Nazi Almanyası'nda kadınlar

Nazi Almanyası'nda kadınlar, Nazi Partisi (NSDAP) tarafından Nazizm öğretilerine tabi tutuldu ve kadınların yürütme organı ve yürütme komiteleri ile birlikte siyasi hayattan dışlanmalarını sağladı. Nazi Partisi'nde, "kadınların ne partiye ne de idari komiteye kabul edilebileceği" ilan edildi fakat bu çok sayıda kadının parti üyesi olmasını engellemedi. Nazi öğretisi, Alman vatandaşlarının savaş yeteneklerini ve kardeşliğini vurgulayarak Alman erkeklerinin rolünü artırdı.

Nazi propaganda fotoğrafı: Bir anne, kızları ve Hitler Gençliği üniformalı oğlu, SS-Leitheft dergisi için poz veriyor. Şubat 1943

Nazizm politikaları, Weimar Cumhuriyeti'ndeki kurtuluşun evrimiyle belirgin bir şekilde zıttı ve Alman İmparatorluğu dönemindeki ataerkil ve muhafazakâr tutumlardan eşit derecede farklıydı. Bund Deutscher Mädel ya da NS-Frauenschaft olarak Nazi Partisi'nin uydu örgütlerinin kalbinde kadınların bir araya getirilmesi "halkın topluluğu" Volksgemeinschaft'ın bütünlüğünü teşvik etme nihai hedefine sahipti.

Her şeyden önce, kadınlarla ilgili örtülü Nazi öğretisinde annelik ve doğurma kavramı, çocuk sahibi olma çağındaki kişiler için idi. Nazi modelinde kadınının bir kariyeri yoktu, fakat çocuklarının eğitimi ve temizlik işlerinden sorumluydular. Kadınların, yalnızca milli görevler etrafında dönen sınırlı bir eğitim hakları vardı ve zaman içinde üniversitelerde öğretimden, tıbbi mesleklerden ve NSDAP içindeki siyasi pozisyonlarda görev yapmaktan kısıtlandılar. Savaş zamanı gereği rejimin varlığı sonrasında politikadaki değişiklikleri belirledikten sonra birçok kısıtlama kaldırıldı.

Reichsführerin Gertrud Scholtz-Klink istisna olmak üzere hiçbir kadının resmî görevleri yerine getirmesine izin verilmedi, ancak bazı istisnalar, ya Adolf Hitler'e olan yakınlığıyla bilinen yani Magda Goebbels gibi ya da belirli alanlarda üstünlük gösteren Film yapımcısı Leni Riefenstahl veya havacı Hanna Reitsch gibi kadınlara ayrıcalıklar gösterilmiştir.

Birçok kadın Nazi sisteminin merkezinde etkili bir rol oynamakta ya da Nazi toplama kamplarında resmî görev yerlerini doldurmalarına rağmen, birkaç kişi Alman direnişine girmiş ve Libertas Schulze-Boysen veya Sophie Scholl gibi kadınlar bu direnişlerini hayatlarıyla ödemiştir.