Sürgündeki İspanyol Cumhuriyeti

Sürgündeki İspanyol Cumhuriyeti (İspanyolca: República Española en el exilio), İspanya İç Savaşı'nın Francisco Franco'nun güçlerinin zaferi ile sonuçlanmasının ardından oluşturulmuş sürgün devletidir. İkinci İspanya Cumhuriyeti'nin bir devamı niteliğindeydi. 1977 yılında parlamenter demokrasiye geçilene kadar varlığını sürdürdü.

República Española en el exilio Sürgündeki İspanyol Cumhuriyeti
1939-1977
Bayrak Arma
Millî marş Himno de Riego
Başkent	Madrid
Sürgündeki başkent	Paris (1939-1940) Meksiko (1940-1945) Paris (1945-1977)
Yaygın dil(ler)	İspanyolca
Hükûmet	Cumhuriyet
Cumhurbaşkanı
• 1939-1940 (ilk) Diego Martínez Barrio • 1970-1977 (son) José Maldonado Gonzalez
Başbakan
• 1939-1945 (ilk) Juan Negrín Aparicio • 1971-1977 (son) Fernando Valera
Tarihçe
• Kuruluşu 1939 • İspanya İç Savaşı 1936-1939 • Hükümetin kuruluşu 4 Nisan 1939 • Aran Vadisi Operasyonu 19-24 Ekim 1944 • Hükümetin lağvedilmesi ve hükümet üyelerinin İspanya'ya dönmesi 1 Temmuz 1977 • Dağılışı 1977
Öncüller Ardıllar İkinci İspanya Cumhuriyeti İspanya

Tarihi

Nisan 1939 tarihinde Franco Cumhuriyeti yıkmasıyla Başkan (Manuel Azaña) ve Başbakan (Juan Negrín) Fransa'ya sürgüne gitti. Azaña görevinden istifa etti ve onun yerine Diego Martínez Barrio geçti. Ancak sürgün hükûmeti Fransa'yı terk etmek zorunda kalacaktı. Çünkü Nazi Almanyası 1940 yılında Fransa Seferi ile Fransa'yı işgal etmişti. Bunun üzerine sürgün hükûmeti Meksika'ya taşındı. Bu arada Londra İspanya'nın yasal hükûmeti olarak sürgün cumhuriyeti'ni tanımaya devam etti. Negrín 1945 yılında Başbakanlık koltuğundan istifa etti. Onun yerine José Giral başbakan oldu.

1945 yılına kadar, sürgündeki Cumhuriyetçilerin cumhuriyetin tekrar tesisi adına büyük umutları vardı. Özellikle Faşistlerin II. Dünya Savaşı'nda mağlup ayrılmasıyla İspanya'daki faşist hükûmetin Müttefik Devletlerince yıkılması bekleniyordu. Böylece kendileri de İspanya'ya dönmesi mümkün olacaktı. Bu umutlar hayal kırıklığı ile sonuçlandı. Bundan sonra sürgün hükûmeti tamamen bir sembolden ibaret kalmıştır. Savaşın bitmesiyle Hükûmet 1940 yılında ayrıldığı Paris'e 1946 yılında sürgündeki Bask hükûmeti ve sürgündeki Katalan hükûmeti ile birlikte geri döndü.

Savaş sonrası dönemde Meksika, Panama, Guatemala, Venezuela, Polonya Halk Cumhuriyeti, Çekoslovakya Sosyalist Cumhuriyeti, Macaristan Halk Cumhuriyeti, Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti, Romanya Sosyalist Cumhuriyeti ve Arnavutluk Sosyalist Halk Cumhuriyeti ile diplomatik ilişkilerde bulundu. Buna karşılık Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık, Fransa ve Sovyetler Birliği sürgün devletini tanımadı.

1975 yılında Franco'nun ölümünden sonra, Kral Juan Carlos, demokratik bir hükûmet tesis etmiştir. 1977 yılında sürgündeki Cumhuriyetçiler monarşinin yeniden kurulmasını kabul etmiş ve yeni hükûmeti tanınmıştır. 1 Temmuz 1977 tarihinde sürgün hükûmeti resmen çözüldü. Uzlaşmanın bir jesti olarak, Kral Juan Carlos I sürgün liderlerini Madrid'de törenle karşıladı.

Cumhurbaşkanları listesi

İkinci İspanya Cumhuriyeti cumhurbaşkanları (1931-1939)

Resim	İsim	Göreve Başlama Tarihi	Görev Bitiş Tarihi	Partisi	Notlar
	Niceto Alcalá-Zamora	11 Aralık 1931	7 Nisan 1936	Liberal Cumhuriyetçi Sağ
	Diego Martínez Barrio	7 Nisan 1936	11 Mayıs 1936	Cumhuriyetçi Birlik	Vekâleten cumhurbaşkanlığı yapmıştır.
	Manuel Azaña	11 Mayıs 1936	3 Mart 1939	Cumhuriyetçi Sol

Sürgündeki İspanya Cumhuriyeti'nin cumhurbaşkanları (1939-1977)

Resim	İsim	Göreve Başlama Tarihi	Görev Bitiş Tarihi	Partisi	Notlar
	Diego Martínez Barrio	3 Mart 1939	11 Mayıs 1940	Cumhuriyetçi Birlik	Manuel Azaña ve başbakan Juan Negrín ile birlikte Paris'e geldi. Mart 1939'da İspanya'da cumhuriyet rejimi tamamen lağvedildi. Azaña kabuğuna çekilince cumhurbaşkanı seçildi.
	Álvaro de Albornoz	11 Mayıs 1940	17 Ağustos 1945	Bağımsız	Vekâleten cumhurbaşkanlığı yapmıştır.
	Diego Martínez Barrio	17 Ağustos 1945	1 Ocak 1962	Cumhuriyetçi Birlik
	Luis Jiménez de Asúa	1 Ocak 1962	16 Kasım 1970	İspanyol Sosyalist İşçi Partisi
	José Maldonado González	16 Kasım 1970	1 Temmuz 1977	Cumhuriyetçi Sol	İspanya'nın demokrasiye geçmesiyle Kral Juan Carlos ile anlaştı. Sürgün hükûmetini lağvetti. Kralın düzenlettiği bir törenle Madrid'e geldi.