Pastoralizm
Hayvancılıkla ilgili tarım dalı
Pastoralizm, çiftlik hayvanları olarak bilinen evcilleştirilmiş hayvanların, tarihsel olarak sürüleriyle birlikte hareket eden göçebe insanlar tarafından otlatmak için geniş bitkili açık arazilere (meralara) bırakıldığı bir hayvancılık biçimidir. İlgili türler arasında sığır, deve, keçi, yaks, lama, ren geyiği, at ve koyun bulunur.[1]
Pastoralizm, Afrika, Tibet platosu, Avrasya bozkırları, And Dağları, Patagonya, Pampalar, Avustralya ve daha birçok yer dahil olmak üzere birçok coğrafyada yaşam biçimi olmaya devam ediyor. 2019 itibarıyla, dünya çapında 200-500 milyon insan pastoralizm uyguluyor ve tüm ülkelerin %75'inde pastoral topluluklar var.[2]
Kaynakça
değiştir- ^ Schoof, Nicolas; Luick, Rainer (29 Kasım 2018). "Pastures and Pastoralism". Oxford Bibliographies. doi:10.1093/obo/9780199830060-0207. ISBN 9780199830060.
- ^ Mbow, C.; Rosenzweig, C.; Barioni, L. G.; Benton, T.; Herrero, M.; Krishnapillai, M. V. (2019). "Chapter 5: Food Security" (PDF). IPCC SRCCL. ss. 439-442.
Bibliyografi
değiştir- Fagan, B. (1999). "Drought Follows the Plow", adapted from Floods, Famines and Emperors: Basic Books.
- Fratkin, E. (1997). "Pastoralism: Governance & Development Issues 7 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Annual Review of Anthropology, 26: 235–261.
- Hardin, G. (1968). “The Tragedy of the Commons 10 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Science, 162(3859), 1243–1248.
- Angioni, Giulio (1989). I pascoli erranti. Antropologia del pastore in Sardegna. Napoli, Liguori. 978-8820718619ISBN 978-8820718619.
- Hole, F. (1996). "The context of caprine domestication in the Zagros region'". in The Origins and Spread of Agriculture and Pastoralism in Eurasia. D.R. Harris (ed.). London, University College of London: 263–281.
- Lees, S & Bates, D. (1974). "The Origins of Specialized Nomadic Pastoralism: A Systematic Model 19 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". American Antiquity, 39, 2.
- Levy, T.E. (1983). "Emergence of specialized pastoralism in the Levant". World Archaeology 15(1): 15–37.
- Moran, E. (2006). People and Nature: An Introduction to Human Ecological Relations. UK: Blackwell Publishing.
- Pyne, Stephen J. (1997). Vestal Fire: An Environmental History, Told through Fire, of Europe and Europe's Encounter with the World. Seattle and London: University of Washington Press. 0-295-97596-2ISBN 0-295-97596-2.
- Townsend, P. (2009). Environmental Anthropology: From Pigs to Policies. United States of America: Waveland Press.
- Wilson, K.B. (1992). "Re-Thinking the Pastoral Ecological Impact in East Africa 19 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Global Ecology and Biogeography Letters, 2(4): 143–144.
- Toutain B., Marty A., Bourgeot A. Ickowicz A. & Lhoste P. (2012). Pastoralism in dryland areas. A case study in sub-Saharan Africa 17 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Les dossiers thématiques du CSFD. N°9. January 2013. CSFD/Agropolis International, Montpellier, France. 60 p.