Saim Ali Dilemre (1880, İstanbul - 1954) Türk doktor, dilci ve siyasetçi.

1908 yılında Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane'den mezun olduktan sonra uzmanlığını Almanya'daki Giessen Üniversitesi'nde yaptı. Türkiye'ye döndükten sonra Darülfünun Tıp Fakültesi'nde öğretim üyesi olarak çalışıp profesör oldu. Sonraki 15 yıl morg müdürlüğü yaptı. Türkçe okutmanı olarak 1935 yılından 1940 yılına kadar Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi'nde çalıştı. Eş zamanlı olarak Türk Dil Kurumu'nun çalışmalarına katkı sağladı. Dilemre soyadı kendisine Mustafa Kemal tarafından verildi. 1935-39 yılları arasında Erzurum, 1939-1950 yılları arasında Rize milletvekili olarak TBMM'de çalıştı.[1]

Eserleri

değiştir
  • Hususi Marazi Teşrih (1928)
  • Uykusuzluk ve Tedavisi (1928)
  • Hint-Avrupa Ekleri ve Türkçe (1935)
  • Güneş Dil Kuramı (1936)
  • Türk-Kelt Sorunu (1936)
  • Dil Coğrafyası (1937)
  • Genel Dil Bilgisi (1939, 1942)
  • Hekimlik Dili Terimleri (1945)
  • Dil Devrimi İçin (1949)
  • Dil Devrimi ve Zorlama Üzerine (1952)

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Saim Ali Dilemre". biyografya.com. 23 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2022.