Sovyetler Birliği'ndeki diller

Sovyetler Birliği'ndeki diller birçok farklı dil gruplarından yüzlerce farklı dil ve lehçedir.

1918'de Sovyetler Birliği'ndeki tüm ulusların kendi dillerinde eğitim alma hakkı olduğu kararlaştırıldı. Yeni yazım, coğrafya ve kültüre bağlı olarak, Kiril alfabesi, Latin alfabesi veya Arap alfabesi kullandı. 1937'den sonra, 1917'den sonra yeni alfabe alan tüm diller Kiril alfabesi kullanmaya başladı. öylece, dilsel azınlıkların hem Rusça hem de ana dillerini yazmayı öğrenmeleri daha kolay oldu.

1975'te Brejnev, "gelişmiş bir sosyalizm altında, ülkemiz ekonomileri tutarlı bir ekonomik kompleks içinde beraber erirken; yeni bir tarihsel konsept olarak-Sovyet halkı- komünizmi inşa eden birinin uluslararası iletişimin dili olarak Rus dili rolün objektif bir büyümedir, yeni bir insanın eğitiminde! Birinin kendi anadiliyle birlikte, Sovyet halkının gönüllü olarak ortak bir tarih mirası olarak kabul etttiği akıcı bir Rusça konuşması, siyasi, ekonomik ve ruhsal birliğinin daha da istikrara kavuşmasına katkıda bulunur" demiştir.

Dağılım ve durum

A 1947 (1957 baskı) bir-ruble kağıt para, 15 dil içerir: Один рубль (Rusça), Один карбованець (Ukraynaca), Адзін рубель (Beyaz Rusça), Бир сўм/Bir so‘m (Özbekçe), Бiр сом (Kazakça), ერთი მანეთი /Erti maneti/ (Gürcüce), Бир Манат/Bir Manat (Azerice), Vienas rublis (Litvanca), О рублэ/O rublă (Moldovaca ), Viens rublis (Letonca), Бир Сом (Kırgızca), Як сўм (Tacikçe), Մեկ ռուբլի/Mek rrubli/ (Ermenice), Бир Манат/Bir Manat (Türkmence), Üks rubla (Estonca)

Sovyetler Birliği'nin Avrupa kesiminde hakim olan Doğu Slav dilleri (Rusça, Beyaz Rusça ve Ukraynaca), Baltık bölgesinde Baltık dilleri Litvanca ile Letonca ve Fin dilleri Estonca, güneydoğu bölgesinde ise Moldovaca (Birlik'teki tek Latin dili) Rusçanın yanında kullanılırdı. Kafkasya'da Rusça yanında, Ermenice, Azerice ve Gürcüce vardı. Rus uzak kuzeyinde, farklı Ural dilleri konuşan birkaç azınlık grubu vardı; Orta Asya'daki dillerin çoğu İranlı dili olan Tacikçe hariç olmak üzere Türk dilleriydi.

Her ne kadar SSCB 1990 yılından önce tarihinin büyük kısmında de jure resmi bir dile sahip değildi,^[1] ve Rusça sadece etnik grupların iletişim dili (Rusça: язык межнационального общения) olarak tanımlanmış olsa da, de facto resmi dil rolünü üstlendi.^[2] SSCB'deki rolü ve etkisi için bkz. Ruslaştırma.

Rusların 1989 yılında dağılımı

1989 yılında SSCB'de etnik grup bazında Rusça^[3]
Etnik grup	Total (bin)	Konuşanlar (bin)			yüzde oran
Etnik grup	Total (bin)	L1	L2	Total	L1	L2	Total
Ruslar	145,155	144,836	219	145,155	99.8	0.2	100
Rus olmayanlar	140,587	18,743	68,791	87,533	13.3	48.9	62.3
Ukraynalılar	44,186	8,309	24,820	33,128	18.8	56.2	75.0
Özbekler	16,698	120	3,981	4,100	0.7	23.8	24.6
Beyaz Ruslar	10,036	2,862	5,487	8,349	28.5	54.7	83.2
Kazaklar	8,136	183	4,917	5,100	2.2	60.4	62.7
Azeriler	6,770	113	2,325	2,439	1.7	34.3	36.0
Tatarlar	6,649	1,068	4,706	5,774	16.1	70.8	86.8
Ermeniler	4,623	352	2,178	2,530	7.6	47.1	54.7
Tacikler	4,215	35	1,166	1,200	0.8	27.7	28.5
Gürcüler	3,981	66	1,316	1,382	1.7	33.1	34.7
Moldovalılar	3,352	249	1,805	2,054	7.4	53.8	61.3
Litvanlar	3,067	55	1,163	1,218	1.8	37.9	39.7
Türkmenler	2,729	27	757	783	1.0	27.7	28.7
Kırgızlar	2,529	15	890	905	0.6	35.2	35.8
Almanlar	2,039	1,035	918	1,953	50.8	45.0	95.8
Çuvaşlar	1,842	429	1,199	1,628	23.3	65.1	88.4
Letonlar	1,459	73	940	1,013	5.0	64.4	69.4
Başkurtlar	1,449	162	1,041	1,203	11.2	71.8	83.0
Yahudiler	1,378	1,194	140	1,334	86.6	10.1	96.7
Mordvinler	1,154	377	722	1,099	32.7	62.5	95.2
Polonyalılar	1,126	323	495	817	28.6	43.9	72.6
Estonlar	1,027	45	348	393	4.4	33.9	38.2
Diğer	12,140	1,651	7,479	9,130	13.6	61.6	75.2
Total	285,743	163,898	68,791	232,689	57.4	24.1	81.4

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ 20. yüzyılın başında, Rusçayı Rus İmparatorluğu'nun resmi dili olarak tanıtma ihtiyacı üzerine bir tartışma olmuştu. O dönem baskın Bolşevik görüşü, devlet diline ihtiyaç duyulmadığıydı. Bkz. "Нужен ли обязательный государственный язык?", Lenin (1914). Lenin'in görüşüne dayanarak Sovyet devletinde devlet dili ilan edilmedi.
1990'da Rus dili SSCB'nin resmi dili olarak ilan edildi ve kurucu cumhuriyetlerin yargı alanlarında ek devlet dilleri beyan etme hakları vardı. Bkz. SSCB Ülkeleri Dilleri Yasasının 14 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 4. maddesi (Rusça)
^ Bernard Comrie, The Languages of the Soviet Union, page 31, the Press Syndicate of the University of Cambridge, 1981. 0-521-23230-9
^ "All-Soviet Census 1989. Population by ethnic group and language". Demoscope Weekly (Rusça). 29 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2017.

Kaynakça

Bernard Comrie. The Languages of the Soviet Union. CUP 1981. 0-521-23230-9 (hb), 0-521-29877-6 (pb)
E. Glyn Lewis. Multilingualism in the Soviet Union: Aspects of Language Policy and Its Implementation. Lahey: Mouton Publishers, 1971.
Языки народов СССР. 1967. Москва: Наука 5т.

Dış bağlantılar

Soviet Language Policy in Central Asia by Mark Dickens

[1] 20. yüzyılın başında, Rusçayı Rus İmparatorluğu'nun resmi dili olarak tanıtma ihtiyacı üzerine bir tartışma olmuştu. O dönem baskın Bolşevik görüşü, devlet diline ihtiyaç duyulmadığıydı. Bkz. "Нужен ли обязательный государственный язык?", Lenin (1914). Lenin'in görüşüne dayanarak Sovyet devletinde devlet dili ilan edilmedi.
1990'da Rus dili SSCB'nin resmi dili olarak ilan edildi ve kurucu cumhuriyetlerin yargı alanlarında ek devlet dilleri beyan etme hakları vardı. Bkz. SSCB Ülkeleri Dilleri Yasasının 14 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 4. maddesi (Rusça)

[lang-2] Bernard Comrie, The Languages of the Soviet Union, page 31, the Press Syndicate of the University of Cambridge, 1981. 0-521-23230-9

[3] "All-Soviet Census 1989. Population by ethnic group and language". Demoscope Weekly (Rusça). 29 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2017.

[1]

[2]

[3]