Papua Yeni Gine'nin vize politikası
Vizeden muaf ülkelerden birinden gelinmediği sürece Papua Yeni Gine ziyaretçileri vize almak zorundadır. Tüm ziyaretçilerin en az 6 ay geçerli bir pasaporta sahip olmaları gereklidir.
Vize politikası haritası
değiştir
Papua Yeni Gine
Varışta vize için uygun
Vize gerekli
Varışta vize
değiştirAşağıdaki 70 ülke ve bölgenin vatandaşları, Port Moresby veya Tokua'ya (Rabaul) vardıklarında 60 gün geçerli vize alabilirler:[1][2][3]
- Tüm
Avrupa Birliği vatandaşları1
Süre uzatma bir ücret karşılığında mümkün iken Vize ücretsizdir.[4]
Vize şartı
değiştirAşağıdaki ülkelerin vatandaşları Papua Yeni Gine'nin dış temsilciliklerinden (ya da Papua Yeni Gine temsil edilmediği Avustralya konsololslularından) vize almak zorundadır. (Papua Yeni Gine seyahat etmeden önce varışta vize almak, bu ülkelerin vatandaşları için geçerli değildir):
- Tüm Afrika ülkeleri
- İsrail haricinde tüm Orta Doğu ülkeleri
- Tüm Karayip bağımsız ada devletleri
- Arnavutluk
- Ermenistan
- Aruba
- Avustralya
- Azerbaycan
- Bangladeş
- Belarus
- Belize
- Bhutan
- Bolivya
- Bosna-Hersek
- Kamboçya
- Çin
- Kolombiya
- Kosta Rika
- El Salvador
- Gürcistan
- Guatemala
- Guyana
- Honduras
- Hindistan
- ABD
- Kırgızistan
- Laos
- Makedonya
- Moğolistan
- Karadağ
- Myanmar
- Nepal
- Nikaragua
- Kuzey Kore
- Pakistan
- Panama
- Paraguay
- Rusya
- Sırbistan
- Sri Lanka
- Surinam
- Tacikistan
- Hindi
- Türkmenistan
- Ukrayna
- Özbekistan
- Venezuela
- Vietnam
Kaynakça
değiştir- ^ "Visa and Health". Timatic. IATA. 14 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2013.
- ^ "Visa on Arrival Eligible Country List (as at 27 March 2014)" (PDF). 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2015.
- ^ 27 Mart 2014 tarihinde liste, Bulgaristan, Hırvatistan, Kıbrıs, Çek Cumhuriyeti, Estonya, Macaristan, İsrail, Letonya, Litvanya, Filipinler, Polonya, Romanya, Slovakya, Slovenya ve Macao ile genişletildi fakat Avustralya 1 Mart 2014 tarihinde kaldırıldı
- ^ "REVISED MIGRATION SERVICE FEES (MSF)" (PDF). 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Ekim 2015.