Tanrıça hareketi
Tanrıça hareketi, 1960'lı yılların sonunda Amerika Birleşik Devletlerinden başlayarak, 1970'li yıllarda batı dünyasında ağırlıklı olarak Kuzey Amerika, Batı Avrupa, Avustralya ve Yeni Zelanda'da ortaya çıkan ruhani inançları ya da uygulamaları içeren bir Neopagan harekettir.[1][2][3][4] Hareket, hem yalnızca eril gramer öğeleri ve zamirleriyle[5][6] anılan tanrılara sahip olan İbrahimi dinlere[3] hem de sekülerizme karşı bir tepki olarak gelişmiştir.[7] Tanrıçaya tapınma ve ilahi dişile saygı etrafında şekillenir ve kadınlara ya da bir veya daha fazla toplumsal cinsiyet veya kadınlık anlayışına odaklanmayı içerebilir.[3]
Tanrıça hareketi modern Paganizmde yaygın ve merkezi olmayan bir eğilimdir ve bu nedenle merkezi bir inanç ilkesi yoktur.[8] İnançlar ve uygulamaları, tapınılan tanrıçaların adından ve sayısından kullanılan özel ritüellere ve ayinlere kadar büyük farklılıklar göstermektedir.[3] Diyenik Vika gibi bazıları yalnızca dişi tanrılara taparken, diğerlerinde böyle bir durum söz konusu değildir. İnanç sistemleri tek tanrılıdan çok tanrılıya ve panteiste kadar çeşitlilik gösterir.[3] Yaygın inanış, kendini Tanrıça'ya tapan biri olarak tanımlayan birinin teorik olarak dünyanın dört bir yanındaki çeşitli kültür ve dinlerden çok sayıda farklı kadın tanrıya tapabileceği anlamına gelmektedir.[9][10] Tanrıça hareketi, özelliklerine bağlı olarak, giderek çeşitlenen, coğrafi olarak yaygınlaşan, eklektik ve süreç olarak daha dinamik bir kültürel dindarlık biçimi olarak da anılmaktadır.[11]
Hareketin tahmini nüfusu ABD'de 500.000 ve Birleşik Krallık'ta 120.000'dir.[12]
Kaynakça
değiştir- ^ Rountree, Kathryn (2004). Embracing the Witch and the Goddess: Feminist Ritual-makers in New Zealand. Londra: Psychology Press. ss. ix, 9. ISBN 0415303583.
- ^ Rountree, Kathryn (2006). "Goddess movement". Peter B. Clarke (Ed.). Encyclopedia of new religious movements. London; New York: Routledge. ss. 240-242. ISBN 9-78-0-415-26707-6.
- ^ a b c d e Nicolae, Téa (January 2023). "The Western Revival of Goddess Worship". Feminist Theology. 31 (2). SAGE Publications. ss. 130-142. doi:10.1177/09667350221135089. ISSN 1745-5189.
- ^ Adler, Margot (2006) [1979]. Drawing Down the Moon: Witches, Druids, Goddess-Worshippers, and Other Pagans in America Today. Reprint rev. and expand. New York: Penguin/Arcana. ISBN 0-14-019536-X. | at Archive.org
- ^ Upenieks, Laura; Bonhag, Rebecca (March 2024). "Masculine God Imagery and Sense of Life Purpose: Examining Contingencies with America's "Four Gods"". Journal for the Scientific Study of Religion. 63 (1). Chichester, West Sussex: Wiley-Blackwell on behalf of the Society for the Scientific Study of Religion. ss. 76-102. doi:10.1111/jssr.12881. ISSN 1468-5906.
- ^ Christiano, Kevin J.; Kivisto, Peter; Swatos, William H. Jr., (Ed.) (2015) [2002]. "Excursus on the History of Religions". Sociology of Religion: Contemporary Developments. 3rd. Walnut Creek, California: AltaMira Press. ss. 254-255. doi:10.2307/3512222. ISBN 978-1-4422-1691-4. JSTOR 3512222. LCCN 2001035412.
- ^ O'Brien, Jodi (2008). Encyclopedia of Gender and Society. Thousand Oaks, CA: SAGE Publications. s. 709. ISBN 9781452266022.
- ^ Reid-Bowen, Paul (2016). Goddess as Nature: Towards a Philosophical Thealogy. Oxon: Routledge. s. 23. ISBN 9780754656272.
- ^ Christ, Carol P. (1997). Rebirth of the Goddess: Finding Meaning in Feminist Spirituality. Routledge. ISBN 978-1-1367-6384-7. 9 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2015.
- ^ Christ, Carol P. (2003). She Who Changes: Re-imagining the Divine in the World. Palgrave MacMillan. ISBN 978-1-4039-6083-2. 9 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2015.
- ^ Griffin, Wendy, (Ed.) (2000). Daughters of the Goddess: Studies of Identity, Healing, and Empowerment. Walnut Creek, Ca: AltaMira Press. ISBN 0-7425-0347-X. Collection of essays on the Goddess movement. p. 61.
- ^ Griffin 2000, s. 14.