Tetrakuark
Tetrakuark, parçacık fiziğinde, dört valans kuarktan oluşan ve varlığı tahmin edilmesine karşın henüz kanıtlanamamış egzotik mezondur. Prensipte, bir tetrakuark durumu kuantum renk dinamiği içinde yer alabilmektedir.[1]
Tarihi
değiştir2003'te, Japonya'da devam eden Belle deneyi esnasında keşfedilen ve geçici olarak X(3872) olarak adlandırılan parçacık, kendisi için oluşturulan teoride bir tetrakuark adayı olarak gösterildi.[3][4] Parçacığın geçici adındaki X, henüz test edilmesi gereken ve kesin olarak bilinmeyen özellikleri olduğunu; devamındaki numara ise MeV/c2 bazındaki kütlesini temsil etmekteydi.
2004'te, Fermilab tarafından gerçekleştirilen SELEX adlı deneyde karşılaşılan DsJ(2632) durumu, olası bir tetrakuark adayı olarak gösterildi.[5]
2007'de, Belle deneyi sırasında gözlemlenen Z(4430) adlı parçacığın
c
c
d
u
şeklindeki durumunun bir tetrakuark adayı olduğu açıklandı. Yine aynı deney sırasında 2007 yılında keşfedilen Y(4660) parçacığının da tetrakuark durumunda olabileceği belirtildi.[6]
2009'da Fermilab, geçici olarak Y(4140) adını verdikleri parçacığın tetrakuark olabileceğini açıkladı.[7]
2010'da, DESY'den iki fizikçi ile Kaid-i Azam Üniversitesi'nden bir fizikçi, eski deney verilerini tekrar analiz etmeleri sonrasında, ϒ(5S) mezonu (bir tür bottomonyum) ile bağlantılı olarak iyi tanımlanmış tetrakuark rezonansının var olduğunu açıkladılar.[8][9]
Haziran 2013'te, Çin'deki BES III deneyi ile Japonya'daki Belle deneyi, birbirinden bağımsız olarak yaptıkları açıklamalarda, Zc(3900) adlı parçacığın doğrulanan ilk dört kutarklı durum olduğu bilgisi yer aldı.[10]
2014'te, Büyük Hadron Çarpıştırıcısı'nda yapılan LHCb deneyinde, Z(4430) durumunun varlığı 13,9 σ üzerinde bir değerle doğrulandı.[11][12]
Şubat 2016'da, DØ deneyi sırasında gözlemlenen ve X(5568) adı verilen parçacığın dar bir tetrakuark adayı olduğu bildirildi.[13] Ancak, 51. Rencontres de Moriond sırasındaki elektrozayıf oturumunda sunulan LHCb deneyinde elde edilen ilk sonuçlarda, bu durum için herhangi bir kanıt olmadığı belirtilmekteydi.[14]
Haziran 2016'da, LHCb deneyinde keşfedilen X(4274), X(4500) ve X(4700) adlı parçacıkların tetrakuark adayı oldukları açıklandı.[15][16]
Ayrıca bakınız
değiştirKaynakça
değiştir- ^ Kulshreshtha, U.; Kulshreshtha, D. S.; Vary, J. P. (2015). "Hamiltonian, Path Integral and BRST Formulations of Large N Scalar $QCD_{2}$ on the Light-Front and Spontaneous Symmetry Breaking". Eur. Phys. J. C (İngilizce). 75 (4). s. 174. arXiv:1503.06177 $2. Bibcode:2015EPJC...75..174K. doi:10.1140/epjc/s10052-015-3377-x.
- ^ N. Cardoso; M. Cardoso; P. Bicudo (2011). "Colour Fields Computed in SU(3) Lattice QCD for the Static Tetraquark System". Physical Review D. 84 (5). s. 054508. arXiv:1107.1355 $2. Bibcode:2011PhRvD..84e4508C. doi:10.1103/PhysRevD.84.054508.
- ^ D. Harris (13 Nisan 2008). "The charming case of X(3872)". Symmetry Magazine. 15 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2009.
- ^ L. Maiani; F. Piccinini; V. Riquer; A.D. Polosa (2005). "Diquark-antidiquarks with hidden or open charm and the nature of X(3872)". Physical Review D. 71 (1). s. 014028. arXiv:hep-ph/0412098 $2. Bibcode:2005PhRvD..71a4028M. doi:10.1103/PhysRevD.71.014028.
- ^ Nicolescu, B.; de Melo, Joao Pacheco B. C. (28 Temmuz 2004). "Is the DsJ(2632) Meson a Cryptoexotic Tetraquark Baryonium State?" (PDF) (İngilizce). 14 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Kasım 2017.
- ^ Cotugno, G.; Faccini, R.; Polosa, A. D.; Sabelli, C. (2010). "Charmed Baryonium". Physical Review Letters (İngilizce). 104 (13). s. 132005. arXiv:0911.2178 $2. Bibcode:2010PhRvL.104m2005C. doi:10.1103/PhysRevLett.104.132005.
- ^ Minard, A. (18 Mart 2009). "New Particle Throws Monkeywrench in Particle Physics". Universe Today (İngilizce). 22 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2017.
- ^ Matthews, Z. (27 Nisan 2010). "Evidence grows for tetraquarks". Physics World (İngilizce). 9 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2017.
- ^ Ali, A.; Hambrock, C.; Aslam, M. J. (2010). "Tetraquark Interpretation of the BELLE Data on the Anomalous Υ(1S)π+π- and Υ(2S)π+π- Production near the Υ(5S) Resonance". Physical Review Letters (İngilizce). 104 (16). s. 162001. arXiv:0912.5016 $2. Bibcode:2010PhRvL.104p2001A. doi:10.1103/PhysRevLett.104.162001.
- ^ Swanson, E. (2013). "Viewpoint: New Particle Hints at Four-Quark Matter". Physics (İngilizce). Cilt 6. s. 69. Bibcode:2013PhyOJ...6...69S. doi:10.1103/Physics.6.69. 9 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2017.
- ^ O'Luanaigh, C. (9 Nisan 2014). "LHCb confirms existence of exotic hadrons" (İngilizce). Avrupa Nükleer Araştırma Merkezi. 7 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2017.
- ^ Aaij, R. (2014). "Observation of the resonant character of the Z(4430)− state". Physical Review Letters (İngilizce). Cilt 112. s. 222002. arXiv:1404.1903 $2. Bibcode:2014PhRvL.112v2002A. doi:10.1103/PhysRevLett.112.222002. PMID 24949760.
- ^ Abazov, V. M.; ve diğerleri. (DØ iş birliği) (2016). "Observation of a new
B0
sπ± state". Physical Review Letters (İngilizce). Cilt 117. arXiv:1602.07588 $2. Bibcode:2016PhRvL.117b2003A. doi:10.1103/PhysRevLett.117.022003. - ^ Van Tilburg, J. (13 Mart 2016). "Recent hot results & semileptonic b hadron decay" (PDF) (İngilizce). Avrupa Nükleer Araştırma Merkezi. 9 Kasım 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2017.
- ^ Aaij, R.; ve diğerleri. (LHCb iş birliği) (2016). "Observation of J/ψφ structures consistent with exotic states from amplitude analysis of B+→J/ψφK+ decays". Physical Review Letters (İngilizce). Cilt 118. arXiv:1606.07895 $2. Bibcode:2017PhRvL.118b2003A. doi:10.1103/PhysRevLett.118.022003.
- ^ Aaij, R.; ve diğerleri. (LHCb iş birliği) (2016). "Amplitude analysis of B+→J/ψφK+ decays". Physical Review D (İngilizce). Cilt 95. arXiv:1606.07898 $2. Bibcode:2017PhRvD..95a2002A. doi:10.1103/PhysRevD.95.012002.
Dış bağlantılar
değiştir- O'Luanaigh, Cian. "LHCb confirms existence of exotic hadrons" (İngilizce). Cenevre: Avrupa Nükleer Araştırma Merkezi. 7 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2017.