Fena, tasavvufta kişinin duygularından ve iradesinden sıyrılarak benliğini Tanrının varlığında yok etmesi. Çeşitli aşamalardan oluşur. Kişinin aşama aşama benliğinden sıyrılması değişik terimlerle ifade edilir ve fena makamları olarak adlandırılır.[1]

Fena makamları

değiştir
  • Fena fil ehadiyet : Kişinin gerçek varlık katına ulaşması
  • Fena fil pir: Kişinin tüm varlığını pirin manevi kişiliğinde yok etmesi
  • Fena fil vücut: Kişinin tüm duygularından sıyrılması ve yokluğun sınırına ulaşması. Kişinin kendinden geçtiği bir aşamadır.
  • Fena-i mutlak: Bütün varlığından sıyrılarak yok olması.
  • Fena-il fena: Olgunluğun en yüksek aşaması olarak kabul edilir. Derin bir içe kapanış ve sınırsız bir coşkuyla tanrısal öze ulaşılır.

Ayrıca bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Esat Korkmaz, Alevilik Bektaşilik Terimleri Sözlüğü, Ant Yayınları, 1993, sayfa 132