Kır kurdu

Kır kurdu
Korunma durumu
	; Asgari endişe altında (IUCN 2.3)
Biyolojik sınıflandırma
Âlem:	Animalia;
Şube:	Chordata;
Alt şube:	Vertebrata;
İnfa şube:	Gnathostomata;
Sınıf:	Mammalia;
Takım:	Carnivora (Etçiller);
Alt takım:	Caniformia (Köpeğimsiler);
Familya:	Canidae (Köpekgiller);
Oymak:	Canini (Asıl köpekler);
Cins:	Canis;
Tür:	C. latrans;
İkili adlandırma
	Canis latrans; Say, 1823

Kır kurdu (Canis latrans), köpekgiller (Canidae) familyasının Kuzey Amerika'da rastlanılan bir üyesi. Kısaca kurdun daha küçük bir versiyonu olarak da tarif edilebilir. Diğer bir adı olan Koyote Aztekçe Kóyotl kelimesinden gelmektedir.

Aynı Avrupa'da kızıl tilkilerde de izlenildiği gibi, Amerika'da da kır kurdunun büyük şehirlere girip şehir sokaklarında yaşamaya ayak uyduranlarının sayılarının son onyıllarda arttığı görülmektedir.

Özellikleri

Kır kurdu 110 cm uzunluğa, 50 cm boyuna ve 9–22 kg ağırlığa ulaşır (ortalama 14 kg). Tüylerinin rengini kesin olarak belirlemek kolay değildir; sarı-kahverengi ve gri-kahverengi tonları arasında değişir. Ama boğazı ve göğsü daima beyazdır.

Dış görünümü ile ilk bakışta kurta benzetilse de, ikisini ayırt etmek o kadar zor değildir. Kır kurdu kurttan daha küçük ve daha zayıftır, çenesi daha ince, kulakları daha büyük ve bacakları daha kısadır. Çoğunlukla yere yakın tuttuğu gür tüylü kuyruğu da kır kurdu için tipik bir dış özelliktir.

Yaşam alanı ve dağılımı

Kır kurtları tüm Kuzey Amerika'da, Kanada'nın ve Alaska'nın kuzeyinden, Meksiko ve Kosta Rika'ya kadar yaygındır. Birçok farklı yaşam alanlarına ayak uydurmuştur. Ormanların derinliklerinde de, açık alanlarda da yaşayabilir. ABD'nin tüm eyaletlerinde görülen tür, Los Angeles gibi bazı şehirlerde insanlar ve evcil hayvanlar için tehlike oluşturabilir.^[1]

Beslenme

Amerikalılar kır kurdunu genelde "leş yiyici" olarak görürler. Gerçekten leş yiyor olsa da, aslında beslenmesinin en büyük kısmını kendi avladığı hayvanlar oluşturur. Avladığı hayvanlar %90'ı fare ve tavşanlardır. Bunların yanında çok nadir olarak kuş, yılan veya tilki de avlayabilir. Geyik gibi büyük hayvanlar sadece hasta veya yaralı oldukları zaman ve kendi sürülerinden bu halde uzak kaldıkları zaman bir kır kurdu sürüsü tarafından dize getirilebilirler. Meyve ve böğürtlen gibi bitkisel besinlerle de beslenirler. Yerleşim yerlerinin yakınlarında çöp tenekelerini karıştırıp içinde yenilebilecek şeyler ararlar.

Yaşam şekli

Sosyal davranışı kurtta olduğu kadar gelişmiş değildir. Ama daima yalnız yaşadığı da tam olarak söylenememektedir. Kır kurtları bazen bir çift olarak bazen de birbirlerine fazla bağlı olmayan kardeş hayvanlardan oluşan kücük grupların içinde görülebilir. Ama en sık rastlanılanlar yalnız gezenlerdir.

Üreme

Dişileri 60 gün süren ve çoğunlukla Nisan-Mayıs aylarında gerçekleşen bir gebelikten sonra 4-6 yavru dünyaya getirir. Ömürleri ortalama 6 yıl kadar olur. Erkek kır kurdu, dişi ile birlikte yavruları besler. Sonbahara doğru yavrular kendilerine ait bir av bölgesi ararlar ama annelerinden 15 km'den fazla uzaklaşmazlar. Bir yaşına vardıklarında çiftleşme olgunluğa ulaşırlar.

Ayrıca

Kır kurdu yaşam şekli ile Afrika-Asya çakallarının yaşam şekli arasında birçok benzerlikler vardır.

Köpeklerle çiftleşip türeyebilirler. Ara sıra köpek ile kır kurdu karışımından oluşmuş melezlere rastlanılır. Kuzey Amerika'da bu melezlere Koydog denir.

Amerika'da gri kurdun insanlar tarafından çoğu bölgelerde ortadan kaldırılması kır kurtlarının fazla sayıda üremelerine yol açmıştır. Kır kurdu böylece en büyük düşmanından kurtulmuştur. Çünkü kurdun av hayvanları listesinde kır kurdu da vardır. Kır kurtlarının sayısını tekrar azaltmak için yapılan dev av kampanyaları, istenen etkiyi getirememiştir. Böylece sayıları artmaya devam etmekte ve hatta artık büyük şehirlere girip yerleşmektedirler. 2006 yılının Nisan ayında, son Amerikan büyük şehri olarak, başkent Washington D.C.'de kır kurtları tarafından "fethedilmiştir."

Mitoloji

Kuzey Amerika'nın birçok yerli mitolojilerinde kır kurdu önemli bir rol oynamaktadır. Aslında yerli mitolojilerinde iki ayrı kır kurdu figürü vardır.Bunlardan yaygın olanı bir yaratıcı, koruyucu ve kahramanken, Navaho mitlerinde daha farklı, olumsuz ve düzenbaz bir kır kurdu figürü vardır. Bu ikinci figür, mitlerde daima kurnaz dolandırıcı olarak tarif edilir.

Kaynakça

^ "Coyote Attacks". 12 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2012.

Dış bağlantılar

Kojote bei Digital Desert4 Şubat 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (engl.)
Naturlexikon: Kojote7 Eylül 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kojote-Geschichten der Secwepemc-Indianer (engl.)
Kojote-Video
taz-Artikel: Kojote besiedelt zunehmend amerikanische Großstädte31 Ekim 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Familya: Köpekgiller (Canidae)

Bu şablon nesli tükenmiş türleri içermemektedir.

Oymak: Asıl tilkiler (Vulpini)

İri kulaklı tilki	İri kulaklı tilki (O. megalotis)
Urocyon	Boz tilki (U. cinereoargenteus) • Ada boz tilkisi (U. littoralis)
Vulpes	Kızıl tilki (V. vulpes) • Bengal tilkisi (V. bengalensis) • Afgan tilkisi (V. cana) • Güney Afrika tilkisi (V. chama) • Karsak (V. corsac) • Tibet tilkisi (V. ferrilata) • Kutup tilkisi (V. lagopus) • Cüce tilki (V. macrotis) • Soluk tilki (V. pallida) • Kum tilkisi (V. rueppelli) • Ova tilkisi (V. velox) • Çöl tilkisi (V. zerda)

Oymak: Asıl köpekler (Canini)

Kısa kulaklı tilki	Kısa kulaklı tilki (A. microtis)
Canis	Kurt (C. lupus) • Kızıl kurt (C. rufus) • Kır kurdu (C. latrans) • Altın çakal (C. aureus) • Kara sırtlı çakal (C. mesomelas) • Çizgili çakal (C. adustus) • Habeş kurdu (C. simensis)
Yengeç yiyen tilki	Yengeç yiyen tilki (C. thous)
Yeleli kurt	Yeleli kurt (C. brachyurus)
Asya yaban köpeği	Asya yaban köpeği (C. alpinus)
Falkland tilkisi	Falkland tilkisi (D. australis)
Afrika yaban köpeği	Afrika yaban köpeği (L. pictus)
Rakun köpeği	Rakun köpeği (N. procyonoides)
Pseudalopex	And tilkisi (P. culpaeus) • Arjantin gri tilkisi (P. griseus) • Darwin tilkisi (P. fulvipes) • Pampa tilkisi (P. gymnocercus) • Peru çöl tilkisi (P. sechurae) • Brezilya dövüş tilkisi (P. vetulus)
Çalı köpeği	Çalı köpeği (S. venaticus)

[wired-1] "Coyote Attacks". 12 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2012.

[1]