Theodor Curtius

Alman kimyager

Geheimrat Julius Wilhelm Theodor Curtius (27 Mayıs 1857 - 8 Şubat 1928), Heidelberg Üniversitesi'nde kimya profesörüydü. 1890/1894'te Curtiud degradasyonunu yayınlamış ve ayrıca diazoasetik asit, hidrazin ve hidrazoik asidi keşfetmiştir. 1882'de ilk peptid sentezini gerçekleştirerek N-korumalı dipeptit olan benzoilglisilglisini yaratmıştır.[1]

Theodor Curtius
Theodor Curtius, yaklaşık 1880
DoğumJulius Wilhelm Theodor Curtius
27 Mayıs 1857(1857-05-27)
Duisburg, Prusya Krallığı
Ölüm8 Şubat 1928 (70 yaşında)
Heidelberg, Weimar Cumhuriyeti
Tanınma nedeniCurtiud degradasyonu
Büchner–Curtius–Schlotterbeck tepkimesi
Kariyeri
Çalıştığı kurumHeidelberg Üniversitesi
Doktora
danışmanı
Hermann Kolbe
İmza
 
Heidelberg'deki mezarı

Theodor Curtius, Almanya'nın Ruhr bölgesindeki Duisburg'da doğmuştur. Heidelberg Üniversitesi'nde Robert Bunsen'den ve Leipzig Üniversitesi'nde Hermann Kolbe'den kimya okumuştur. Doktorasını 1882'de Leipzig'de almıştır.

Curtius, 1884'ten 1886'ya kadar Münih Üniversitesi'nde Adolf von Baeyer'in yanında çalıştıktan sonra 1889'a kadar Erlangen Üniversitesi'nde analitik kimya bölümünün yöneticisi olmuştur. Daha sonra Kiel Üniversitesi'nde Kimya kürsüsünü kabul etmiş ve burada çok üretken kalmıştır. Bu başarıya paralel olarak Curtius, 1895'te Geheimer Regierungsrat (Özel Meclis Üyesi) atanmıştır. 1897'de Bonn Üniversitesi'nde ünlü August Kekulé'nin halefi olarak bir yıl süreyle atandıktan sonra Curtius, 1898'de Heidelberg'deki eski üniversitesinde Victor Meyer'in yerine Kimya Profesörü olmuş ve 1926'da emekli olana kadar burada kalmıştır. Onun yerine 1962'de Curtius'un biyografisini yazan Karl Freudenberg geçmiştir.[2]

Boş zamanlarında müzik besteler, konserlerde şarkı söylerdi ve aktif bir dağcıydı. 1894 yılında Alman ve Avusturyalı Alpinistler Derneği'nin Kiel bölümünü kurmuş ve bunu bizzat hediyeler ile desteklemiştir. Münih döneminde dağcı rehberi Christian Klucker ile yakın arkadaş olmuş ve daha sonra uzun yıllar birlikte dağcılık yürüyüşleri yapmıştır.

Theodor Curtius, 8 Şubat 1928'de Heidelberg'de ölmüştür.

Heidelberg Üniversitesi Arşivi'nin elinde, Theodor Curtius'un Doktora unvanını almasının 25. yıldönümünü kutlayan 1907 tarihli bir fotoğraf albümü bulunmaktadır. Bilim adamlarının, binaların ve fizyo-kimyasal, farmasötik ve organik laboratuvarlar gibi laboratuvarların ve çok daha fazlasının resimlerini gösterir.

Curtius'un başlıca yayınları

değiştir

Curtius 300'den fazla yayın yazdı. Birçoğunun kimya bilimi üzerinde önemli etkileri oldu.

Curtius ailesi

değiştir

Curtius ailesi tarihsel olarak Bremen bölgesindendir. Ailenin diğer birkaç üyesi de dikkate değerdir.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Jaradat, Da’san M. M. (1 Ocak 2018). "Thirteen decades of peptide synthesis: key developments in solid phase peptide synthesis and amide bond formation utilized in peptide ligation". Amino Acids (İngilizce). 50 (1): 39-68. doi:10.1007/s00726-017-2516-0. ISSN 1438-2199. PMID 29185032. 15 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2023. 
  2. ^ Karl Freudenberg (1963). "Obituary: Theodor Curtius. 1857-1928". Chemische Berichte. 96 (4): I-XXV. doi:10.1002/cber.19630960434. 

Dış bağlantılar

değiştir