Vikipedi

Dinî kozmoloji

Dini kozmoloji, evrenin kökeni, evrimi ve nihai kaderinin dini bir bakış açısıyla açıklanmasıdır. Bu, bir yaratılış miti, müteakip evrim, mevcut organizasyon biçimi, doğa, nihai kader veya kader biçimindeki kökene ilişkin inançları içerebilir. Din veya dini mitolojide, her şeyin nasıl ve neden böyle olduğunu ve önemliliğini öne süren çeşitli hikâyeler vardır.

Tanrı (6 günlük yaratılış sonrası) dinleniyor. Julius Schnorr von Carolsfeld 1860

Konfüçyanizm gibi bazı dini kozmolojiler, evrenin mekansal düzenini, insanların tipik olarak içinde yaşadıkları dünya ve dinin "yedi boyutu" gibi diğer boyutlar açısından tanımlar; bunlar ritüel, "deneyimsel ve duygusal", "anlatısal ve efsanevi", doktrinel, etik, sosyal ve maddidir.[1]

Dini mitolojiler, bir yaratıcı tanrı veya daha geniş bir tanrılar panteonunun yaratma eylemi veya sürecinin veya kaosun düzene dönüş veya varoluşun sonsuz döngüsel dönüşümler meselesi olduğu iddiasının ayrıntılarını içerebilir.

Dini kozmoloji, çağdaş astronomi, fizik ve benzeri alanlardan bilgi alan bilimsel bir kozmolojiden tamamen farklıdır ve dünyanın fiziksel yapısı ve evrendeki yeri, yaratılışı ve geleceğine ilişkin tahmin veya kavramlar da farklılık gösterebilir.

Dini kozmolojinin kapsamı, bilimsel kozmolojiden (fiziksel ve kuantum kozmolojisi) daha kapsayıcıdır, çünkü dini kozmoloji deneyimsel gözlem, hipotezlerin test edilmesi ve teoriler ile sınırlı değildir; dini kozmoloji, her şeyin "neden" olduğu gibi olduğu veya göründüğünü açıklayabilir ve bu bağlamda insanların ne yapması gerektiği (dini görev)ni de reçete edebilir.

Dini kozmolojideki varyasyonlar arasında Hindistan Budizmi, Hindu ve Jain ; Çin'in dini inançları, Çin Budizmi, Taoizm ve Konfüçyüsçülük, Japonya'nın Şintoizmi ve Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam gibi İbrahimi inançların inançları yer alıyor. Dini kozmolojiler genellikle metafizik sistemlerin biçimsel mantığına dönüşmüştür, örneğin Platonizm, Neoplatonizm, Gnostisizm, Taoizm, Kabala, Wuxing veya büyük varlık zinciri.

İbrahimi Dinler

değiştir

Yahudilik ve Hristiyanlık

değiştir

İncil kozmolojisi

değiştir

Eski İsraillilerin evreni, su üzerinde yüzen düz bir disk şeklindeki Dünya, yukarıda cennet ve aşağıda yeraltı dünyasından oluşuyordu.[2] İnsanlar yaşamları boyunca Dünya'da ve ölümden sonra yeraltı dünyasında yaşarlardı ve yeraltı ahlaki açıdan tarafsızdı;[3] Yahudiler, Helenistik (M.Ö. 330'dan sonra) dönemde buranın suçların cezalandırıldığı ve doğruların öbür öbür dünyanın cennetinde zevk alacağı şeklindeki Yunan fikrini benimsemeye başladılar.[4] Bu dönemde eski üç seviyeli kozmolojinin yerini, bir dizi eşmerkezli göğün merkezinde uzayda asılı duran küresel bir Dünya kavramı aldı.[2]

Ex nihilo

değiştir

Tanrı'nın maddeyi yarattığı inancına "creatio ex nihilo" denir. Bu Yahudilik ve Hristiyanlığın çoğu mezhebinin kabul ettiği ortodoksidir. Hristiyanlığın ve Yahudiliğin çoğu mezhepleri, kozmosun yaratılmasından tek, yaratılmamış bir Tanrı'nın sorumlu olduğuna inanır.

İslâm

değiştir
 
Zekeriya el-Kazvini'ye göre kozmoloji. Dünya düz kabul edilir ve Kaf Dağı da dahil olmak üzere bir dizi dağla çevrilidir. Dünya, kozmik bir okyanusta yaşayan Bahamut'ta duran bir öküz tarafından destekleniyor; okyanus, bir meleğin veya cinlerin tepesinde oturan bir kasenin içindedir.[5]

İslam, Tanrı'nın Dünya ve insanlar da dahil olmak üzere evreni yarattığını öğretir. Amaç, kozmosu, ruhsal yükselişte tefekkür için bir semboller kitabı veya Tanrı'ya giden ruhsal yolculukta insan ruhunun kaçması gereken bir hapishane olarak görselleştirmekti.[6]

Kuran'dan birkaç alıntı kozmolojik olarak şunları not eder:

"Gökleri kuvvetle bina ettik ve şüphesiz biz genişleticiyiz." ( 51:47 ) Sahih İnternational

"Kâfirler görmediler mi ki, biz onları ayırmadan önce, gökler ve yer bitişik idiler. Her canlıyı sudan yarattık. Hâlâ inanmayacaklar mı?" ( 21:30 ) Yusuf Ali tercümesi

"Gökleri, kitapları bir tomar gibi dürdüğümüz, ilk yaratmayı yaptığımız gibi, yenisini de yaratırız. ( 21:104 ) Yusuf Ali tercümesi

Hintli

değiştir

Budizm'de

değiştir

Budizm'de, diğer Hint dinlerinde olduğu gibi, evrenin nihai bir başlangıcı veya sonu yoktur. Tüm varoluşu ebedi kabul eder ve yaratıcı bir tanrının olmadığına inanır.[7] Budizm, evreni süreksiz ve her zaman akış halinde görür. Bu kozmoloji, dünyevi varoluş çarkının sonsuz yeniden doğuş ve ölüm döngüleri üzerinde nasıl çalıştığına dair mekanik ayrıntıları zaman içinde geliştiren Samsara teorisinin temelidir.[8] Erken Budist geleneklerinde, Saṃsāra kozmolojisi, varoluş çarkının geri döndüğü beş alemden oluşuyordu.[9] Buna cehennemler (niraya), aç hayaletler (pretas), hayvanlar (tiryak), insanlar (manushya) ve tanrılar (devalar, göksel) dahildir.[8][9][10] Daha sonraki geleneklerde, bu liste yarı tanrıları (asuralar) ekleyerek altı yeniden doğuş aleminden oluşan bir listeye dönüşür.[9][11] "Aç hayalet, göksel, cehennem alemleri" sırasıyla birçok çağdaş Budist geleneğinin ritüel, edebi ve ahlaki alanlarını formüle eder.[8][9]

Akira Sadakata'ya göre Budist kozmolojisi, Vedik ve Vedik sonrası Hindu geleneklerinde bulunanlardan çok daha karmaşıktır ve olağanüstü sayılar kullanır.[12] Aynı zamanda, Meru Dağı gibi birçok fikir ve kavramı da paylaşır.[13][14] Budist düşünce, altı kozmolojik alemin birbirine bağlı olduğunu ve cehalet, arzular ve amaçlı karma veya etik ve etik olmayan eylemlerin bir kombinasyonu nedeniyle herkesin bu alemler aracılığıyla yaşamdan yaşam döngüsüne girdiğini savunur.[8][9]

Hindu kozmolojisi

değiştir

Budist ve Jain kozmolojisi gibi Hindu kozmolojisi, tüm varoluşu döngüsel kabul eder.[15][16] Eski kökleri ile Hindu metinleri çok sayıda kozmolojik teori önerir ve tartışır. Hindu kültürü, kozmolojik fikirlerdeki çeşitliliği kabul eder ve bilinen en eski Vedik kutsal kitabı olan Rigveda'da bile zorunlu tek bir bakış açısı yoktur.[17]

Alternatif teoriler, tanrı veya tanrıça tarafından döngüsel olarak yaratılan ve yok edilen bir evreni veya hiçbir yaratıcının olmamasını veya altın bir yumurta veya rahim ( Hiranyagarbha ) veya muazzam boyut ve zaman ölçeklerine sahip kendi kendine yaratılmış çok sayıda evreni içerir.[17][18][19] Vedik literatür, bir dizi kozmolojik spekülasyonu içerir, bunlardan biri kozmosun kökenini sorgular ve Nasadiya sukta olarak adlandırılır:

<şiir>

Henüz ne varlık (oturmuş) ne de yokluk vardı. Ne gizlendi? Ve nerede? Ve kimin koruması altında?…Gerçekten kim bilir? Kim beyan edebilir? Nereden doğdu ve bu yaratılış nereden geldi? Devalar (tanrılar), bu dünyanın yaratılışından sonra doğdular, peki kim bilir nereden ortaya çıktı? Kimse nereden olduğunu bilemez yaratılış ortaya çıktı ve onu yaratıp yaratmadığı. Onu en yüksek göklerde araştıran, Yalnız O bilir veya belki de bilmez."

</şiir>

— Rig Veda 10. 129[20][21][22]

Zaman, trilyonlarca yıllık döngüsel bir Yuga olarak kavramsallaştırılır.[23] Bazı modellerde Meru Dağı merkezi bir rol oynar.[24][25]

Hindu kozmolojisi, yaratılışının ötesinde, evrenin yapısıyla ilgili yeniden doğuş, samsara ve karma hakkında 3 lokadan 12 lokaya (dünyalar) kadar farklı teoriler öne sürer.[26][27][28]

Bolton, Hinduizm ve diğer Hint dinlerinde bulunan karmaşık kozmolojik spekülasyonların özgül olmadığını, her çağın daha günahkar ve ıstırap dolu hale geldiği Yunan, Roma, İrlanda ve Babil mitolojilerinde de spekülasyonların benzerlerinin bulunduğunu belirtiyor.[29][30]

Jainizm

değiştir

Jain kozmolojisi, loka' veya evreni yaratılmamış, sonsuzluktan beri var olan, başlangıcı veya sonu olmayan bir varlık olarak kabul eder.[31] Jain metinleri, evrenin şeklini, bacakları ayrı duran ve kolu beline dayanan bir adama benzetir. Jainizm'e göre bu Evren üstte dar, ortada geniş ve altta tekrar genişliyor.[32]

Ācārya Jinasena'dan <span about="#mwt205" data-cx="[{&quot;adapted&quot;:true,&quot;partial&quot;:false,&quot;targetExists&quot;:true,&quot;mandatoryTargetParams&quot;:[],&quot;optionalTargetParams&quot;:[]}]" data-mw="{&quot;parts&quot;:[{&quot;template&quot;:{&quot;target&quot;:{&quot;wt&quot;:&quot;IAST&quot;,&quot;href&quot;:&quot;./Şablon:IAST&quot;},&quot;params&quot;:{&quot;1&quot;:{&quot;wt&quot;:&quot;Mahāpurāṇa&quot;}},&quot;i&quot;:0}}]}" data-ve-no-generated-contents="true" id="mw5w" title="International Alphabet of Sanskrit transliteration" typeof="mw:Transclusion"><i lang="sa-Latn">Mahāpurāṇa</i></span> şu alıntıyla ünlüdür:

Bazı aptallar dünyayı bir yaratıcının yarattığını iddia ediyorlar. Dünyanın yaratıldığı doktrini tavsiye edilmez ve reddedilmelidir. Tanrı dünyayı yarattıysa, yaratılmadan önce neredeydi? O zamanlar aşkın olduğunu ve desteğe ihtiyacı olmadığını söylüyorsanız, şimdi nerede? Tanrı bu dünyayı herhangi bir hammadde olmadan nasıl yaratabilirdi? Önce bunu, sonra dünyayı o yaptı derseniz, sonsuz bir gerileme ile karşı karşıya kalırsınız.

Çinli

değiştir

Bir "ilkel evren" Wuji (düşünce) ve Hongjun Laozu, su veya qi vardır.[33][34] Taiji'ye dönüştü ve ardından Wuxing olarak bilinen her şeye çoğaldı.[35][36] Pangu efsanesi, kozmik bir yumurtaya dönüşen biçimsiz bir kaosu anlatır. Pangu ortaya çıkar ve dev baltasını savurarak Yin'i Yang'dan ayırır, Dünya'yı (bulanık Yin ) ve Gökyüzünü (açık Yang ) yaratır. Onları ayrı tutmak için Pangu aralarında durmuş ve Gökyüzünü yukarı itmiştir. Pangu öldükten sonra her şey (ondan) olur.

Gnostisizm

değiştir

Gnostik öğretiler, Neoplatonizm'inkilerle çağdaştı. Gnostisizm, monistik ve dualistik kavramları kapsayan, kesin olmayan bir etikettir. Genellikle Pleroma veya "doluluk" olarak adlandırılan Işığın yüksek dünyaları, Maddenin alt dünyasından kökten farklıdır.

Pleroma'nın ve onun tanrı başlarının (Aeons olarak adlandırılır) ortaya çıkışı, maddi dünyanın ortaya çıktığı yaratılış öncesi kriz (Hristiyan düşüncesindeki "düşüşün" kozmik eşdeğeri) gibi çeşitli Gnostik yazılarda ayrıntılı olarak anlatılmıştır.[37]

Serer dini

değiştir

Serer dini, yaratıcı tanrı Roog'un çıkış ve sonuç noktası olduğunu varsayar.[38] Çiftçi insanlar olarak ağaçlar, Serer dini kozmolojisi ve yaratılış mitolojisinde önemli bir rol oynar. Serer yüksek rahip ve rahibeleri (Saltigues), Serer ve bazı Cangin dillerinde "Yoonir" olarak bilinen Sirius yıldızının haritasını çıkarır. Bu yıldız Serer çiftçilerinin yaşamı ve Serer ülkesi ile ilgili diğer şeylerin yanı sıra ne zaman tohum ekmeye başlamaları gerektiği konusunda doğru bilgi vermelerini sağlar. "Yoonir", Serer kozmolojisi ve yaratılış mitolojisinde evrenin sembolüdür.[38]

Mali'nin Dogon halkı arasında da Sirius ile ilgili benzer bir inanç dizisi gözlemlendi.[39]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Religious Dimensions of Confucianism: Cosmology and Cultivation". Philosophy East and West. 48 (1): 5-45. 1998. doi:10.2307/1399924. ISSN 0031-8221. 22 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2023.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  2. ^ a b Aune 2003
  3. ^ Wright 2002
  4. ^ Lee 2010
  5. ^ Zakariya al-Qazwini. ʿAjā'ib al-makhlūqāt wa gharā'ib al-mawjūdāt (The Wonders of Creation). Original published in 1553 AD
  6. ^ "Cosmology". Oxford Islamic Studies Online. 16 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2023. 
  7. ^ An Introduction to Buddhism: Teachings, History and Practices, 2nd, Cambridge, UK: Cambridge University Press, 2013, ss. 36-38, ISBN 978-0521676748, 14 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 22 Haziran 2023  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  8. ^ a b c d Kevin Trainor (2004). Buddhism: The Illustrated Guide. Oxford University Press. ss. 62-63. ISBN 978-0-19-517398-7. 11 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2023. 
  9. ^ a b c d e Jeff Wilson (2010). Saṃsāra and Rebirth, in Buddhism. Oxford University Press. doi:10.1093/obo/9780195393521-0141. ISBN 978-0195393521. 
  10. ^ Robert DeCaroli (2004). Haunting the Buddha: Indian Popular Religions and the Formation of Buddhism. Oxford University Press. ss. 94-103. ISBN 978-0-19-803765-1. 
  11. ^ Akira Sadakata (1997). Buddhist Cosmology: Philosophy and Origins. Kōsei Publishing 佼成出版社, Tokyo. ss. 68-70. ISBN 978-4-333-01682-2. 
  12. ^ Akira Sadakata (1997). Buddhist Cosmology: Philosophy and Origins. 佼成出版社. ss. 9-12. ISBN 978-4-333-01682-2. 
  13. ^ Akira Sadakata (1997). Buddhist Cosmology: Philosophy and Origins. 佼成出版社. ss. 27-29. ISBN 978-4-333-01682-2. 
  14. ^ Randy Kloetzli (1983). Buddhist Cosmology: From Single World System to Pure Land : Science and Theology in the Images of Motion and Light. Motilal Banarsidass. ss. 13, 23-31. ISBN 978-0-89581-955-0. 
  15. ^ George Michell; Philip H. Davies (1989). The Penguin Guide to the Monuments of India: Buddhist, Jain, Hindu. Penguin. s. 37. ISBN 978-0140081442.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  16. ^ Sushil Mittal, Gene Thursby (2012). Hindu World. Routledge. s. 284. ISBN 978-1134608751. 
  17. ^ a b James G. Lochtefeld (2002). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism: A-M. The Rosen Publishing Group. ss. 156-157. ISBN 978-0-8239-3179-8. 
  18. ^ Randall L. Nadeau (2014). Asian Religions: A Cultural Perspective. Wiley. ss. 133-137. ISBN 978-1-118-47195-1. 
  19. ^ Charles Lanman, To the unknown god, Book X, Hymn 121, Rigveda, The Sacred Books of the East Volume IX: India and Brahmanism, Editor: Max Muller, Oxford, pages 46–50
  20. ^ Kenneth Kramer (January 1986). World Scriptures: An Introduction to Comparative Religions. Paulist Press. ss. 34-. ISBN 978-0-8091-2781-8. 
  21. ^ David Christian (1 Eylül 2011). Maps of Time: An Introduction to Big History. University of California Press. ss. 18-. ISBN 978-0-520-95067-2. 23 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2023. 
  22. ^ Robert N. Bellah (2011). Religion in Human Evolution. Harvard University Press. ss. 510-511. ISBN 978-0-674-06309-9. 
  23. ^ Graham Chapman; Thackwray Driver (2002). Timescales and Environmental Change. Routledge. ss. 7-8. ISBN 978-1-134-78754-8.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  24. ^ Ludo Rocher (1986). The Purāṇas. Otto Harrassowitz Verlag. ss. 123-125, 130-132. ISBN 978-3-447-02522-5. 6 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2023. 
  25. ^ John E. Mitchiner (2000). Traditions Of The Seven Rsis. Motilal Banarsidass. ss. 141-144. ISBN 978-81-208-1324-3. 
  26. ^ Deborah A. Soifer (1991). The Myths of Narasimha and Vamana: Two Avatars in Cosmological Perspective. SUNY Press. s. 51. ISBN 978-0-7914-0799-8. 
  27. ^ Roshen Dalal (2010). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin Books. s. 83. ISBN 978-0-14-341421-6. 
  28. ^ John A. Grimes (1996). A Concise Dictionary of Indian Philosophy: Sanskrit Terms Defined in English. State University of New York Press. s. 95. ISBN 978-0-7914-3067-5. 
  29. ^ Robert Bolton (2001). The Order of the Ages: World History in the Light of a Universal Cosmogony. Sophia Perennis. ss. 64-78. ISBN 978-0-900588-31-0. 
  30. ^ Donald Alexander Mackenzie (1915). Mythology of the Babylonian People. Bracken Books. ss. 310-314. ISBN 978-0-09-185145-3. 
  31. ^ “This universe is not created nor sustained by anyone; It is self sustaining, without any base or support” “Nishpaadito Na Kenaapi Na Dhritah Kenachichch Sah Swayamsiddho Niradhaaro Gagane Kimtvavasthitah” [Yogaśāstra of Ācārya Hemacandra 4.106] Tr by Dr. A. S. Gopani
  32. ^ See Hemacandras description of universe in Yogaśāstra “…Think of this loka as similar to man standing akimbo…”4.103-6
  33. ^ "《太一生水》之混沌神話". 26 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2023. 
  34. ^ 道教五方三界諸天「氣數」說探源[ölü/kırık bağlantı]
  35. ^ "太一與三一". 7 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2023. 
  36. ^ "太極初探". 17 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2023. 
  37. ^ The Encyclopedia of Saints. New York, NY: Facts on File. 2001. s. 396. ISBN 1438130260. 
  38. ^ a b Clémentine Faïk-Nzuji Madiya, Canadian Museum of Civilization, Canadian Centre for Folk Culture Studies, International Centre for African Language, Literature and Tradition (Louvain, Belgium). 0-660-15965-1. pp 5, 27, 115
  39. ^ Guinness World Records, Sigui : "Longest religious ceremony." (retrieved March 13, 2020)
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Dinî_kozmoloji&oldid=32761126" sayfasından alınmıştır