Nibelung Yüzüğü
Nibelung Yüzüğü, Alman besteci Richard Wagner (1813–83) tarafından hazırlanmış dört epik operadan (Wagner'in tercih ettiği terminoloji ile "dram"'dan) oluşan bir opera serisidir. Bu eserlerin konusu ve karakterleri genel bir şekilde "Nibelungenlied" adini taşıyan İskandinav mitolojisi saga eserlerinden uyarlanmıştır. Bu dört dram "Wagner'in Yüzüğü" veya "Yüzük Serisi" veya "Yüzük" olarak anılmaktadır.
Wagner bu opera serisinin libretto ve müziğini 1848–1874 arasında 26 yıl süren bir dönemde yazıp tamamlamıştır.
1. kısım: Ren Altını
değiştirBirinci kısımda yüzüğün dövülerek hazırlanması ve bu yüzüğün lanetlenmesi hikâyesini anlatır.[1] Fantastik yaratıklar ve tanrılarla dolu bu mistik diyar, daha perde kalkmadan, müziği ile seyircileri sanki büyülemektedir.[2]
2. kısım: Valküreler
değiştirİkinci kısımda ölümlü kişiler olan Siegmund ve Sieglinde'nin ve tanrısal Valküre Brunnhilde'nin tanrıların kralı olan Votan'a itaatsizlik etmesinin hikâyelerini anlatmaktadır.[3] Telif hakları sona erdikten sonra çok popüler olarak yapımlanması Wagner'in unutulmaz müziksel temaları nedeniyledir; ama bunun yanında olağanüstü ölümsüz savaşçılar olan Valküreler de çok unutulmazlar.[4]
3. kısım: Siegfried
değiştirÜçüncü kısımda eserin kahramanı Siegfried'in gençliğinde ulaşmış olduğu muhteşem başarıları, yani Fafner adlı ejderhayı öldürmesini, sihirli yüzüğü kazanmasını ve Brunhilde'yi büyüden kurtarmasını, konu almaktadır.[5] Eserin ilk iki perdesi 1857'de bestelenmiş ve üçüncü perdenin bestesi ise çok gelişmiş bir stilde ve istinai güzellikte bir müzikle, yirmi yıl sonra bestelenip hazırlanmıştır.[6]
4. kısım: Götterdämmerung
değiştirSonucu kısımda konu, sihirli yüzüğe bağlı lanetleme hem Siegfried ve Brunhilde'nin ölümlerine neden olması hem de tanrıların ortadan kalmasına sebep olması ve böylece dünya için yeni bir çağ açılmasıdır.[7] Bu operadaki en muhteşem kısımlar cenaze marşı ve Brunhilde'nin solo finalidir.[8] Bu dörtlüden oluşan "Nibelung Yüzüğü" eseri kısımları birbiri ardından bir seri halinde Bayreuth Festivali'nde Wagner'in eserini sahnelemek için özel hazırlanan salonda; seriyi sona erdiren bu son dördüncü kısım sona erince, bu uzun seri eseri takip etmiş olan seyirciler çok olağanüstü olarak görsel ve ses opera sanatının zirve şaheserini izlediklerini anlarlar.[9]