Vikipedi

Yeme bozuklukları

(Yeme bozukluğu sayfasından yönlendirildi)

Yeme bozuklukları, yetersiz ya da aşırı gıda alımı içerebilen, diğer yandan ruhsal etkilere dayanan ve fiziksel sonuçlara yol açabilen bir hastalıktır. ABD'de 5 ila 10 milyon kadın ve 1 milyon civarında erkeğin yeme bozukluğundan etkilenmiş olduğu tahmin edilmektedir.[1] DSM-IV-TR (The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) (Mental Bozuklukların Tanısal ve İstatiksel El Kitabı)’nin tanı ölçütlerine göre yeme bozuklukları; Anoreksia nervosa, bulimia nervosa, atipik yeme bozukluğu olarak üçe ayrılmaktadır.[2]

Yeme bozuklukları
UzmanlıkPsikiyatri, klinik psikoloji Bunu Vikiveri'de düzenleyin
BelirtilerFiziksel veya ruhsal sağlığı olumsuz etkileyen anormal beslenme alışkanlıkları
KomplikasyonAnksiyete bozuklukları, depresyon, madde bağımlılığı, aritmi, kalp yetmezliği ve diğer kalp sorunları, asit reflüsü (gastroözofageal reflü hastalığı veya GERD), gastrointestinal sorunlar, düşük kan basıncı (hipotansiyon), organ yetmezliği ve beyin hasarı, osteoporoz ve diş hasarı, şiddetli dehidrasyon ve kabızlık, adet döngüsünün durması (amenore), kısırlık, inme
TiplerTıkınırcasına yeme bozukluğu, anoreksiya nervoza, bulimiya nervoza, pika, ruminasyon bozukluğu, kaçıngan/kısıtlayıcı gıda alımı bozukluğu, gece yeme sendromu
Risk faktörüGastrointestinal bozukluklar, cinsel istismar öyküsü, zorbalık, sosyal medya, dansçı veya jimnastikçi olmak
TedaviDanışmanlık, uygun diyet, normal miktarda egzersiz, ilaçlar

Anoreksiya nervoza beden yapısında ağır bir bozuklukla karakterize olan, zayıf olma adına sıklıkla ölesiye açlık sınırına getiren, beden imgesinin bozulduğu bir durum iken; bulimiya nervoza denetimi yitirmiş olma duygusunun eşlik ettiği, yineleyen, büyük miktarlarda yeme atakları ile karakterize bir durumdur. Bulimiya nervoza'nın sıklığı, anoreksiya nervozadan daha yüksektir. Başlangıç yaşı genellikle anoreksiya nervozadan daha geç, ergenliğin sonları ya da erken erişkinliktedir. Ayrıca bulimia nervoza'da kilo çoğunlukla normal sınırlardadır. Bulimia nervoza hastalığının prognozu anoreksiya nervozaya göre daha iyidir.

Atipik yeme bozuklukları tıkınırcasına yeme sendromu ve gece yeme sendromu olarak 2'ye ayrılabilir. Gece yeme sendromunda  en karakteristik özellik; gece düzenli uyku olmaması ve günlük enerjinin oldukça önemli kısmının gece tüketilmesidir. Tıkınırcasına yeme bozukluğu; kısa bir sürede aşırı miktarda besin tüketilmesi ve bu esnada kişinin kendini kontrol dışı hissetmesidir. Atak esnasında kontrol edememe söz konusudur.[3]

Anksiyete bozuklukları, depresyon, madde bağımlılığı ve yeme bozukluğu olan kişiler arasında yaygındır. Bu bozukluklar obeziteyi içermez.[4] İnsanlar genellikle yeme bozukluğu ve OKB arasında komorbidite yaşarlar. YB olan hastaların %20-60'ında OKB öyküsü olduğu tahmin edilmektedir.[5]

Yeme bozukluklarının nedenleri net değildir, ancak hem biyolojik hem de çevresel faktörlerin rol oynadığı görülmektedir.[6][7] Zayıflığın kültürel olarak idealize edilmesinin bazı yeme bozukluklarına katkıda bulunduğuna inanılmaktadır.[7] Cinsel istismara maruz kalan bireylerin de yeme bozuklukları geliştirme olasılığı daha yüksektir.[8] Pika ve ruminasyon bozukluğu gibi bazı bozukluklar zihinsel engelli kişilerde daha sık görülür.[4]

Tedavi birçok yeme bozukluğu için etkili olabilir.[6] Tedavi bozukluğa göre değişir ve psikolojik danışmanlık, diyet tavsiyesi, aşırı egzersizin azaltılması ve yiyecekleri ortadan kaldırma çabalarının azaltılmasını içerebilir.[6] Bazı ilişkili semptomlara yardımcı olmak için ilaçlar kullanılabilir. Daha ciddi vakalarda hastaneye yatış gerekebilir.[6] Anoreksiya hastalarının yaklaşık %70'i ve bulimia hastalarının %50'si beş yıl içinde iyileşir.[9] Yeme bozukluğu olan kişilerin yalnızca %10'u tedavi görmekte ve bunların da yaklaşık %80'i uygun bakımı alamamaktadır. Birçoğu önerilen kalış süresinden haftalar önce eve gönderilmekte ve gerekli tedavi sağlanmamaktadır.[10] Tıkınırcasına yeme bozukluğunda iyileşme daha az nettir ve %20 ila %60 arasında olduğu tahmin edilmektedir. Hem anoreksiya hem de bulimia ölüm riskini artırmaktadır.[9] İnsanlar yeme bozukluğu ve OKB ile komorbidite yaşadıklarında, tedavinin belirli yönleri olumsuz etkilenebilir. OKB, kilo ve şekil takıntısından, vücut memnuniyetsizliğinden ve vücut kontrolünden kurtulmayı zorlaştırabilir.[11] Bunun nedeni kısmen YB bilişlerinin OKB takıntıları ve kompulsiyonları ile benzer bir amaca hizmet etmesidir (örneğin, kaygıdan geçici rahatlama olarak güvenlik davranışları).[12] Araştırmalar, OKB'nin tedavi sırasında hastaların vücut kitle indeksi üzerinde bir etkisi olmadığını göstermektedir.

Yeme bozukluklarının yaygınlığına ilişkin tahminler, cinsiyet, yaş ve kültür farklılıklarının yanı sıra teşhis ve ölçüm için kullanılan yöntemleri yansıtacak şekilde büyük ölçüde değişiklik göstermektedir.[13][14][15] Gelişmiş dünyada, anoreksiya belirli bir yılda genç kadınların yaklaşık %0,4'ünü ve bulimia yaklaşık %1,3'ünü etkilemektedir. Tıkınırcasına yeme bozukluğu belirli bir yılda kadınların yaklaşık %1,6'sını ve erkeklerin %0,8'ini etkilemektedir. Bir analize göre, hayatlarının bir noktasında anoreksiya geçirecek kadınların oranı %4'e, bulimia ve tıkınırcasına yeme bozukluklarında ise %2'ye kadar çıkabilmektedir. Az gelişmiş ülkelerde yeme bozukluğu oranlarının daha düşük olduğu görülmektedir.[16] Anoreksiya ve bulimia kadınlarda erkeklerden yaklaşık on kat daha sık görülmektedir. Yeme bozukluklarının tipik başlangıcı geç çocukluktan erken yetişkinliğe kadardır. Diğer yeme bozukluklarının oranları net değildir.[4]

Sınıflandırma

değiştir

ICD ve DSM tanıları

değiştir

Bu yeme bozuklukları, ICD-10 ve DSM-5 de dahil olmak üzere standart tıbbi kılavuzlarda ruhsal bozukluklar olarak belirtilmektedir.

  • Anoreksiya nervoza (AN), enerji alımının gereksinimlere göre kısıtlanmasıdır ve yaş, cinsiyet, gelişimsel gidişat ve fiziksel sağlık bağlamında önemli ölçüde düşük vücut ağırlığına yol açar. Kilo alma veya şişmanlama korkusunun yanı sıra kişinin vücut ağırlığını veya vücut şeklini algılama ve değerlendirme biçiminde bir bozukluk eşlik eder. AN'nin iki alt tipi vardır: kısıtlayıcı tip ve tıkınırcasına yeme/arınma tipi. Kısıtlayıcı tip, kilo kaybının diyet, açlık ve/veya aşırı egzersiz yoluyla sağlandığı, tıkınma/arınma davranışlarının olmadığı sunumları tanımlar. Tıkınırcasına yeme/arınma tipi, rahatsızlığı olan bireyin kendi kendine kusma, laksatif ve diüretiklerin kötüye kullanımı gibi tekrarlayan tıkınırcasına yeme ve arınma davranışları sergilediği durumları tanımlar.

İstatistikler, araştırmalar

değiştir
  • Yeme bozuklukları, sosyo-ekonomik yaşamı etkiler.[17]
  • 9-10 yaş aralığındaki kızların %40'ı kilo kaybı yaşamaktadır.[18]
  • Harvard Üniversitesi'ne bağlı Mc Lean Hastanesi tarafından yapılan bir araştırmaya göre; ABD'nde en yaygın yeme bozukluğu biçimleri kadınlarda %3.5, erkeklerde %2 oranlarıyla ilk sırada Bulimiya nervoza, ikinci sırada anoreksiya nervozadır.[19]
  • Daha ayrıntılı bir çalışma sonucuna göre anoreksiya nervoza olan kadınlar, genel nüfusa oranla % 60 daha çok intihara eğilimli olup,[20][21] intihar girişimleri arasında da en yüksek ölüm oranına sahiptir.[22]
  • Optimum sağlıklı kilo; vücut kitle indeksi kullanılarak hesaplanır.

Nedenleri

değiştir

Yeme bozukluklarının nedenleri tam olarak saptanamamakla birlikte; psikolojik, biyolojik ve/veya çevresel etkenlerle oluştuğu bilinmektedir.

Yeme bozukluğu olan birçok insanda vücut dismorfik bozukluk da vardır, bu da kişinin kendini görme şeklini değiştirir.[23][24] Çalışmalar, vücut dismorfik bozukluğu teşhisi konan kişilerin yüksek bir oranının aynı zamanda bir tür yeme bozukluğuna sahip olduğunu ve bireylerin% 15'inin anoreksiya nervoza veya bulimiya nervoza sahip olduğunu bulmuştur.[23] Vücut dismorfik bozukluk ve anoreksia arasındaki bu bağlantı, hem vücut dismorfik bozukluk hem de anoreksiya nervoza'nın fiziksel görünüm ve vücut imajının bozulmasıyla karakterize olmasından kaynaklanmaktadır.[24] Ayrıca, mankenler ve ünlüler gibi insanların idealize edilmiş ince fiziksel şekline sahip medya görüntülerinin insanları kendileri zayıflamaya motive etmesi ve hatta zorlaması nedeniyle, medya çoğu kez yeme bozukluklarının görülme sıklığındaki artıştan sorumlu tutulmaktadır. Medya, medyada tasvir edilen insanların ya doğal olarak zayıf olması ve dolayısıyla normalliği temsil etmemesi ya da vücutlarını kendilerini belirli bir şekilde görünmek için aşırı baskı uygulayarak ideal görüntü gibi görünmeye zorlayarak doğal olmayan bir şekilde zayıf olmaları anlamında gerçeği çarpıtmakla suçlanıyor. Geçmiş bulgular yeme bozukluklarını öncelikle psikolojik, çevresel ve sosyokültürel olarak tanımlarken, daha ileri çalışmalar genetik bir bileşen olduğuna dair kanıtlar ortaya çıkardı.[25]

Dış bağlantılar

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Alternative Medicine review, 2002 Jun;7(3)184-202 PMID 12126461
  2. ^ bilge, mine. "Yeme Bozukluklarında Beslenme". www.rafinera.com/tr. 13 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2015. 
  3. ^ "ATİPİK YEME BOZUKLUKLARI". www.diyetonline.com/. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2015. 
  4. ^ a b c Diagnostic and statistical manual of mental disorders : DSM-5. Internet Archive. Arlington, VA : American Psychiatric Association. 2013. ISBN 978-0-89042-554-1. 
  5. ^ Bang, Lasse; Kristensen, Unn Beate; Wisting, Line; Stedal, Kristin; Garte, Marianne; Minde, Åse; Rø, Øyvind (30 Ocak 2020). "Presence of eating disorder symptoms in patients with obsessive-compulsive disorder". BMC Psychiatry (İngilizce). 20: 36. doi:10.1186/s12888-020-2457-0. PMC 6993325 $2. PMID 32000754. 26 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2024. 
  6. ^ a b c d "NIMH · Eating Disorders". web.archive.org. 23 Mayıs 2015. 23 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2024. 
  7. ^ a b Rikani, Azadeh A; Choudhry, Zia; Choudhry, Adnan M; Ikram, Huma; Asghar, Muhammad W; Kajal, Dilkash; Waheed, Abdul; Mobassarah, Nusrat J (Ekim 2013). "A critique of the literature on etiology of eating disorders". Annals of Neurosciences (İngilizce). 20 (4). doi:10.5214/an. 3 Ekim 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2024. 
  8. ^ Chen, Laura P.; Murad, M. Hassan; Paras, Molly L.; Colbenson, Kristina M.; Sattler, Amelia L.; Goranson, Erin N.; Elamin, Mohamed B.; Seime, Richard J.; Shinozaki, Gen; Prokop, Larry J.; Zirakzadeh, Ali (Temmuz 2010). "Sexual Abuse and Lifetime Diagnosis of Psychiatric Disorders: Systematic Review and Meta-analysis". Mayo Clinic Proceedings (İngilizce). 85 (7): 618-629. doi:10.4065/mcp.2009.0583. PMC 2894717 $2. PMID 20458101. 26 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2024. 
  9. ^ a b Smink, Frédérique R.E.; van Hoeken, Daphne; Hoek, Hans W. (Kasım 2013). "Epidemiology, course, and outcome of eating disorders". Current Opinion in Psychiatry (İngilizce). 26 (6): 543-548. doi:10.1097/YCO.0b013e328365a24f. ISSN 0951-7367. 
  10. ^ "Eating Disorder Statistics". web.archive.org. 29 Eylül 2023. 29 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2024. 
  11. ^ Simpson, H. Blair; Wetterneck, Chad T.; Cahill, Shawn P.; Steinglass, Joanna E.; Franklin, Martin E.; Leonard, Rachel C.; Weltzin, Theodore E.; Riemann, Bradley C. (Mart 2013). "Treatment of Obsessive-Compulsive Disorder Complicated by Comorbid Eating Disorders". Cognitive Behaviour Therapy (İngilizce). 42 (1): 64-76. doi:10.1080/16506073.2012.751124. ISSN 1650-6073. 11 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2024. 
  12. ^ Levinson, Cheri A.; Brosof, Leigh C.; Ram, Shruti Shankar; Pruitt, Alex; Russell, Street; Lenze, Eric J. (Ağustos 2019). "Obsessions are strongly related to eating disorder symptoms in anorexia nervosa and atypical anorexia nervosa". Eating Behaviors (İngilizce). 34: 101298. doi:10.1016/j.eatbeh.2019.05.001. PMC 6708491 $2. PMID 31176948. 9 Eylül 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2024. 
  13. ^ Sweeting, Helen; Walker, Laura; MacLean, Alice; Patterson, Chris; Räisänen, Ulla; Hunt, Kate (2015). "Prevalence of eating disorders in males: a review of rates reported in academic research and UK mass media". International journal of men's health (İngilizce). 14 (2). doi:10.3149/jmh.1402.86. 
  14. ^ Schaumberg, Katherine; Welch, Elisabeth; Breithaupt, Lauren; Hübel, Christopher; Baker, Jessica H.; Munn‐Chernoff, Melissa A.; Yilmaz, Zeynep; Ehrlich, Stefan; Mustelin, Linda; Ghaderi, Ata; Hardaway, Andrew J. (Kasım 2017). "The Science Behind the Academy for Eating Disorders' Nine Truths About Eating Disorders". European Eating Disorders Review (İngilizce). 25 (6): 432-450. doi:10.1002/erv.2553. ISSN 1072-4133. PMC 5711426 $2. PMID 28967161. 26 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2024. 
  15. ^ "Toolkits". National Eating Disorders Association (İngilizce). 26 Aralık 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2024. 
  16. ^ Pike, Kathleen M.; Hoek, Hans W.; Dunne, Patricia E. (Kasım 2014). "Cultural trends and eating disorders". Current Opinion in Psychiatry (İngilizce). 27 (6): 436-442. doi:10.1097/YCO.0000000000000100. ISSN 0951-7367. 
  17. ^ Gard MC, Freeman CP. The dismantling of a myth: a review of eating disorders and socioeconomic status. International Journal of Eating Disorders July 20(1);1-12 PMID 8807347
  18. ^ Schreiber GB et.al.Weight modification efforts reported by black and white preadolescent girls: National Heart, Lung, and Blood Institute Growth and Health Study. Pediatrics. 1996 Jul;98(1):63-70.PMID 8668414
  19. ^ Biological Psychiatry 2007 Feb 1;61(3)348-58:1073-1074 PMID 7793446
  20. ^ Biological Psychiatry.2007 Feb 1;61(3)348-58 PMID 16815322
  21. ^ Keel PK et. al. Predictors of mortality in eating disorders Arch Gen Psychiatry 2003;Feb.60(2):179-83 PMID 12578435
  22. ^ Sullivan PF Mortality in anorexia nervosa. Am J Psychiatry 1995;152:1073-1074 PMID 7793446
  23. ^ a b S. Ruffolo, Jessica; Phillips, Katharine A.; Menard, William; Fay, Christina; Weisberg, Risa B. (Ocak 2006). "Comorbidity of body dysmorphic disorder and eating disorders: Severity of psychopathology and body image disturbance". International Journal of Eating Disorders (İngilizce). 39 (1): 11-19. doi:10.1002/eat.20219. ISSN 0276-3478. 
  24. ^ a b Grant, Jon E.; Kim, Suck Won; Eckert, Elke D. (Kasım 2002). "Body dysmorphic disorder in patients with anorexia nervosa: Prevalence, clinical features, and delusionality of body image". International Journal of Eating Disorders (İngilizce). 32 (3): 291-300. doi:10.1002/eat.10091. ISSN 0276-3478. 
  25. ^ "A genetic link to anorexia". www.apa.org. s. 34. 7 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2021. 
Sınıflandırma


"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yeme_bozuklukları&oldid=34566486" sayfasından alınmıştır