Bekâ
Bekâ tasavvufta insana özgü niteliklerden ve ilişkilerden sıyrılarak sürekli olarak tanrısal özde kalma. Aynı zamanda geçici olduğu düşünülen bu evrenin karşıtı olan ölümsüz varlık alanı için de bu terim kullanılır.[1]
Ayrıca bakınız
değiştirKaynakça
değiştir- ^ Esat Korkmaz, Alevilik Bektaşilik Terimleri Sözlüğü, Ant Yayınları, 1993, sayfa 56
 | Tasavvuf ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |