Tskruti
Tskruti (Gürcüce: წყრუთი; okunuşu: "ts'q'ruti"), Gürcistan’nın Samtshe-Cavaheti bölgesinde (mhare), Ahaltsihe Belediyesi sınırları içinde bir köydür. Ahaltsihe Havzası'nda, deniz seviyesinden 1.130 metre yükseklikte yer alır. Ahaltsihe kentine 6 km uzaklıktadır.
Tskruti, Mikeltsminda ve Tsira köyleriyle birlikte Tskruti temini oluşturmaktadır.
Tarihçe
değiştirTskruti'nin kuruluşuna ilişikin bilgi yoktur. Birleşik Gürcistan Krallığı'ndan bağımızlığını alan Samtshe Atabeyliği sınırları içindeyken köyü 1578'de Osmanlılar ele geçirdi. 1595 tarihli Osmanlı mufassal defterinde büyük bir köy olarak yer almış olması Tskruti'nin eski bir yerleşme olduğunu göstermektedir. Osmanlı idaresinin "Zuğurt" (زوغورت) olarak kaydettiği Tskruti, Ahısha livasının Güney nahiyesine bağlıydı. Köyde Osmanlıların Hristiyan köylülerden tahsil ettiği ispenç vergisi vermekle yükümlü 32 hane yaşıyordu. Hane reisleri Azara, Vardzel, Ahala, Grigol, Matata, Maharebel, Manvel, Kvirike, Gogiça, İvane, Revaz, Grigol gibi Gürcü adları taşıyordu. Köyde buğday, arpa, çavdar, darı, mercimek, nohut, keten tarımı ve arıcılık yapıldığı, koyun ve domuz beslendiği defterdeki vergi kayıtlarından anlaşılmaktadır.[1]
Uzun süre Osmanlı egemenliğinde kalan Tskruti, 1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı sonrasında imzalanan Edirne Antlaşması'yla Rusya'ya bırakıldı. Köy bu şekilde yeniden Gürcistan'ın bir parçası haline geldi. Bugün Tskruti'de yaşayan Ermeniler Erzurum vilayetine bağlı Ilıca'dan göç etmiştir.
Nüfus
değiştir2014 yılı verilerine göre köyde 1.056 kişi yaşıyordu. Nüfusu Ermenilerden oluşuyordu.[2]
| Sayım tarihi | Nüfus | Erkek | Kadın |
|---|---|---|---|
| 2002 | 1.194 | 567 | 627 |
| 2014 | 1.056 | 523 | 533 |
Kaynakça
değiştir- ^ "Defter-i Mufassal-i Vilayet-i Gürcistan (Osmanlıca ve Gürcüce), (Yayımlayan) Sergi Cikia, Tiflis, 1941-1958, 3 cilt; I. cilt (1947), s. 22, II. cilt (1941), s. 25". 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2021.
- ^ Samshe-Cavaheti (Gürcüce), Yazarlar (Dali Nikolaişvili, Davit Sartania, Avtandil Ucmacuridze, Lamzira Lağidze, Vaja Trapaidze, Tinatin Nanobaşvili), Tiflis, 2016, s. 273 26 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-9941-0-8626-7