Züfer bin Hüzeyl
Züfer bin Hüzeyl (Arapça: زُفَرْ بِنْ الهُذَيْل; 728, İsfahan - 774, Basra), Hanefi fıkıh ve hadis bilgini.
Züfer bin Hüzeyl | |
---|---|
Doğum | 728 İsfahan, Emevi Devleti |
Ölüm | 774 Basra, Abbasi Devleti |
Din | İslam (Hanefi) |
Kariyeri | |
Dalı | Fıkıh |
Doktora danışmanı | Ebu Hanife |
Doktora öğrencileri | Muhammed bin Abdullah Ensar Halef bin Eyyub |
Züfer bin Hüzeyl, 728 yılında babasının vali olarak bulunduğu İsfahan'da doğmuştur. Babası Temim kabilesine mensup Arap, annesi ise Fars kökenlidir.
İlk eğitimini İsfahan'da aldıktan sonra Basra'ya gitmiş ve hadis üzerine çalışmaya başlamıştır. Kûfe'de çalışırken Ebû Hanife'nin derslerine başlayarak fıkha başlamış, yaklaşık yirmi yıl Ebu Hanîfe'den ders almıştır. Müctehid derecesinde bir fakih olan Züfer'in ünlü öğrencileri arasında Âsım bin Yusuf, Halef bin Eyyub, Hilâl er-Rey ve Muhammed bin Abdullah Ensar sayılabilir.
Ebu Hanife ile ilişkileri
değiştirZüfer bin Hüzeyl, Ebu Hanife'den yirmi dokuz yaş küçüktür. Ebû Hanîfe'nin Kûfe'de fıkıhla uğraştığı yıllarda Züfer'in burada hadis üzerinde çalıştığı bilinir. Tanışmaları ise Züfer'in bir hadis konusunda Ebu Hanife'ye danışması ardından ise ondan etkilenip fıkha merak salmasıyla olmuştur.[1] Hanefî mezhebinde 'kıyası en iyi bilen' âlim olarak meşhur olan Züfer, Ebû Hanîfe'nin en eski öğrencidir. İmamın ölümünden sonra da Şeybânî ve Ebû Yûsuf'tan da önce onun derslerini devam ettirmiştir. İmam-ı Âzam, onun için talebelerimin en mükemmeli demiştir.
Kaynakça
değiştir- ^ Mehmed Zahid Kevserî, Lemehâtu'n Nazar fi Siretu'l İmam Zufer, s. 3-4