Nazım biçimleri

Nazım biçimleri, dize ve uyakların belli bir düzene göre sıralanmasıyla oluşur. Hiçbir manzumeye bağlı olmayan tek başına bir dize en küçük nazım şeklidir, buna azade mısra denir.^[1]

İslamiyet öncesi Türk edebiyatı nazım biçimleri

Koşuk
Sagu
Destan
Sav, Uygur alfabesinde Atasözü olarak kullanılmıştır.^[2]

Anonim halk edebiyatı nazım biçimleri

Aşık edebiyatı nazım biçimleri

Divan edebiyatındaki nazım biçimleri

I. Bentlerle Kurulan Nazım Biçimleri

II. dörtlüklerle kurulan nazım biçimleri

III. beyitlerle kurulan nazım biçimleri

Batı Uygarlığı Çevresinde Gelişen Türk Edebiyatı

Kaynakça

^ Edebiyat Ansiklopedisi, Milliyet Yayınları, 1992, s.237.
^ Artun, Erman (2004). Türk halk edebiyatına giriş. ss. 28, 225. 24 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2013.

Dış bağlantılar

Nilay Kınay, Edebî Türler ve Tarzlar bağlamında Lârendeli Hamdî'nin Leylâ ile Mecnûn Mesnevisi Üzerine Bir İnceleme 25 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Edebiyat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] Edebiyat Ansiklopedisi, Milliyet Yayınları, 1992, s.237.

[2] Artun, Erman (2004). Türk halk edebiyatına giriş. ss. 28, 225. 24 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2013.

[1]

[2]