Phimosus infuscatus
Phimosus infuscatus Threskiornithidae familyasında yer alan monotipik kuş cinsi Phimosus içinde sınıflandırılan tek kuş türüdür.[1]
Phimosus infuscatus | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Korunma durumu | |||||||||||||||||
Asgari endişe altında (IUCN 2.3) | |||||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
İkili adlandırma | |||||||||||||||||
Phimosus infuscatus Lichtenstein, 1823 | |||||||||||||||||
Dağılımı |
Taksonomi ve sınıflandırma
değiştirMonotipik Phimosus cinsinin tek türü olan Phimosus infuscatus türünün üç alt türü tanınmaktadır:
- P. i. berlepschi (Hellmayr, 1903)
- P. i. nudifrons (Spix, 1825)
- P. i. infuscatus (Lichtenstein 1823)
Fiziksel özellikleri
değiştirSiyah tüyleri ile kısmen simpatrik olan Cercibis oxycerca aynak türüne benzerlik taşır ancak 46 ila 55 cm. arasındaki boyu ve çok daha kısa olan kuyruğu ile bu türden ayırt edilebilir. Gagası koyu sarı, gaganın arkasından başlayan ve gözü çevreleyen tüysüz derinin rengi ise kırmızıdır. Bacaklar kırmızımsıdır. Erkek ve dişi kuş ile genç kuşlar benzer renklere sahiptir. Alt türler birbirinden göz çevresindeki tüysüz derinin büyüklüğü ve tüylerin parlaklığıyla ayırt edilir.
Dağılımı ve yaşam alanı
değiştirGüney Amerika'da And Dağları'nın doğusunda, Kolombiya ve Venezuela'dan Brezilya boyunca Paraguay, Arjantin'in kuzeydoğusu ve Uruguay'a kadar olan bölgede yaşar. Su yakınlarındaki açıklık alanları tercih ederler.
Ekoloji
değiştirÇalılıklarda ve özellikle su yakınındaki yoğun ormanlarda yuva yapmayı tercih ederler. Genellikle 5 ila 70 çift arasında küçük koloniler hâlinde yuva yaparlar. Dişi kuşlar 3 ila 4 arasında yumurta yumurtlar ve kuluçka süresi 21 ila 23 gün sürer. Yavru kuşlar yumurtadan çıktıktan 27 ila 30 gün sonra yuvadan ayrılırlar.
Genellikle suda yaşayan omurgasızlar, kabuklular ve böceklerle beslenirler ve ara sıra tohum ya da yaprak yedikleri de görülür.
Notlar
değiştir- ^ "ITIS Report: Phimosus". Integrated Taxonomic Information System. 15 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2014.