Pietro Germi
Pietro Germi (d. 14 Eylül 1914, Cenova - ö. 5 Aralık 1974, Roma), İtalyan sinema yönetmeni.[1]
Pietro Germi | |
---|---|
Doğum | 14 Eylül 1914 Cenova, İtalya |
Ölüm | 5 Aralık 1974 (60 yaşında) Roma, İtalya |
Ödüller | Cannes OCIC ödülü Il ferroviere (1956) Cannes En İyi Komedi (1962) Divorzio all'italiana (1961) Cannes Altın Palmiye (1966) Signore & signori (1966) Berlinal Gümüş Ayı (1951) Il cammino della speranza (1950) David di Donatello Ödülü Sedotta e Abbandonata (1964) En İyi Özgün Senaryo Akademi Ödülü Divorzio all'italiana (1961) |
Roma'da Deneysel Sinema Merkezi'nde öğrenim gören Pietro Germi, bir süre yönetmen yardımcılığı ve senaryoculuk yaptı. 1945'te ilk filmi Il testimone'yi (Tanık) çekip peşpeşe gerçekleştirdiği filmlerle İtalyan sinemasının başlıca ustaları arasında yer aldı.[1]
Kariyeri
değiştirBlasetti'nin yardımcılığından yönetmenliğe geçen ve kimi filmlerinde oyunculuk da yapan Pietro Germi (1914-1974) Yeni Gerçekçiliğin ilk döneminin en önemli yönetmenlerinden biridir.[1]
Kayıp Gençlik (Gioventù perduta, 1947) burjuva yaşam biçiminin gençleri suça yöneltmesini, In nome della legge (Kanun Namına, 1949) Sicilya'da mafya olgusunu ve Roma'da yapılan yasaların mafya egemenliğindeki Sicilya'da geçersiz olduğunu, Il cammino della speranza (Umut Yolu, 1950) çalıştıkları kükürt ocağı kapanınca iş bulmak umuduyla aileleriyle birlikte Fransa'ya gitmek isteyen Sicilyalı emekçilerin yolculuğunu, La città si difende (Suçlu Gençlik, 1951) toplumdaki suç oranının artışını, Gelosia (Günahkarlar Yuvası, 1952) Luigi Capuana'nın Il marchese di Roccaverdina adlı eserini, Il ferroviere (Demiryolcu, 1956) bir tren operatörünün trenin önüne atlayan bir adamın intiharına tanık olmasından sonraki şokun etkisiyle işinde hata yapmaya başlamasını, L'uomo di paglia (1958) tipik bir ailenin babasının bir pazar günü karısı ve oğluyla gittiği plajda genç bir kadınla tanıştıktan sonra onu tutkuyla sevmesini, Divorzio all'italiana (İtalyan Usulü Boşanma, 1962) İtalya'da o yıllarda geçerli olan boşanma yasağını, Sedotta e abbandonata (Baştan Çıkarılmış ve Terk Edilmiş, 1964) cinsel tecavüzün evlenmeyle suç olmaktan çıkmasını, L'immorale (1967) burjuvazinin ve taşra yaşamının açmazlarını ile ikiyüzlülüklerini ve Alfredo, Alfredo (Çapkın Damat, 1972) ise İtalya'da boşanmanın yasak olduğu bir dönemde bir evliliğin çöküşünü konu edindi.[1]
Filmografi
değiştirYönetmen olarak | |
---|---|
Film | Yayın tarihi |
Il testimone (Tanık) | 1945 |
Kayıp Gençlik (Gioventù perduta) | 1947 |
In nome della legge (Kanun Namına) | 1949 |
1950'ler | |
Il cammino della speranza (Umut Yolu) | 1950 |
La città si difende (Suçlu Gençlik) | 1951 |
Il brigante di Tacca del Lupo | 1952 |
La presidentessa | 1952 |
Gelosia | 1953 |
Amori di mezzo secolo | 1954 |
Il ferroviere (Demiryolcu) | 1956 |
L'uomo di paglia | 1958 |
Un maledetto imbroglio | 1959 |
1960'lar | |
Divorzio all'italiana (İtalyan Usulü Boşanma) | 1962 |
Sedotta e abbandonata (Baştan Çıkarılmış ve Terk Edilmiş) | 1964 |
Bayanlar ve Baylar (Signore & signori) | 1965 |
L'immorale | 1967 |
1970'ler | |
Le castagne sono buone | 1970 |
Alfredo, Alfredo (Çapkın Damat) | 1972 |
Kaynakça
değiştir- ^ a b c d Moliterno 2020, ss. 501-663.
Dış bağlantılar
değiştir- IMDb'de "Pietro Germi" 22 Mayıs 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Allmovie.com'da "Pietro Germi"[ölü/kırık bağlantı]
- Pietro Germi ile ilgili bir site14 Kasım 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Bir İtalyan'ın biyografisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
Film yönetmeni ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |