129 Antigone
Antigone (küçük gezegen tanımı: 129 Antigone) büyük bir ana kuşak asteroididir. Radar gözlemleri, neredeyse saf nikel - demirden oluştuğunu gösteriyor. Bu ve diğer benzer asteroitler, muhtemelen parçalanmış bir Vesta benzeri gezegenin çekirdeğinden kaynaklanmaktadır ve farklı bir iç kısma sahiptir. Alman-Amerikalı gök bilimci C. H. F. Peters tarafından 5 Şubat 1873'te keşfedilmiştir ve adını Yunan mitolojisindeki Theban prensesi Antigone'den alır.
.png) 129 Antigone'un ışık eğrisine dayalı üç boyutlu modeli. | |
| Keşif | |
|---|---|
| Keşfeden | Christian Heinrich Friedrich Peters |
| Keşif tarihi | 5 Şubat 1873 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | (129) Antigone |
| Telaffuz | /ænˈtɪɡəniː/[1] |
Adın kaynağı | Antigone |
Alternatif adlandırma | A873 CA; 1878 CA; 1907 BA |
| asteroit kuşağı | |
| Yörünge özellikleri[2] | |
| Belirsizlik parametresi 0 | |
| Gözlem yayı | 112,47 yıl (41.080 gün) |
| Günöte | 3,4773 AU (520,20 Gm) |
| Günberi | 2,26344 AU (338,606 Gm) |
| 2,87038 AU (429,403 Gm) | |
| Dış merkezlik | 0,21145 |
| 4,86 yıl (1.776,3 gün) | |
Ortalama yörünge hızı | 17,39 km/s |
| 97,3536° | |
| 0° 12d 9.619s / gün | |
| Eğiklik | 12,262° |
| 135,703° | |
| 111,076° | |
| Dünya MOID | 1,2837 AU (192,04 Gm) |
| Jüpiter MOID | 1,7487 AU (261,60 Gm) |
| TJüpiter | 3,232 |
| Fiziksel özellikler | |
| M | |
| 9,71 (en parlak?) | |
| 7,07 | |
| Boyutlar | 113[2] 119,44 ± 3,91 km[3] |
| Kütle | (2,65 ± 0,89) × 1018 kg[3] |
Ortalama yoğunluk | 2,96 ± 1,04 g/cm3[3] |
Ekvatoral yerçekimi | 0,0349 m/s2 |
Ekvatoral kurtulma hızı | 0,0661 km/s |
| 4,9572 sa (0,20655 g)[2][4] | |
| 0,164 | |
| Sıcaklık | ~164 K |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
1979'da, ışık eğrisi verilerine dayanarak Antigone'nin olası bir uydusu olabileceği ileri sürüldü.[5] Verilerden inşa edilen bir model, Antigone'nin kendisinin oldukça düzenli bir şekle sahip olduğunu göstermektedir. 1990 yılında, asteroit Collurania-Teramo Gözlemevi'nden gözlemlendi ve 49.572 ± 00.001 saatlik bir dönme periyodu ve 0,34 ± 0,01 kadirlik bir parlaklık değişimi gösteren bileşik bir ışık eğrisinin üretildiği görüldü. Asteroidin ana eksenlerinin küçük eksenlere olan uzunluklarının oranı 1,45 ± 0,02 olarak bulundu.[4]
1975'te Kitt Peak'ten toplanan 10μ radyometrik veriler, 114 km.'lik bir çap tahmini verdi.[6] 1985'ten beri, Antigone tarafından toplam üç yıldız örtülmesi olayı gözlemlendi. 11 Nisan 1985'te Pueblo, Colorado yakınlarındaki bölgelerden bir yıldızın olumlu bir şekilde örtüldüğü gözlemlendi ve bu, 113,0 ± 4,2 km.'lik bir çap tahmini hesaplanmasını sağladı.[7]
Kaynakça
değiştir- ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
- ^ a b c Yeomans, Donald K., "129 Antigone", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 20 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016.
- ^ a b c Carry, B. (Aralık 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, 73, ss. 98-118, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009. See Table 1.
- ^ a b Dotto, E.; Barucci, M. A.; Fulchignoni, M.; di Martino, M.; Rotundi, A.; Burchi, R.; di Paolantonio, A. (Haziran 1992), "M-type asteroids - Rotational properties of 16 objects", Astronomy and Astrophysics Supplement Series, 95 (2), ss. 195-211, Bibcode:1992A&AS...95..195D.
- ^ Johnston, Wm. Robert (17 Şubat 2013), "Other Reports of Asteroid/TNO Companions", Johnston's Archive, 18 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 29 Mart 2013.
- ^ Morrison, D.; Chapman, C. R. (Mart 1976), "Radiometric diameters for an additional 22 asteroids", Astrophysical Journal, 204, ss. 934-939, Bibcode:2008mgm..conf.2594S, doi:10.1142/9789812834300_0469.
- ^ Wasserman, L. H.; Millis, R. L.; Franz, O. (Haziran 1986), "The Occultation of AG + 20° 1138 by 129 Antigone on 11 April 1985", Bulletin of the American Astronomical Society, 18, s. 797, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009.
Dış bağlantılar
değiştir- 129 Antigone - AstDyS-2, Asteroitler—Dinamik Site
- 129 Antigone - JPL Small-Body Database
