1971 Formula 1 sezonu
Formula 1 sezonu
 1971 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu | |
| Önceki: 1970 | Sonraki: 1972 |
| Pilotlar • Pistler • Yarışlar | |
1971 Formula 1 sezonu, FIA'nın düzenlediği Formula 1 şampiyonasının 25. sezonuydu. 21. Dünya Sürücüler şampiyonasını ve 14. F1 Üreticileri Uluslararası Kupasını ve birkaç şampiyona dışı yarışı içeriyordu. Şampiyona 6 Mart ile 3 Ekim tarihleri arasında on bir yarışta yapıldı.
Tyrrell Racing adına yarışan Jackie Stewart kariyerinin ikinci şampiyonluğunu kazandı.[1] Tyrrell tarihinin ilk ve tek markalar şampiyonluğunu elde etti.[2] Rakipleri BRM ve Ferrari kendi tasarımları olan V12 motorlarla yarışırken Tyrrell ise V8 motorlu Cosworth DFV ile yarıştı. 1970 sezonunun şampiyonu Lotus, şampiyon pilotları Jochen Rindt'in ölümünün ardından düzensiz sonuçlar aldığı ve gaz türbini ve dört çekerli aracı deneyimlediği sezonu beşinci tamamladı.
İki F1 pilotu sezon içerisinde hayatını kaybetti. Pedro Rodríguez, Norisring'de yapılan Interserie yarışında yaptığı kazayla öldü. Jo Siffert ise Brands Hatch pistinde yapılan şampiyona dışı "Zafer Yarışı"nda geçirdiği kazada hayatını kaybetti.
Monako Grand Prix haricindeki tüm yarışlara en az 22 katılımcı katıldı. Monako'da ise bu sayı 18 idi.
Takımlar ve sürücüler
değiştir1971 Dünya Şampiyonası'nda aşağıdaki takımlar ve sürücüler yarıştı.
Takım ve sürücü değişiklikleri
değiştir
Lotus ve Tyrrell, 1970 kadrolarını korurken, gridin geri kalanında değişiklikler gerçekleşti:
- Ferrari, geçen sezondan Jacky Ickx ve Clay Regazzoni ile birlikte Mario Andretti'yi takıma kattı.
- March, daha önce kendi adına yarışan Ronnie Peterson, ilk tam sezonuna başlayacak olan Àlex Soler-Roig ve Andrea de Adamich ile anlaştı. İtalyan pilot geçen sezon McLaren destekli Alfa Romeo kullanıyordu. Alfa Romeo projesi ile birlikte bu sezon için March'a transfer oldu. Peterson ve Soler-Roig ise bu sırada Cosworth DFV motorları kullanıyordu.
- Jo Siffert, March'tan BRM'ye transfer oldu, yanında Pedro Rodríguez ve F1 kariyerine yeni başlayan Howden Ganley vardı.
- Jack Brabham yarış kariyerini bıraktı ve kendi takımında yarışması için Graham Hill ile anlaştı. İkinci pilot, Surtees'e geçen Rolf Stommelen'in yerine gelen Tim Schenken idi. Schenken daha önce Frank Williams'ın takımı için yarışıyordu, ancak onlar da Matra'dan Henri Pescarolo ile anlaştı. Williams March şasisinden De Tomaso şasisine geçti.
Sezon ortası değişiklikleri
değiştir- Andrea de Adamich, March-Alfa Romeo koltuğunu Nanni Galli ile paylaştı. Galli ayrıca Àlex Soler-Roig takımdan ayrıldığında onun yerine geçti.[3] Avusturya Grand Prix'de ileride şampiyon olacak Niki Lauda F1 kariyerine ilk adımını attı.
- Lotus dört çekerli ve gaz türbinli 56B aracıyla yarıştı. Motorda yaşanan sorunlara rağmen şasi ve kama şekilli gövde tasarımı ilerleyen yıllarda şampiyonluklar yaşayacak takımlara ilham kaynağı oldu.
- 11 Temmuz'da Pedro Rodríguez, Nürnberg, Batı Almanya'da bulunan Norisring'de düzenlenen Interserie yarışında Ferrari 512 M kullanırken geçirdiği kazayla hayatını kaybetti. Öldüğü sırada şampiyonada dördüncü idi.
- Avusturya Grand Prix öncesinde Peter Gethin McLaren'den BRM'ye geçti. Yerine önce Jackie Oliver, sonra da Mark Donohue geçti. Gethin, bir ay sonra İtalya Grand Prix'yi en yüksek ortalama hız rekoruyla kazandı. Ancak bu zaferi kariyerindeki tek podyumu olacak ve kariyerinde tek bir turu bile lider tamamlayamamış olacaktı. Zira Monza'da kazandığı yarışta dahi son turda dördüncülükten birinciliğe yükselmişti.
Takvim
değiştir| Yarış | Grand Prix | Pist | Tarih |
|---|---|---|---|
| 1 | Güney Afrika Grand Prix |  Kyalami Grand Prix Circuit, Midrand
|
6 Mart |
| 2 | İspanya Grand Prix |  Montjuïc circuit, Barcelona
|
18 Nisan |
| 3 | Monako Grand Prix |  Circuit de Monaco, Monte Carlo
|
23 Mayıs |
| 4 | Hollanda Grand Prix |  Circuit Zandvoort, Zandvoort
|
20 Haziran |
| 5 | Fransa Grand Prix |  Paul Ricard Circuit, Le Castellet
|
4 Temmuz |
| 6 | Britanya Grand Prix |  Silverstone Circuit, Silverstone
|
17 Temmuz |
| 7 | Almanya Grand Prix |  Nürburgring, Nürburg
|
1 Ağustos |
| 8 | Avusturya Grand Prix |  Österreichring, Spielberg
|
15 Ağustos |
| 9 | İtalya Grand Prix |  Autodromo Nazionale di Monza, Monza
|
5 Eylül |
| 10 | Kanada Grand Prix |  Mosport Park, Bowmanville
|
19 Eylül |
| 11 | Birleşik Devletler Grand Prix |  Watkins Glen International, New York
|
3 Ekim |
Takvim değişiklikleri
değiştir- İspanya Grand Prix, iki pist arasındaki yarış paylaşımı anlaşması uyarınca Jarama'dan Montjuïc'e taşındı. Benzer şekilde, Britanya Grand Prix de Brands Hatch'ten Silverstone'a; Kanada Grand Prix de Mont-Tremblant'dan Mosport Park'a taşındı.
- Fransa Grand Prix Charade Circuit'ten yeni inşa edilen Paul Ricard Circuit'e taşındı.
- Almanya Grand Prix, pistte yapılan güvenlik değişikliklerinin ardından 1971 için Nürburgring'e geri döndü. Pistin durumu nedeniyle burada yarışmayı reddeden pilotlar nedeniyle yarış 1970'de Hockenheimring'te düzenlenmişti.
İptal edilen yarışlar
değiştir- Arjantin Grand Prix, muhtemelen bir hata sonucu sezon başı açıklanan geçici listede 24 Ocak'ta düzenlenecek şekilde yer aldı. Ancak Autódromo Oscar y Juan Gálvez pistinin 10 yıllık aranın ardından F1 harici bir yarışla kendini göstermesi gerekmekteydi.[4]
- Belçika Grand Prix'si 6 Haziran'da yapılacaktı ancak pist sahipleri ile yetkililerinin Circuit de Spa-Francorchamps'ı Formula 1 araçlarının yarışabileceği zorunlu güvenlik standartlarını karşılar hale getirememeleri nedeniyle iptal edildi.
- Meksika Grand Prix'si 24 Ekim için programlanmıştı ancak Ağustos ayında organizasyonel sorunlar ve Meksikalı pilot Pedro Rodríguez'in ölümünün ardından azalan ilgi nedeniyle iptal edildi. Ayrıca 1970'te yapılan yarıştan kaynaklı seyirci güvenliği endişeleri de mevcuttu.[4]
Kural değişiklikleri
değiştirSportif düzenlemeler
değiştirYarış mesafeleri 400 km (250 mi)'den 325 km (202 mi)'ye düşürüldü.
Güvenlik düzenlemeleri
değiştirBir pilotun kendisini kokpitten beş saniyede çıkartabilmesi ve/veya kokpitten beş saniyede çıkartılabilmesi zorunlu hale getirildi.[5][6]
Sonuçlar ve sıralamalar
değiştirGrands Prix
değiştirPuanlama sistemi
değiştirİlk altıya girenlere puan verildi. Markalar şampiyonası için her takımın yarışı en yüksek sırada bitiren pilotunun puanı dikkate alındı. Her iki şampiyonada ilk altı yarıştaki en iyi beş, sonraki beş yarıştaki ise en iyi dört sonuç sayıldı.
Parantez içinde olmayan numaralar şampiyonluk puanı, parantez içindekiler ise toplamda elde edilen puanları gösterir. Puanlama aşağıdaki sisteme göre yapıldı:
| Pozisyon | 1. | 2. | 3. | 4. | 5. | 6. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Yarış | 9 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
| Kaynak:[7] | ||||||
Sürücüler Şampiyonası
değiştir
|
|
F1 Üreticileri Uluslararası Kupası
değiştir
_en_Pedro_Rodriguez,_Bestanddeelnr_924-6668.jpg)
.JPG)
| Poz. | Takım | GAF
|
İSP
|
MON
|
HOL
|
FRA
|
BRİ
|
ALM
|
AVU
|
İTA
|
KAN
|
ABD
|
Puan[9] | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Tyrrell-Ford
|
2 | 1 | 1 | 11 | 1 | 1 | 1 | Ret | 3 | 1 | 1 | 73 | |
| 2 | BRM
|
Ret | 4 | 9 | 2 | 4 | 8 | 11 | 1 | 1 | 9 | 2 | 36 | |
| 3 | Ferrari
|
1 | 2 | 3 | 1 | Ret | Ret | 3 | Ret | Ret | 8 | 6 | 33 | |
| 4 | March-Ford
|
10 | Ret | 2 | 4 | 13 | 2 | 5 | (6) | 2 | 2 | 3 | 33 (34) | |
| 5 | Lotus-Ford
|
4 | NC | 5 | DSQ | 3 | 3 | 8 | 2 | 5 | NC | 21 | ||
| 6 | McLaren-Ford
|
6 | 5 | 4 | 12 | 9 | Ret | Ret | 9 | 7 | 3 | 10 | 10 | |
| 7 | Matra
|
5 | 3 | Ret | 9 | 5 | 7 | Ret | 6 | 10 | 8 | 9 | ||
| 8 | Surtees-Ford
|
7 | 11 | 6 | 5 | 8 | 5 | 7 | 7 | 4 | 11 | 15 | 8 | |
| 9 | Brabham-Ford
|
9 | 9 | 10 | 10 | 12 | 12 | 6 | 3 | Ret | Ret | 7 | 5 | |
| — | Lotus-Pratt & Whitney
|
Ret | NC | 8 | 0 | |||||||||
| — | March-Alfa Romeo
|
13 | Ret | DNQ | Ret | Ret | NC | 12 | 12 | Ret | 11 | 0 | ||
| — |  Bellasi-Ford
|
Ret | 0 | |||||||||||
| Poz. | Takım | GAF
|
İSP
|
MON
|
HOL
|
FRA
|
BRİ
|
ALM
|
AVU
|
İTA
|
KAN
|
ABD
|
Puan |
- Kalın sonuçlar toplam puanlara göre sayıldı.
Şampiyona dışı yarışlar
değiştir1971'de dünya şampiyonası kapsamına girmeyen birkaç yarış daha yapıldı. Questor Grand Prix ve son üç Britanya yarışı hem Formula 1 ve Formula 5000 araçlarına açık düzenlendi.
| Yarış adı | Pist | Tarih | Kazanan pilot | Takımı | Rapor |
|---|---|---|---|---|---|
 XIV Argentine Grand Prix
|
Buenos Aires | 24 Ocak |  Chris Amon
|
Matra
|
Rapor |
| VI Race of Champions
|
Brands Hatch | 21 Mart | Clay Regazzoni
|
Ferrari
|
Report |
| Questor Grand Prix
|
Ontario Motor Speedway | 28 Mart | Mario Andretti
|
Ferrari
|
Report |
| XII Spring Trophy
|
Oulton Park | 9 Nisan |  Pedro Rodriguez
|
BRM
|
Report |
| XXIII BRDC International Trophy
|
Silverstone | 8 Mayıs | Graham Hill
|
Brabham-Cosworth
|
Report |
| Jochen Rindt Gedächtnisrennen
|
Hockenheim | 13 Haziran |  Jacky Ickx
|
Ferrari
|
Report |
| XVIII International Gold Cup
|
Oulton Park | 22 Ağustos | John Surtees
|
Surtees-Cosworth
|
Report |
| I World Championship Victory Race
|
Brands Hatch | 24 Ekim | Peter Gethin
|
BRM
|
Report |
Notlar
değiştirKaynakça
değiştir- ^ "1971 Driver Standings". Formula1.com. Erişim tarihi: 29 Şubat 2024.
- ^ "1971 Constructor Standings". Formula1.com. Erişim tarihi: 29 Şubat 2024.
- ^ "Alex Soler-Roig". HistoricRacing. 29 Ekim 2006. Erişim tarihi: 29 Şubat 2024.
- ^ a b David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 – 2nd Edition, 2021, page 35.
- ^ Steven de Grootte (1 Ocak 2009). "F1 rules and stats 1970-1979". F1Technical.net. Erişim tarihi: 29 Şubat 2024.
- ^ "Safety Improvements in F1 since 1963". AtlasF1. Erişim tarihi: 7 Şubat 2024.
- ^ "World Championship points systems". 8W. Forix. 18 Ocak 2019. 24 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020.
- ^ Şampiyona puanları her yarışta ilk altı için 9–6–4–3–2–1 şeklinde verildi.
- ^ İlk altı yarıştaki en iyi beş, sonraki beş yarıştaki ise en iyi dört sonuç sayıldı. Parantez içinde olmayan numaralar şampiyonluk puanı, parantez içindekiler ise toplamda elde edilen puanları gösterir