Tucker (film)
Tucker,[1] 1988 ABD yapımı biyografik filmdir. Özgün adı Tucker: The Man and His Dream olan film eleştirmenlerden övgüler almasına rağmen gişede beklenen başarıyı gösteremedi.
| Tucker: The Man and His Dream | |
 "Tucker" (Tucker: The Man and His Dream) filminin Fransa'da basılmış sinema afişlerinden biri | |
| Yönetmen | Francis Ford Coppola |
|---|---|
| Yapımcı | George Lucas Fred Fuchs |
| Senarist | Arnold Schulman David Seidler |
| Oyuncular | Jeff Bridges Joan Allen Martin Landau Frederic Forrest Elias Koteas Christian Slater |
| Müzik | Joe Jackson |
| Görüntü yönetmeni | Vittorio Storaro |
| Kurgu | Priscilla Nedd-Friendly |
| Stüdyo | Lucasfilm |
| Dağıtıcı | Paramount Pictures |
| Cinsi | Sinema filmi |
| Türü | Biyografi, dram |
| Renk | Renkli (Technicolor) |
| Yapım yılı | 1988 |
| Çıkış tarih(ler)i | 12 Ağustos 1988, ABD |
| Süre | 110 dakika |
| Ülke |  ABD |
| Dil | İngilizce |
| Bütçe | $24 milyon |
| Hasılat | $19.65 milyon |
| Diğer adları | Tucker (Türkiye) Tucker: L'homme et son rêve (Fransa) Tucker, un uomo e il suo sogno (İtalya) Tucker, el hombre y su sueño (İspanya) Tucker - Ein Mann und sein Traum (Batı Almanya) |
Francis Ford Coppola'nın yönettiği filmin başlıca rollerinde Jeff Bridges, Joan Allen, Martin Landau, Frederic Forrest, Elias Koteas ve Christian Slater oynamıştır. Jeff Bridges'ın babası aktör Lloyd Bridges'ın da filmde görece küçük bir rolü vardır: Senatör Homer Ferguson'u canlandırmaktadır. Coppola, dostu George Lucas'ın da yapımcı olarak projeye dahil olmasından sonra filmini tamamlayabilmiştir. Filmin özgün müzikleri Joe Jackson'a aittir. Bu müziklerin yer aldığı bir soundtrack albümü aynı yıl piyasaya verilmiş ve Grammy ödülüne aday gösterilmişti.
II. Dünya Savaşı'nın hemen sonrasında geçen bu dönem filmi gerçek olaylara dayanmaktadır. Preston Tucker adlı bağımsız bir otomobil tasarımcısının, endüstride tekel oluşturmuş 'üç büyükler'e ("Ford", "General Motors" ve "Chrysler") rağmen çağının oldukça ilerisinde bir otomobil üretmek için giriştiği çabalar anlatılmaktadır. Tüm engellemelere rağmen bir yıl içerisinde sadece 51 adet üretebildiği ve endüstride ancak onlarca sene sonra kullanılmaya başlanan bazı devrimci yenilikler (emniyet kemeri, yakıt enjeksiyonu, disk frenler, tubeless lastikler vb)'e sahip bu otomobillerden bugün 47 tanesi çalışır haldedir. Bu otomobilin adı 1948 Tucker Sedan'dır.
Özgün senaryosunu Arnold Schulman ve David Seidler'ın birlikte yazdıkları filmden uyarlanan bir de roman yazıldı. Robert Tine'ın yazdığı ve filmle aynı adı taşıyan bu roman Pocket Books'tan çıktı ve filmle aynı yıl piyasaya verildi.
Filmdeki unutulmaz performansıyla Martin Landau "en iyi yardımcı oyuncu" dalında Altın Küre ödülünü kazandı, aynı dalda Oscar'a aday gösterildi. Film iki dalda daha Oscar adayı oldu, bunlar sanat tasarımı, dekor ve kostüm dallarındaydı. Filme ayrıca "En iyi yapım tasarımı" dalında BAFTA ödülü verildi.[2]
Konusu
değiştirGirişimci mucit Preston Tucker (Jeff Bridges)'ın otomobillere olan ilgisi daha çocukluğunda başlamış, 1930'lu yıllara gelince yarış arabaları geliştiren bir şirkete ortak olmuştur. II. Dünya Savaşı patladığında Amerikan Ordusu için zırhlı bir araç icad etmiş ama bu araç gereğinden fazla süratli olduğu için kabul görmemiştir. Ancak aracın silah taşıyan şeffaf döner tareti çok beğenilmiş ve bombardıman uçaklarında yaygın olarak kullanılmıştır.
Tucker, savaş sona erdikten sonra radikal bir otomobil modeli üretmeyi kafasına koyar. O güne kadar sadece kâr amaçlı kitle üretimi yapmış olan büyük otomobil üreticilerinin önemsemediği bazı devrimci yenilikleri hayata geçirmek istemektedir. Bunların başında da kazalardaki gereksiz ölümleri engelleyecek emniyet kemerleri, yumuşak iç aksam ve kaza anında fırlayan ön camlar gelmektedir. Diğer fütüristik tasarımları arasında motorun arkada yer alması, direksiyonla birlikte dönen çamurluk ve farlar, ortada üçüncü bir far, yakıt enjeksiyonu, disk frenler, alüminyum motor, tubeless lastikler ve benzeri birçok yenilik vardır. "Geleceğin otomobiline bugün binin" sloganıyla reklamı yapılmaya başlanan otomobilin daha üretimine geçilmeden zorluklar başlar. Öncelikle büyük yatırımcılar projeye sıcak bakmadıkları için para kaynağı bulamazlar. Endüstride tekel oluşturmuş üç büyük firma, "Ford", "General Motors" ve "Chrysler", dolaylı da olsa Tucker'ın projesini engellemeye çalışırlar. Tucker üretim için çelik bile bulamaz. yardım için başvurdukları eyalet senatörü Homer Ferguson (Lloyd Bridges)'un 'üç büyükler'e çalıştığı hemen belli olur. Bu durumda Tucker'ın tek dayanağı New Yorklu küçük finansör Abe Karatz (Martin Landau) olacaktır.
Aralarında araba tasarımcısı Alex Tremulis (Elias Koteas), oğlu Junior (Christian Slater), Japon kökenli teknisyen Jimmy (Mako), test sürücüsü ve teknisyen Eddie (Frederic Forrest) ve manevi desteğiyle karısı Vera (Joan Allen)'nın bulunduğu küçük ekip, Chicago'da kiraladıkları büyük hangarda ilk el yapımı prototipi üretmeye başlarlar. Yapılan tanıtımlar halkta heyecan ve ilgi uyandırmıştır. Büyük yatırımcı bulamadıkları için şahıslardan ve küçük araba galerileri ile benzin istasyonlarından hisse senedi karşılığında para toplarlar (bu yatırımcılardan biri de yönetmen Francis Ford Coppola'nın babasıydı ve bu otomobillerden birini de o satın almıştı). Yıl 1947'dir ve anlaşmaya göre seri üretime geçmeden önce bir yıl içerisinde tam 50 araba üretmeleri gerekmektedir. Sürekli olarak senatörün ve dolayısıyla 'üç büyüklerin' casuslarının gölgesinde çalışmalarını sürdürürler. Prototipin tanıtım töreninde bile aksilikler peşlerini bırakmaz. Üretim için kurdukları firmanın mütevelli heyetindekiler Tucker'ı ülke çapında bir tanıtım kampanyasına gönderdikten sonra gıyabında özgün tasarımı tamamiyle sıradan bir tasarımla değiştirmeye, hatta şirketin kontrolünü tamamen ele geçirmeye kalkarlar. Satın alınmış basın Tucker'ın imajını zedelemek için çok uğraşır, hatta finansörleri Abe Karatz'ın sahtecilikten sabıkalı olduğunu bile ortaya çıkartırlar. Son olarak da senatörün kışkırttığı "Birleşik Devletler Borsa ve Hisse Senedi Komisyonu" yetkilileri şirkete el koyarak Tucker'ı hisse senedi yolsuzluğundan mahkemeye verirler. Al Capone'un da yargılanıp mahkûm olduğu bu mahkemede Tucker için istenen ceza çok ağırdır.
Preston Tucker mahkemede, Amerika'nın büyük tröstlerinin kendisi gibi yenilikçi küçük yatırımcıları nasıl engelleyip ezdikleri ve bunun da ülkenin gelişimini nasıl olumsuz etkilediğiyle ilgili retorik bir savunma yapar, bu konuşma jüriyi etkilemiştir. Yine de dava Tucker'ın aleyhinde seyretmektedir. O güne kadar sadece 47 araba üretilebilmiştir. İnsanüstü bir gayretle geriye kalan üç arabayı da elde üreten ekip sözleşme gereği üretilmesi gereken 50 arabayı birden mahkeme binasının önüne sıralayınca dava Tucker'ın lehine döner ve beraatle sonuçlanır. Bu ünlü araba 1948 Tucker Sedan'dır ve prototiple birlikte sadece 51 adet üretilmiştir. Bugün bunlardan 47 tanesi çalışır haldedir. Preston Tucker 1956'da akciğer kanserinden ölmüştür.
Oyuncu kadrosu
değiştir
| Oyuncu | Rolü |
|---|---|
| Jeff Bridges | Preston Tucker |
| Joan Allen | Vera Tucker |
| Martin Landau | Abe |
| Frederic Forrest | Eddie |
| Elias Koteas | Alex Tremulis |
| Christian Slater | Preston Tucker'ın Oğlu |
| Mako | Jimmy |
| Lloyd Bridges | Senatör Homer Ferguson |
| Dean Stockwell | Howard Hughes |
| Nina Siemaszko | Marilyn Lee |
| Anders Johnson | Johnny |
| Corin Nemec | Noble Tucker |
| Marshall Bell | Frank |
Benzer filmler
değiştir- Devrim Arabaları (2008), yönetmen Tolga Örnek
- Göklerin Hakimi (The Aviator), (2004) Martin Scorsese
- Flash of Genius (2008), Marc Abraham
- The Betsy (1978), Daniel Petrie
- Ford: The Man and the Machine (1987), Allan Eastman
Kaynakça
değiştir- ^ Dorsay, Atilla (1995). 100 Yılın 100 Yönetmeni. Remzi Kitabevi. ss. sayfa 478. Türkçe isim için referans1.
- ^ "Tucker: The Man and His Dream (1988)/awards" (İngilizce). IMDb. 17 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2010.