Sahil çamı

Çamgiller familyasından bir bitki türü
(Pinus pinaster sayfasından yönlendirildi)

Sahil çamı (Pinus pinaster), çamgiller (Pinaceae) familyasından Fransa ve Atlantik kıyılarında, Yunanistan'ın Ege kıyılarına kadar olan sahillerde görülen çam türü.[1]

Sahil çamı
Korunma durumu

Asgari endişe altında (IUCN 3.1)
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Plantae
Şube: Tracheophyta
Sınıf: Pinopsida
Takım: Pinales
Familya: Pinaceae
Cins: Pinus
Tür: P. pinaster
İkili adlandırma
Pinus pinaster
Aiton, Hort. Kew. 3: 367 (1789).
Dağılımı
Pinus pinaster
Sahil çamı yaprakları

Morfolojik özellikleri

değiştir

30 m boy, 2 m çap yapabilir. Gençken piramit formlu, yaşlı iken dağınık taçlıdır. Dallar bol, yana ve aşağı yönelmiştir. İğne yaprakları ikili, parlak yeşil 10–20 cm uzunlukta sert, batıcı ve sürgün uçlarında sık demetler halindedir. kozalakları kısa saplı, geniş yumurta biçiminde ucu sivri 10–20 cm uzunlukta, 5–8 cm genişlikte, ince kırmızı, sonra yeşil, olgun halde açık kahverengidir. Genellikle 2-6 tanesi bir arada, uçları aşağı meyillidir. Odunu bol reçinelidir. Sahil çamı, tüm Avrupa çam türlerinin en uzun ve en sağlam iğnelerine sahiptir.[2]

Ekolojik özellikleri

değiştir

Toprak yönünden tok gözlü bir bitki olup kumullarda da yetişebilir. Gençken hızlı büyür. Yüksek nisbi neme ihtiyaç duymaz. Ancak soğuk ve sert kara iklimi olan yerlerde yetiştirilemez. Çok kötü şartlarda çalımsı gelişme gösterir. Türkiye'de doğal olarak bulunmasa da yapay orman oluşturulması amacıyla Kerpe Ormanı'na dikilmiştir. Reçine üretimi için kullanılmaktadır.[3][4]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Pin maritime (Pinus pinaster) ou Pin des landes : plantation, culture, entretien". Binette & Jardin. 5 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2023. 
  2. ^ "Pinus pinaster (pinheiro bravo) description - The Gymnosperm Database". www.conifers.org. 25 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2024. 
  3. ^ "Kocaeli ormanlarından elde edilen çam reçinesi ekonomiye katkı sağlıyor". Anadolu Ajansı. 2 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2023. 
  4. ^ "Kerpe Araştırma Ormanı". kavakcilik.ogm.gov.tr. 1 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2023.