Neosuchia, mevcut tüm modern timsahları ve onların en yakın fosil akrabalarını içeren, Mesoeucrocodylia içinde bir kladdır.[2]Notosuchus terrestris'ten ziyade Crocodylus niloticus (Nil timsahı) ile daha yakından ilişkili tüm crocodylomorfları içeren en kapsayıcı klad olarak tanımlanır.[3] Neosuchia, 1988'de ilk kez adlandırıldığından bu yana birçok revizyona uğradığından, çok çeşitlidir ve polifiletik[4] Neosuchia üyeleri genellikle, daha bazal timsah biçimli grupların karasal alışkanlıklarının aksine, tatlı sudaki su yaşamına uyarlanmış timsah benzeri bir vücut biçimini paylaşırlar.[5] En erken neosuchianın, Sinemuriyen ve Pliensbakiyen evrelerinde yaşamış (Erken Jura) Calsoyasuchus olduğu ileri sürülmektedir ve genellikle Gonioholididae'nin bir üyesi olarak tanımlanır.[6] Bu tartışmalı takson, grubun en erken kayıtlarını Orta Jura'ya yerleştiren Neosuchia'nın dışında olabilir.
Maksilla ve premaksilla arasındaki diş çentiği, daha çok türetilmiş formlarda, özellikle de timsahlarda kaybolmasına rağmen, Neosuchia'nın temel bir özelliğidir .
2012 yılında paleontologlar Mario Bronzati, Felipe Chinaglia Montefeltro ve Max C. Langer, 184 tür dahil olmak üzere Crocodyliformes üst ağaçları üretmek için geniş bir filogenetik analiz gerçekleştirdi. En cimri ağaçlar yüksek oranda çözümlendi, yani analizde bulunan filogenetik ilişkiler büyük olasılıkla doğrudur. Aşağıda, çalışmadan bir fikir birliği ağacı verilmiştir:[8]
^Benton, M. J. & Clark, J. M. (1998). Archosaur phylogeny and the relationships of the Crocodylia, p. 289-332. In Benton, M.J. (ed.), The Phylogeny and Classification of Tetrapods, Vol. 1 ., Clarendon Press, Oxford.
^Buscalioni, A.D.; Piras, P.; Vullo, R.; Signore, M.; Barbera, C. (2011). "Early eusuchia crocodylomorpha from the vertebrate-rich Plattenkalk of Pietraroia (Lower Albian, southern Apennines, Italy)". Zoological Journal of the Linnean Society. 163: S199-S227. doi:10.1111/j.1096-3642.2011.00718.x.
^Bronzati, M.; Montefeltro, F. C.; Langer, M. C. (2012). "A species-level supertree of Crocodyliformes". Historical Biology. 24 (6): 598-606. doi:10.1080/08912963.2012.662680.
.
