VI. Pius
VI. Pius (25 Aralık[2] 1717 – 29 Ağustos 1799), doğum adıyla Count Giovanni Angelo Braschi, 15 Şubat 1775'ten 1799'da ölümüne kadar papa olarak hüküm sürdü.[3]
| Papa Pius VI | |
|---|---|
| Roma piskoposu | |
.jpg) Pompeo Batoni'nin Pius VI - 1775 portresi | |
| Papalık başlangıcı | 15 Şubat 1775 |
| Papalık bitişi | 29 Ağustos 1799 |
| Önce gelen | XIV. Clemens |
| Sonra gelen | VII. Pius |
| Papazlığa atanma | 1755 |
| Takdis | 22 Şubat 1775 Giovanni Francesco Albani tarafından |
| Kardinal yapan | 26 Nisan 1773 XIV. Clement tarafından |
| Doğum adı | Giovanni Angelo Braschi |
| Doğum | 25 Aralık 1717 Cesena, Emilia-Romagna, Papalık Devleti |
| Ölüm | 29 Ağustos 1799 (81 yaşında) Valence, Birinci Fransız Cumhuriyeti |
| Önceki görev |
|
| Slogan | Floret in Domo Domini (it blossoms in the house of God)[1] |
| Arma |  |
| Adı Pius olan diğer papalar | |
VI. Pius, Fransız Devrimini ve bunun sonucunda ortaya çıkan Gallican Kilisesi'nin bastırılmasını kınadı. Napoleon Bonaparte komutasındaki Fransız birlikleri, 1796'da Papalık Devleti'ni işgal etti ve papalık birliklerini mağlup ettiler. 1798'de, o zaman sahip olduğu gücünden vazgeçmeyi reddettiği için Pius esir alındı ve Fransa'ya gönderildi. Bir yıl sonra Valence'de öldü. Papalığı, yirmi yıldan fazla sürmüştür ve papalık tarihinde en uzun süre görev yapan dördüncü papadır.
Fransız Devrimi
değiştir
VI. Pius, Fransız Devrimi patlak verdiğinde, eski Gallican Kilisesi'nin bastırılmasına ve Fransa'da kutsal ve dini mülklerin el konmasına tanık oldu. Ayrıca Parisians tarafından Palais Royal'da yakılan bir taş figürünü gördü.
Fransız Devrimi 1789'da başladı ve olayları Tanrı tarafından verilen toplumsal düzene karşı bir muhalefet işareti olarak gördü ve aynı zamanda kiliseye karşı bir komplo olarak gördü. Papa hem İnsan Haklarının Beyanı'nı Rahibelerin Sivil Anayasası'nı kınadı ve devrime karşı destek verdi. Önerilen dinsel reformları kınamak için "Quod aliquantum" (1791) ve "Caritas" (1791) olmak üzere iki makale yayınladı.
1791 yılında, Fransa ile papalığın diplomatik ilişkilerin sona ermesine karar verildi ve Antonio Dugnani bunun sonucunda Roma'ya çağrıldı.[4]
XVI. Louis 21 Ocak 1793 tarihinde giyotin ile idam edildi ve kızı Marie-Thérèse-Charlotte babasının azizlik mertebesine yükseltilmesi için Roma'ya dilekçe verdi. VI. Pius, kralın şehit düşmesiyle ilgili 17 Haziran 1793'te kardinallerle bir toplantı yaptı ve azizlik mertebesine yükseltilmesi ile alakalı bir ümit verdi. Pius VI'nın ölümünden sonraki 1820'de, kralın dini nedenlerle öldürülmüş olduğunu kanıtlamanın imkânsız olmasından dolayı Rahibeler Cemaati olası kutsallığı sona erdirdi. VI. Pius, devrimin ana amacının Katolik dinine ve XVI. Louis'in kendisine karşı olduğunu savundu.[5]
Ayrıca bakınız
değiştirKaynakça
değiştir- ^ "The Wind was too Strong". Rome Art Lover. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2014.
- ^ Birçok kaynak 27 Aralık 1717'de doğduğunu ancak bu aslında onun vaftizinin tarihi olduğunu gösteriyor, cf. Pastor, XXXIX, p. 22
- ^ Eamon Duffy, Saints & Sinners: A History of the Popes, (Yale University Press, 2001), 254.
- ^ "BRASCHI, Giovanni Angelo (1717-1799)". Cardinals of the Holy Roman Church. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2015.
- ^ "Pius VI: Quare Lacrymae". 29 Ocak 2015. 26 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2015.
