Otto Nagel

Otto Nagel (d. 27 Eylül 1894, ö. 12 Temmuz 1967) Alman ressamdı.

Hayatı

Berlin'in Wedding mahallesinde doğan Nagel, bir marangozun oğluydu. Temel eğitimini tamamladıktan sonra kısa bir süre içinde bir vitray ressamınınn yanında çıraklık eğitimine başladı, ancak kısa süre sonra bu işi bıraktı. 1912'de Sosyal Demokrat Parti'ye katıldı. Birinci Dünya Savaşı sırasında vicdani retçiydi ve hizmet etmeyi reddettiği için hapsedildi. Savaştan sonra August Macke'nin çalışmalarına maruz kaldıktan sonra resim yapmaya başladı.

1920'de Almanya Komünist Partisi'ne katılarak yavaş yavaş sadık bir komünist oldu. 1920'lerde Berlin sanat sahnesinde çok aktifti, Käthe Kollwitz, El Lissitzky ve diğer birçok ünlü ile tanıştı. Workers International Relief'in sekreteri oldu ve 1922'de Erwin Piscator ile "sanatçının rölyef" bölümünü kurdu. 1924 yılında Nagel, Berlin'deki Kırmızı Grup'a katıldı ve Sovyetler Birliği'ne bir genç sanatçı sergisine eşlik etti. Daha sonra mülkünü ele aldığı Heinrich Zille ve Käthe Kollwitz ile yakın arkadaştı. Nagel aracılığıyla çalışmaları hakkında sayısız yazı yayınlandı. 1925 yılında Rus şarkıcı-oyuncu Valentina ("Walli") Nikitina ile evlendi. 1928'den 1931'e kadar Kasım Grubu'na katıldı ve Devrimci Görsel Sanatçılar Derneği'nin kurucu ortaklarındandı. 1928'den 1932'ye kadar, hicivli Eulenspiegel dergisinin yayıncısı ve genel yayın yönetmenliğini yaptı.

1933'te Nagel, Almanya Ulusal Görsel Sanatçılar Birliği'nin başkanlığına seçildi, ancak seçim ertesi gün Naziler tarafından iptal edildi. Naziler iktidarı ele geçirdiğinde, Nagel'in çalışmalarının çoğunun dejenere olduğu ilan edildi. Resim yapması yasaklandı ve 1936'dan 1937'ye kadar Sachsenhausen dahil olmak üzere çeşitli Nazi toplama kamplarında hapsedildi. İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra Nagel, Doğu Almanya'nın daha sonraki bir parçası olan Brandenburg, Potsdam'daki Bergholz-Rehbrücke'de yaşadı ve çalıştı. 1945 yılında DAC Kültür Derneği'nin kurucularından biriydi. 1952'de Berlin'in Biesdorf mahallesine taşındı. 1956'dan 1962'ye kadar Berlin'de DAC Sanat Akademisi'nin başkanlığını yaptı. 1967'de Berlin-Biesdorf'ta öldü ve Zentralfriedhof Friedrichsfelde'de gömüldü. 1970 yılında ölümünden sonra Berlin'in fahri vatandaşı oldu. Berlin-Biesdorf'ta Nagel adında bir ortaokul bulunmaktadır.

Kaynakça

Erhard Frommhold: Otto Nagel. Zeit, Leben, Werk, Berlin, 1974
Wolfgang Hütt: Welt der Kunst - Otto Nagel, Henschelverlag. Kunst und Gesellschaft, Berlin, 1984
Sepp Kern. "Nagel, Otto." In Grove Art Online. Oxford Art Online, (accessed December 31, 2011; subscription required).
Heinz Lüdecke: Künstler der Gegenwart 1 - Otto Nagel, VEB Verlag der Kunst, Dresden, 1959
Gerhard Pommeranz-Liedtke: Otto Nagel und Berlin, VEB Verlag der Kunst, Dresden, 1964