Patrick Poivre d'Arvor
Patrick Poivre d'Arvor (20 Eylül 1947) Fransız televizyon gazetecisi ve yazardır. Fransa'da oldukça bilinen birisidir ve PPDA olarak lakaplandırılır. 30 yılı aşkın bir süredir ve 4.500'ün üzerinde televizyon haberinin kredisini alarak, 2008'de kovulana kadar dünyadaki en uzun süre hizmet veren haber okuyuculardan biriydi. 10 Temmuz 2008 tarihinde TF1'de son haber programını sundu.
Patrick Poivre d'Arvor | |
|---|---|
 Cannes Film Festivalinde Patrick Poivre d'Arvor | |
| Doğum | Patrick Poivre 20 Eylül 1947 Reims, France |
| Eğitim | Institut national des langues et civilisations orientales: mezun olmadı. Sciences Po Strasbourg Sciences Po Paris |
| Meslek | Gazeteci, yazar |
| Önemli eser(ler) | Le Journal de 20 Heures de TF1, on TF1, Vol de Nuit on TF1, La Traversée du miroir on France 5 |
| Evlilik | Véronique Poivre |
Biyografi
değiştirPatrick Poivre, Fransa'nın Reims kentinde doğdu. Bakaloryasını baba olduğu 15 yaşında aldı. Daha sonra Institut national des langues et civilisations orientales üniversitesinde hukuk ve doğu dilleri okudu.
Gazetecilik kariyeri
değiştirPoivre, Centre de formation des journalistes'de (CFJ) gazeteci olarak 22 yaşında eğitime başladı. İlk işini 1971'de France Inter'de sabah haberleri okuyucusu olarak aldı.
1974'te, Valéry Giscard d'Estaing'in başkan olduğu sırada Poivre, Antenne 2'ye katıldı. İlk TV çıkışını 1975'te yaptı ve 16 Şubat 1976'dan 28 Temmuz 1983'e kadar haber bültenlerine sunum yaptı. Canal+ ile kısa bir süre sonra, 1986'da Frederic Lepage'den A la folie pas du tout ve Ex Libris Pazar programı için TF1'e katıldı.
31 Ağustos 1987'de TF1'in hafta içi haberlerini 8'de sundu. 2004 yılında Poivre, Pixar animasyon filmi The Incredibles'in (Les Indestructibles) Fransızca versiyonunda haber spikeri olarak sadece küçük bir seslendirme rolünde rol aldı.
9 Haziran 2008'de Poivre d'Arvor'un saat 8 haberleri sunucusu olarak yerine Laurence Ferrari'nin getirildiği bildirildi.[1] Son yayınını 10 Temmuz'da yaptı. Bir röportajda, görevden alınmasının "nesnel" bir nedeni olmadığını ancak siyasi müdahalenin "söylentileri" hakkında yorum yapmayı reddettiğini söyledi.
Ocak 2009'dan bu yana, Patrick Poivre d'Arvor Fransa 5'te La traversée du miroir'i sunar. Ayrıca Arte'de L'avis des autres sundu.
Temmuz 2009'da, I-Télé tarafından The 18h-20h'yi sunması teklif edildi ancak teklifi reddetti.
Haziran 2010'da Fransız TV şovu Fort Boyard'da bir ekip yönetti.
Profesyonel ihtilaflar
değiştirEn büyük skandalı, 16 Aralık 1991'de yayınlanan Küba cumhurbaşkanı Fidel Castro ile yaptığı iddia edilen - aslında ek sorular içeren bir basın toplantısının görüntüleri olan sahte röportajdır.[2] Télérama gazetecisi Pierre Carles, Poivre'nin meslektaşı ve ortak röportajcısı Régis Faucon'u suçladığı bu sahtekarlığı TF1'den ayrıldıktan sonra açıkladı.[3]
Kişisel hayatı
değiştirÜç kızı ve bir oğlu olan Véronique ile evliydi fakat boşandılar. Oğulları Arnaud, 2010 yılında Magazine Gala'da ebeveynlerinin boşanmasından bahsetti. Uzun süredir anoreksik olan bir kızı Solenn, 1995 yılında 19 yaşındaki Paris metro istasyonunda intihar etti. Onun durumu, anoreksiya ve bulimia sorunlarının bir sembolü haline geldi ve Poivre bu konuda bir eylemci ve yazar oldu. Aralık 2004'te, kızı da rahatsızlıktan muzdarip olan eski Başkan Jacques Chirac'ın karısı Bernadette Chirac, Paris'te ergenler için bir tedavi merkezi açtı ve "Maison de Solenn" olarak adlandırdı.
Yayımlanmış eserler
değiştirİkisi kızı Solenn'e adanmış birçok kitap yayınladı. Ayrıca, diğer yazarların kitaplarına prefeler yazdı ve bunlar burada listelenmiyor.
- Les enfants de l'aube, 1982 J.-C. Latteleri, 2-7096-0148-6, Cyril Descours'un oynadığı bir TV filmi olarak uyarlandı
- Les Femmes de ma vie, 1988 Fransa Loisirs
- L'homme d'image, 1992 Flammarion, 2-08-066802-1
- Lettres à l'absente 1993 Albin Michel
- Les loups ve la bergerie, 1994 Albin Michel, 2-226-06987-9
- Elle n'était pas d'ici, 1995 Albin Michel, 2-226-07846-0
- Un Héros de passage, 1996 Albin Michel, 2-226-08563-7
- Une trahison amoureuse, 1997 Albin Michel, 2-226-09356-7
- Lettre ouverte aux violeurs de vie privee, 1997 Albin Michel, 2-226-09204-8
- La Fin du monde 1998 Albin Michel, 2-226-10009-1
- Petit Homme, 1999 Albin Michel, 2-226-10658-8
- L'Irrésolu, 2000 Albin Michel 2-226-11670-2, - 2001 yılında Interallié Ödülü sahibi
- Les rats de garde (ortak yazar Eric Zemmour) 2000 Stock, 2-234-05217-3
- Le Roman de Virginie, 2001 J'ai lu, 2-277-22080-9
- Un enfant, 2001 Albin Michel, 2-226-12608-2
- La Traversée du miroir, 2002 Balland, 2-7158-1416-X
- J'ai aimé une reine, 2003 Yayınları Fayard, 2-213-61562-4
- Kurye de nuit : La Légende de Mermoz ve de Saint-Exupéry, (ortak yazar Olivier Poivre d'Arvor), 2003 Place des Victoires, 2-84459-045-4
- La mort de Don Juan, 2004 Albin Michel, 2-226-15400-0
- Frères ve soeur, 2004 Balland, 2-7158-1482-8
- Les plus beaux şiir d'amour antolojisi, 2004 Albin Michel, 2-226-07996-3
- Chasseurs de trésors et autres flibustiers (ortak yazar Olivier Poivre d'Arvor), 2005 Place Des Victoires Eds, 2-84459-110-8
- Pirates et corsaires (ortak yazar Olivier Poivre d'Arvor), 2005 Place Des Victoires Eds, 2-84459-075-6
- Coureurs des mers, (ortak yazar Olivier Poivre d'Arvor), 2005 Place Des Victoires Eds, 2-84459-058-6
- Disparaître (ortak yazar Olivier Poivre d'Arvor), 2006 Gallimard, 2-07-077966-1
- Rêveurs des Mers, (ortak yazar Olivier Poivre d'Arvor), 2007 Place des Victoires Eds, 978-2-253-11545-8
- Age d'or du voyage tr tren 2006 Editions du Chene-Hachette-Livre. İngilizce çeviri 2007 "Dünyada Birinci Sınıf-Efsanevi Tren Yolculukları" Vendome Press 9780865651883
Filmografi
değiştir- 1998 : Arthur Joffé'nin yönettiği Que la lumière soit
Kaynakça
değiştir- ^ Mackenzie (9 Haziran 2008). "Star French news anchor "PPDA" to step down". Reuters. 25 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2008.
- ^ Olivier Cyran, Mehdi Ba (et al.), Almanach critique des médias (2005) - éditions Les Arènes. « PPDA/Castro - Fausse interview, vraie mensonge ». 2-912485-83-5
- ^ Les fabuleuses histoires de Poivre d’Arvor 17 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. on Acrimed
Dış bağlantılar
değiştir- Resmi internet sitesi 4 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.