1974 Formula 1 sezonu

Formula 1 sezonu

1974 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu
Önceki: 1973 Sonraki: 1975
PilotlarPistlerYarışlar

1974 Formula 1 sezonu, FIA'nın düzenlediği Formula 1 şampiyonasının 28. sezonuydu. 1974 sezonu Dünya Sürücüler şampiyonasını ve yine aynı sezonun F1 Üreticileri Uluslararası Kupasını içeren 15 yarışla yapıldı.[1] Sezon içinde ayrıca üç şampiyona dışı yarış yapıldı. Sezon 28 Ocak'ta başlayıp 7 Ekim'de sona erdi.ve birkaç şampiyona dışı yarışı içeriyordu. Şampiyona 13 Ocak ile 6 Ekim tarihleri arasında düzenlendi.

McLaren ile yarışan Emerson Fittipaldi sezonu şampiyon tamamladı.
McLaren ilk takımlar şampiyonluğunu kazandı.

Son şampiyon Jackie Stewart, 1973 sezonunun ardından emekliliğini açıkladığı için bu sezon mücadele etmedi. Emerson Fittipaldi (McLaren) ve Clay Regazzoni (Ferrari) şampiyonun belirleneceği son yarışa eşit puanla girdi. Ancak Regazzoni yarışı tamamlayamayınca, dördüncü sırada finişe ulaşan Fittipaldi şampiyonluğunu ilan etti. Böylece McLaren de ilk şampiyonluğuna ulaşırken sponsoru Marlboro da sponsor olarak ilk şampiyonluğunu elde etti.

Bu sezon iki pilot geçirdikleri kazalarla hayatını kaybetti. Peter Revson, Güney Afrika Grand Prix'nin antrenman turlarında, Helmut Koinigg ise Birleşik Devletler Grand Prix'de yaptığı kaza sonucu hayatını kaybetti.

Takımlar ve sürücüler

değiştir

1974 Dünya Şampiyonası'nda aşağıdaki takımlar ve sürücüler yarıştı.

Katılımcı Üretici Şasi Motor Lastik No Sürücü Yarışlar
  John Player Team Lotus Lotus-Ford 72E

76

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 1   Ronnie Peterson Hepsi
2   Jacky Ickx Hepsi
31   Tim Schenken 15
  Elf Team Tyrrell Tyrrell-Ford 005

006 007

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 3   Jody Scheckter Hepsi
4   Patrick Depailler Hepsi
  Marlboro Team Texaco

  Yardley Team McLaren

McLaren-Ford M23 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 5   Emerson Fittipaldi Hepsi
6   Denny Hulme 1–3, 5–15
33   Mike Hailwood 1–11
  David Hobbs 12–13
  Jochen Mass 14–15
56   Denny Hulme 4
  Motor Racing Developments Brabham-Ford BT42

BT44

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 7   Carlos Reutemann Hepsi
8   Richard Robarts 1–3
  Rikky von Opel 4–9
  Carlos Pace 10–15
34   Teddy Pilette 5
  March Engineering

  Beta Utensili

March-Ford 741 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 9   Hans-Joachim Stuck 1–6, 8–15
  Reine Wisell 7
10   Howden Ganley 1–2
  Vittorio Brambilla 3–15
  Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari 312B3-74 Ferrari 001/11 3.0 F12 G 11   Clay Regazzoni Hepsi
12   Niki Lauda Hepsi
  Motul Team BRM BRM P160E

P201

BRM P142 3.0 V12

BRM P200 3.0 V12

F 14   Jean-Pierre Beltoise Hepsi
15   Henri Pescarolo 1–11, 13
  Chris Amon 14–15
37   François Migault 1–6, 8–11, 13
  UOP Shadow Racing Shadow-Ford DN1

DN3

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 16   Peter Revson 1–2
  Brian Redman 4–6
  Bertil Roos 7
  Tom Pryce 8–15
17   Jean-Pierre Jarier 1–2, 4–15
  Team Surtees

  Bang & Olufsen Team Surtees   Memphis International Team Surtees

Surtees-Ford TS16 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 18   Carlos Pace 1–7
  José Dolhem 9, 15
  Derek Bell 10–14
19   Jochen Mass 1–11
  Jean-Pierre Jabouille 12
  José Dolhem 13
  Helmut Koinigg 14–15
30   Dieter Quester 12
  Frank Williams Racing Cars Iso-Marlboro-Ford FW Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 20   Arturo Merzario Hepsi
  Richard Robarts 7
21   Tom Belsø 3–4, 7, 10
  Gijs van Lennep 5, 8
  Jean-Pierre Jabouille 9
  Jacques Laffite 11–15
  Team Ensign

  Team Ensign with Theodore Racing   Dempster International Team Ensign

Ensign-Ford N174 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 22   Rikky von Opel 1
  Vern Schuppan 5–11
  Mike Wilds 12, 14-15
25 13
  Scribante Lucky Strike Racing McLaren-Ford M23 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 23   Dave Charlton 3
  Trojan-Tauranac Racing Trojan-Ford T103 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 23   Tim Schenken 4, 6, 8, 10–12
29 13
41 5
  AAW Racing Team Surtees-Ford TS16 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 23   Leo Kinnunen 7, 9, 13
43 10, 12
44 5
  Hesketh Racing March-Ford

Hesketh-Ford

731

308

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F

G

24   James Hunt Hepsi
31   Ian Scheckter 12
  Maki Engineering Maki-Ford F101 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 25   Howden Ganley 10–11
  Embassy Racing with Graham Hill Lola-Ford T370 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 26   Graham Hill Hepsi
27   Guy Edwards 1–2, 4–11
  Peter Gethin 10
  Rolf Stommelen 12–15
  John Goldie Racing with Hexagon

  John Goldie Racing with Radio Luxembourg   Hepsiied Polymer Group

Brabham-Ford BT42

BT44

Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 28   John Watson Hepsi
34   Carlos Pace 9
G 208   Lella Lombardi 10
  Pinch Plant Ltd Lyncar-Ford 006 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 29   John Nicholson 10
  Team Gunston Lotus-Ford 72E Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 29   Ian Scheckter 3
30   Paddy Driver 3
  Dalton-Amon International Amon-Ford AF101 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 30   Chris Amon 4, 6, 11
22 13
30   Larry Perkins 11
  Dempster International Racing Team March-Ford 731 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 35   Mike Wilds 10
  Scuderia Finotto Brabham-Ford BT42 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 31   Carlo Facetti 13
32   Helmut Koinigg 12
43   Gérard Larrousse 5, 9
  Blignaut Embassy Racing Tyrrell-Ford 004 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 32   Eddie Keizan 3
  Token Racing Token-Ford RJ02 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 32   Ian Ashley 11
35 12
42   Tom Pryce 5
  David Purley 10
  The Chequered Flag Racing with Richard Oaten Brabham-Ford BT42 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 42   Ian Ashley 14–15
  Team Canada F1 Racing Brabham-Ford BT42 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 50   Eppie Wietzes 14
  Vel's Parnelli Jones Racing Parnelli-Ford VPJ4 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 F 55   Mario Andretti 14–15
  Penske Cars Penske-Ford PC1 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 G 66   Mark Donohue 14–15

Takım ve sürücü değişiklikleri

değiştir
 
Emerson Fittipaldi, Lotus'tan McLaren'e geçti.
 
Niki Lauda, Clay Regazzoni'nin tavsiyesi ile Ferrari ile anlaştı.
 
Graham Hill, şampiyona dışı "1974 Race of Champions" yarışında
 
Mark Donohue, Penske aracıyla. Arkasındaki ise Chris Amon, BRM ile.

Sezon başında birçok sürücü değişikliği gerçekleşti:

Sezon ortası değişiklikleri

değiştir

Sezon ortasında beş takım kendi şasilerine geçti:

Sezon ortasında yaşanan sürücü değişikliklerinden bazıları şöyledir:

Yarış Grand Prix Pist Tarih
1   Arjantin Grand Prix Autódromo Oscar Alfredo Gálvez, Buenos Aires 13 Ocak
2   Brezilya Grand Prix Autodromo de Interlagos, São Paulo 27 Ocak
3   Güney Afrika Grand Prix Kyalami Grand Prix Circuit, Midrand 30 Mart
4   İspanya Grand Prix Circuito Permanente Del Jarama, Madrid 28 Nisan
5   Belçika Grand Prix Nivelles-Baulers, Nivelles 12 Mayıs
6   Monako Grand Prix Circuit de Monaco, Monte Carlo 26 Mayıs
7   İsveç Grand Prix Scandinavian Raceway, Anderstorp 9 Haziran
8   Hollanda Grand Prix Circuit Zandvoort, Zandvoort 23 Haziran
9   Fransa Grand Prix Dijon-Prenois, Prenois 7 Temmuz
10   Britanya Grand Prix Brands Hatch, Kent 20 Temmuz
11   Almanya Grand Prix Nürburgring, Nürburg 4 Ağustos
12   Avusturya Grand Prix Österreichring, Spielberg 18 Ağustos
13   İtalya Grand Prix Autodromo Nazionale di Monza, Monza 8 Eylül
14   Kanada Grand Prix Mosport Park, Bowmanville 22 Eylül
15   Birleşik Devletler Grand Prix Watkins Glen International, New York 6 Ekim

Takvim değişiklikleri

değiştir

Kural değişiklikleri

değiştir

Teknik düzenlemeler

değiştir

Kazalarda yangın ihtimalini azaltmak amacıyla kendinden contalı ayrılabilir yakıt kaplinleri zorunlu hale getirildi.[3][4]

Sportif düzenlemeler

değiştir
  • 1973 Belçika Grand Prix'de getirilen sistemin ardından, 1974 sezonu takımların kalıcı yarış numaralarına sahip olduğu ilk sezon oldu.[5] Numaralar takımların 1973 Takımlar Şampiyonası'nı tamamladığı sıraya göre belirlendi. Buradan hareketle bütün takımlar yalnızca Sürücüler Şampiyonası'nı kazanan pilota sahip olursa numarasını değiştirebildi. Şampiyon pilot 1 numarayı alırken takım arkadaşı 2 numarayı alacak, daha önceden bu numaraları alan takım ise boşalan yeni numaraları alacaktı (1974 sezonunda istisna olarak son şampiyon emekli olarak Jackie Stewart yarışmadığı için, markalar şampiyonu Lotus'un pilotu Ronnie Peterson, takımın lideri olarak 1 numarayı aldı. 1993 ve 1994 sezonlarında bu durum bir kez daha yaşanmış, bu sefer 0 numara kullanılmıştır). Bu nedenle, mesela Tyrrell – bir daha şampiyon olamamalarına rağmen – sistem 1996'da değişene kadar 3 ve 4 numaraları kullandı.
  • İlk defa pilotların yarış başlamadan önce gridde nasıl sıralanacakları önceden zorunlu hale getirildi. Buna göre pilotlar ikişerli olarak kademeli şekilde sıralanacak, aralarında 12 m (39 ft) mesafe olacaktı.[3][4]

Sonuçlar ve sıralamalar

değiştir

Grand Prix'ler

değiştir
Yarış Grand Prix Pol pozisyonu En hızlı tur Kazanan sürücü Kazanan takım Lastik Rapor
1   Arjantin Grand Prix   Ronnie Peterson   Clay Regazzoni   Denny Hulme   McLaren-Ford G Rapor
2   Brezilya Grand Prix   Emerson Fittipaldi   Clay Regazzoni   Emerson Fittipaldi   McLaren-Ford G Rapor
3   Güney Afrika Grand Prix   Niki Lauda   Carlos Reutemann   Carlos Reutemann   Brabham-Ford G Rapor
4   İspanya Grand Prix   Niki Lauda   Niki Lauda   Niki Lauda   Ferrari G Rapor
5   Belçika Grand Prix   Clay Regazzoni   Denny Hulme   Emerson Fittipaldi   McLaren-Ford G Rapor
6   Monako Grand Prix   Niki Lauda   Ronnie Peterson   Ronnie Peterson   Lotus-Ford G Rapor
7   İsveç Grand Prix   Patrick Depailler   Patrick Depailler   Jody Scheckter   Tyrrell-Ford G Rapor
8   Hollanda Grand Prix   Niki Lauda   Ronnie Peterson   Niki Lauda   Ferrari G Rapor
9   Fransa Grand Prix   Niki Lauda   Jody Scheckter   Ronnie Peterson   Lotus-Ford G Rapor
10   Britanya Grand Prix   Niki Lauda   Niki Lauda   Jody Scheckter   Tyrrell-Ford G Rapor
11   Almanya Grand Prix   Niki Lauda   Jody Scheckter   Clay Regazzoni   Ferrari G Rapor
12   Avusturya Grand Prix   Niki Lauda   Clay Regazzoni   Carlos Reutemann   Brabham-Ford G Rapor
13   İtalya Grand Prix   Niki Lauda   Carlos Pace   Ronnie Peterson   Lotus-Ford G Rapor
14   Kanada Grand Prix   Emerson Fittipaldi   Niki Lauda   Emerson Fittipaldi   McLaren-Ford G Rapor
15   Birleşik Devletler Grand Prix   Carlos Reutemann   Carlos Pace   Carlos Reutemann   Brabham-Ford G Rapor

Puanlama sistemi

değiştir

İlk altıya girenlere puan verildi. Markalar şampiyonası için her takımın yarışı en yüksek sırada bitiren pilotunun puanı dikkate alındı. Her iki şampiyonada ilk sekiz yarıştaki en iyi yedi, sonraki yedi yarıştaki ise en iyi altı sonuç sayıldı.

Parantez içinde olmayan numaralar şampiyonluk puanı, parantez içindekiler ise toplamda elde edilen puanları gösterir. Puanlama aşağıdaki sisteme göre yapıldı:

Pozisyon  1.   2.   3.   4.   5.   6. 
Yarış 9 6 4 3 2 1
Kaynak:[6]

Sürücüler Şampiyonası

değiştir
Poz. Sürücü ARJ

 

BRE

 

GAF

 

İSP

 

BEL

 

MON

 

İSÇ

 

HOL

 

FRA

 

BRİ

 

ALM

 

AVS

 

İTA

 

KAN

 

ABD

 

Puan
1   Emerson Fittipaldi 10 1 7 3 1 5 4 3 YD 2 YD YD 2 1 4 55
2   Clay Regazzoni 3 2 YD 2 4 4 YD 2 3 4 1 5 YD 2 11 52
3   Jody Scheckter YD 13 8 5 3 2 1 5 4 1 2 YD 3 YD YD 45
4   Niki Lauda 2 YD 16 1 2 YD YD 1 2 5 YD YD YD YD YD 38
5   Ronnie Peterson 13 6 YD YD YD 1 YD 8 1 10 4 YD 1 3 YD 35
6   Carlos Reutemann 7 7 1 YD YD YD YD 12 YD 6 3 1 YD 9 1 32
7   Denny Hulme 1 12 9 6 6 YD YD YD 6 7 DSQ 2 6 6 YD 20
8   James Hunt YD 9 YD 10 YD YD 3 YD YD YD YD 3 YD 4 3 15
9   Patrick Depailler 6 8 4 8 YD 9 2 6 8 YD YD YD 11 5 6 14
10   Mike Hailwood 4 5 3 9 7 YD YD 4 7 YD 15 12
=   Jacky Ickx YD 3 YD YD YD YD YD 11 5 3 5 YD YD 13 YD 12
12   Carlos Pace YD 4 11 13 YD YD YD DNQ 9 12 YD 5 8 2 11
13   Jean-Pierre Beltoise 5 10 2 YD 5 YD YD YD 10 12 YD YD YD NC DNQ 10
14   Jean-Pierre Jarier YD YD YD 13 3 5 YD 12 YD 8 8 YD YD 10 6
=   John Watson 12 YD YD 11 11 6 11 7 16 11 YD 4 7 YD 5 6
16   Hans-Joachim Stuck YD YD 5 4 YD YD YD DNQ YD 7 11 YD YD DNQ 5
17   Arturo Merzario YD YD 6 YD YD YD DNS YD 9 YD YD YD 4 YD YD 4
18   Vittorio Brambilla 10 DNS 9 YD 10 10 11 YD 13 6 YD DNQ YD 1
=   Graham Hill YD 11 12 YD 8 7 6 YD 13 13 9 12 8 14 8 1
=   Tom Pryce YD YD YD 8 6 YD 10 YD NC 1
  Guy Edwards 11 YD DNQ 12 8 7 YD 15 DNQ DNQ 0
  David Hobbs 7 9 0
  Jochen Mass YD 17 YD YD YD YD YD YD 14 YD 16 7 0
  Brian Redman 7 18 YD 0
  Mario AndYDti 7 DSQ 0
  Howden Ganley 8 YD DNQ DNQ 0
  Tom Belsø YD DNQ 8 DNQ 0
  Rikky von Opel DNS YD YD DNQ 9 9 DNQ 0
  Henri Pescarolo 9 14 18 12 YD YD YD YD YD YD 10 YD 0
  Chris Amon YD DNS DNQ DNQ NC 9 0
  Dieter Quester 9 0
  Tim Schenken 14 10 YD DNQ YD DNQ 10 YD DSQ 0
  Helmut Koinigg DNQ 10 YD 0
  Rolf Stommelen YD YD 11 12 0
  Derek Bell DNQ 11 DNQ DNQ DNQ 0
  Mark Donohue 12 YD 0
  Ian Scheckter 13 DNQ 0
  François Migault YD 16 15 YD 16 YD YD 14 NC DNQ YD 0
  Ian Ashley 14 NC DNQ DNQ 0
  Gijs van Lennep 14 DNQ 0
  Eddie Keizan 14 0
  Richard Robarts YD 15 17 DNS 0
  Vern Schuppan 15 YD DSQ DSQ DNQ DNQ YD 0
  Jacques Laffite YD NC YD 15 YD 0
  Teddy Pilette 17 0
  Dave Charlton 19 0
  Peter Revson YD YD 0
  Leo Kinnunen DNQ YD DNQ DNQ DNQ DNQ 0
  Mike Wilds DNQ DNQ DNQ DNQ NC 0
  Gérard Larrousse YD DNQ 0
  Paddy Driver YD 0
  Reine Wisell YD 0
  Bertil Roos YD 0
  Peter Gethin YD 0
  Eppie Wietzes YD 0
  José Dolhem DNQ DNQ YD 0
  Jean-Pierre Jabouille DNQ DNQ 0
  David Purley DNQ 0
  Lella Lombardi DNQ 0
  John Nicholson DNQ 0
  Larry Perkins DNQ 0
  Carlo Facetti DNQ 0
Poz. Sürücü ARJ

 

BRE

 

GAF

 

İSP

 

BEL

 

MON

 

İSÇ

 

HOL

 

FRA

 

BRİ

 

ALM

 

AVS

 

İTA

 

KAN

 

ABD

 

Puan
Renk Sonuç
Altın Birinci
Gümüş İkinci
Bronz Üçüncü
Yeşil Puanla bitirdi
Mavi Puansız bitirdi
Sıralamaya dahil edilmedi (NC)
Mor Yarış Dışı (YD)
Kırmızı Sıralama zamanı yok (DNQ)
Siyah Diskalifiye (Dis.)
Beyaz Başlamadı (DNS)
Boş Katılmadı (DNA)
Yaralandı (INJ)
Kabul edilmedi (EX)
Çekildi (WD)
İşaret Anlamı
E En hızlı tur
P Pol pozisyonu
Yarışın %90'ını tamamlamış
pilotlar, yarışı tamamlamış
olarak kabul edilir.
altsimge
sayısı
Sprint sıralamadaki
puan alma derecesi

FIA şampiyonada puan alamayan pilotları sıralamaya dahil etmedi[1] ve aynı puanı toplayan sürücüler arasında eşitliği bozan bir sistem uygulamadı.[1]

F1 Üreticileri Uluslararası Kupası

değiştir
Poz. Takım ARJ

 

BRE

 

GAF

 

İSP

 

BEL

 

MON

 

İSÇ

 

HOL

 

FRA

 

BRİ

 

ALM

 

AVS

 

İTA

 

KAN

 

ABD

 

Puan[7]
1   McLaren-Ford 1 1 3 3 1 (5) 4 3 6 2 15 2 2 1 4 73 (75)
2   Ferrari 2 2 16 1 2 4 YD 1 2 4 1 5 YD 2 11 65
3   Tyrrell-Ford 6 8 4 5 3 2 1 5 4 1 2 YD 3 5 6 52
4   Lotus-Ford 13 3 13 YD YD 1 YD 8 1 3 4 YD 1 3 YD 42
5   Brabham-Ford 7 7 1 11 11 6 9 7 16 6 3 1 5 8 1 35
6   Hesketh-Ford YD 10 YD YD 3 YD YD YD YD 3 YD 4 3 15
7   BRM 5 10 2 12 5 YD YD YD 10 12 10 YD YD NC 9 10
8   Shadow-Ford YD YD WD 7 13 3 5 YD 12 8 6 8 10 YD 10 7
9   March-Ford 8 9 5 4 9 YD 10 10 11 YD 7 6 YD YD YD 6
10   Iso-Marlboro-Ford YD YD 6 YD 14 YD 8 YD 9 YD YD NC 4 15 YD 4
11   Surtees-Ford YD 4 11 13 YD YD YD YD YD 14 11 9 DNQ 10 YD 3
12   Lola-Ford 11 11 12 YD 8 7 6 YD 13 13 9 12 8 11 8 1
  Parnelli-Ford 7 DSQ 0
  Trojan-Ford 14 10 YD DNQ YD DNQ 10 YD 0
  Penske-Ford 12 YD 0
  Token-Ford YD WD DNQ 14 NC 0
  Ensign-Ford DNS WD WD 15 YD DSQ DSQ DNQ DNQ YD DNQ DNQ DNQ NC 0
  Amon-Ford YD WD DNS WD DNQ DNQ 0
  Maki-Ford WD DNQ DNQ 0
  Lyncar-Ford WD DNQ 0
Poz. Takım ARJ

 

BRE

 

GAF

 

İSP

 

BEL

 

MON

 

İSÇ

 

HOL

 

FRA

 

BRİ

 

ALM

 

AVS

 

İTA

 

KAN

 

ABD

 

Puan

Kalın sonuçlar, verilen puanların korunduğu gösterir. Parantez içinde gösterilen sonuçlar ise korunmadı.

FIA, şampiyonada puanı olmayan takımları sıralamaya dahil etmedi.[1]

Şampiyona dışı yarışlar

değiştir

1974'te dünya şampiyonası kapsamına girmeyen, F1 araçlarına açık üç yarış daha yapıldı.

Yarış adı Pist Tarih Kazanan pilot Takımı Rapor
  I Presidente Medici Grand Prix Brasília 3 Şubat   Emerson Fittipaldi   McLaren-Cosworth Rapor
  IX Race of Champions Brands Hatch 17 Mart   Jacky Ickx   Lotus-Cosworth Rapor
  XXVI BRDC International Trophy Silverstone 7 Nisan   James Hunt   Hesketh-Cosworth Rapor

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b c d Results of 1974 FIA International Championships, 1975 FIA Yearbook, Grey section, sayfa 88–89
  2. ^ David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge – 2nd Edition, 2021, page 36
  3. ^ a b Steven de Grootte (1 Ocak 2009). "F1 rules and stats 1970-1979". F1Technical.net. 7 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2024. 
  4. ^ a b "Safety Improvements in F1 since 1963". AtlasF1. 14 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2024. 
  5. ^ "1973 Belgian Grand Prix Entry list". 30 Ocak 2025 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2025. 
  6. ^ "World Championship points systems". 8W. Forix. 18 Ocak 2019. 24 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  7. ^ İlk 8 yarıştaki en iyi yedi ve son yedi yarıştaki en iyi altı sonuç puanlamaya dahil edildi. Parantezsiz numaralar şampiyona puanlarını; parantez içindeki numaralar ise toplam puanı gösterir.