryan |
|---|---|
| Uyarlama | Namus –Alexander Şirvanzade |
| Görüntü yönetmeni | Sergei Zabozlayev |
| Yapım şirketi | Armenfilm Sakhkinmretsvi |
| Süre | 62 dakika |
| Ülke | Sovyetler Birliği |
| Dil | Ermenice |
Tarihi
değiştirArka plan
değiştir16 Nisan 1923'te Armenfilm adlı film stüdyosu kuruldu.[6] 1917 Devrimi öncesinde oyunculuk yapan Hamo Beknazaryan, Bolşeviklerin yönetimi ele geçirmesinden sonra film yönetmenliği yapmaya başladı.[7] Namus filmi, onun çektiği ilk kayda değer filmdi.
Yapım ve tepkiler
değiştirFilm, 13 Nisan 1926'da ilk defa Erivan'daki Nairi Tiyatrosu'nda ön gösterime çıktı.[8] Aynı yılın 3 Ekim'inde film Moskova'da da ön gösterime çıktı.[9] 1926'da Leningrad'da asılan bir posterde filmin mevsiminin en çok gişe rekoru kıran filmi olduğu yazıyordu.[10] Film, inanılmaz bir başarı elde etti ve bu film sayesinde Beknazaryan, Sovyetler Birliği'nde ün kazandı. Beknazaryan'ın bu film ile edindiği tecrübeler, yaptığı yeni filmlerde ona yardımcı oldu ve Ermeni sinemasının kurucularından birisi haline geldi.[4]
Restorasyon
değiştirFilmi ilk restore etme girişimi, 1960'larda yapıldı ve filme aynı zamanda seslendirme de eklendi.[8] 2005'te ise bir Fransız-Alman ortak yapımı televizyon kanalı olan Arte tarafından dijital olarak yeniden restore edildi.[8][10][11] Filmin restore edilmiş versiyonu Paris'teki Cinéma Le Balzac sinemasında Kasım 2005'te,[10] Erivan'daki Moskova Sineması'nda Nisan 2010'da ön gösterime girdi.[8]
Konu
değiştirFilm, devrim öncesi Rusya zamanında, Şamahı'da geçmektedir. Film, bir çömlekçinin oğlu olan Seyran'ı ve onun nişanlısı olan Susan'ı konu alır. Seyran ve Susan sık sık gizlice buluşmaktadır. Ancak Ermeni gelenekleri ve örfleri bu tarz şeyleri yasaklar ve hiç müsamaha göstermez. Yine gizli bir buluşma esnasında Susan'ın babasına yakalanırlar ve bu konu hakkındaki dedikodular ve söylentiler tüm mahalleye yayılır. Susan'ın babası ailenin namusunu düzeltmek için Susan'ı başka birisiyle evlendirmeye karar verir. Bunun için Rustam denilen, zengin bir tüccar bulurlar ve Susan'ı onunla evlendirmeye karar verirler. Seyran, Rustam'a Susan ile daha önce yattığını ve onun eski nişanlısı olduğunu söyler. Bunun üzerine Rustam Susan'ı öldürür. Sevdiğinin öldüğünü gören Seyran da onun ardından intihar eder.[9]
Kaynakça
değiştir- ^ Cowe, S. Peter (2000). Parlakian, Nishan (Ed.). Modern Armenian drama : an anthology. New York: Columbia University Press. s. 131. ISBN 9780231116305.
- ^ Cowe, 2000; Introduction
- ^ Rosenfeld, Alla, (Ed.) (1999). Defining Russian graphic arts: from Diaghilev to Stalin, 1898-1934. New Brunswick, N.J.: Rutgers Univ. Press. s. 154. ISBN 9780813526041.
- ^ a b Karoghlanian, Armen. "From the Vault: The Birth of Culture in Namus". Yerevan Magazine. 10 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2012.
- ^ Jay Leyda (1960). Kino: A History of the Russian and Soviet Film. George Allen & Unwin. s. 190.
- ^ Rollberg, Peter (2008). Historical Dictionary of Russian and Soviet Cinema. Rowman & Littlefield. ss. 56–59. ISBN 978-0-8108-6072-8.
- ^ Taylor, Richard, (Ed.) (2000). The BFI companion to Eastern European and Russian cinema (Repr. bas.). Londra: British Film Inst. s. 30. ISBN 9780851707525.
- ^ a b c d Eghiazaryan, Artavazd (4 Nisan 2010). ""Намус" – в кинотеатрe "Москва"" (Rusça). Yerevan.ru. 27 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2012.
- ^ a b Намус (Rusça). kino-teatr.ru. 8 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2012.
- ^ a b c "Նամուս". Պահպանենք "Մոսկվա" կինոթատրոնի ամառային դահլիճը (Ermenice). Ankakh. 23 Nisan 2010. 30 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2012.
- ^ "Namous" (Almanca). Arte. 12 Eylül 2005. 22 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2012.