Francesco Guardi

Francesco Lazzaro Guardi (5 Ekim 1712, Venedik – 1 Ocak 1793), İtalyan soylusu ve Venedik Okulu mensubu ressam. Kendisi gibi ressam olan kardeşleri ile birlikte, klasik Venedik Okulu tarzının son temsilcilerindendi.

Francesco Guardi
Francesco Guardi'nin Pietro Longhi tarafından yapılmış portresi (1764)
Genel bilgiler
Doğum adı	Francesco Lazzaro Guardi
Doğum	5 Ekim 1712(1712-10-05) Venedik, Venedik Cumhuriyeti
Ölüm	1 Ocak 1793 (80 yaşında) Venedik, Venedik Cumhuriyeti
Boy	132 santimetre
Alanı	Resim, veduta
Katıldığı akımlar	Venedik Okulu

Guardi, kariyerinin ilk yıllarında ağabeyi Gian Antonio Guardi ile birlikte dinî tablolar çizdi. Gian Antonio'nun 1760'taki ölümünün ardından Francesco, veduta adı verilen detaylı şehir manzarası türüne odaklandı. Bu türdeki ilk tabloları Canaletto etkisinde olsa da, Guardi zamanla daha kalın fırça darbeleri kullandığı ve gerçek mimariyi bire bir resmetmediği daha serbest bir stil benimsedi.

Hayatı

Francesco Guardi Venedik'te, Trentino-Alto Adige/Südtirol'lu asil bir ailede doğdu. Babası Domenico ile kardeşleri Niccolò ve Gian Antonio da ressamdı. Kardeşler, babalarının 1716'daki ölümünden sonra aile atölyesini devraldı. Sonraki dönemlerde Francesco'ya atfedilen bazı büyük ölçekli işlerde muhtemelen hep birlikte çalıştılar. Kız kardeşleri ise dönemin önde gelen Venedikli ressamı Giovanni Battista Tiepolo ile evliydi.

Guardi 1735'te Michele Marieschi atölyesine geçti ve 1743'e kadar burada kaldı. Ressama kesin bir şekilde atfedilen ilk eserleri, Trentino'daki Vigo d'Anuania'daki bir dinî cemaatin 1738'de ısmarladığı tablolardı. Guardi bu dönemde ağabeyi Gian Antonio'yla birlikte çalıştı. İlk imzalı eseri ise 1739 tarihli Saint Adoring the Eucharist tablosuydu. Ressam bu yıllarda hem manzara resimleri hem de figüratif kompozisyonlar yaptı. Erken dönem vedutalarında Canaletto'nun ve Luca Carlevarijs'ın etkisi vardı.

Guardi 15 Şubat 1757'de ressam Matteo Pagani'nin kızı Maria Mattea Pagani ile evlendi. 1760'ta ilk oğlu Vincenzo doğarken ağabeyi Gian Antonio öldü. Ressam 1763'te Murano'daki San Pietro Martire kilisesinde çalıştı ve Alessandro Magnasco'nun bariz etkisi görülen Miracle of a Dominican Saint tablosunu tamamladı. Guardi'nin ileride ressam olarak babasının tarzını sürdürecek olan ikinci oğlu Giacomo ise 1764'te doğdu.

Guardi'nin en önemli eserlerinden biri, Alvise IV Mocenigo'nun 1763'te Venedik doçesi seçilmesi sebebiyle yapılan kutlamaları resmettiği on iki tablodan oluşan Doge's Feasts serisiydi. Sonraki yıllarda, Venedik'teki Ca' d'Oro sarayında bulunan Piazzetta tablosunda da görüleceği üzere Canaletto'nun Guardi üzerindeki etkisi giderek azaldı. Ressam 1778'de Roncegno'daki bir kilise için Holy Trinity Appearing to Sts. Peter and Paul tablosunu yaptı. 1782'de Venedik hükûmeti Guardi'ye Papa VI. Pius'un iki portresini ve Rus arşidüklerinin şehri ziyaret edişini kutlamak için ise bugün sadece ikisi kalmış olan altı tabloyu sipariş etti. Aynı sene 12 Eylül tarihinde ise ressam Venedik Güzel Sanatlar Akademisi'ne kabul edildi. Ressamın bugün Münih'te bulunan 1782 tarihli Concerto of 80 Orphans ve Bergamo'daki Accademia Carrara'da bulunan Façade of Palace with Staircase gibi son dönem eserlerinde renkler eskiye kıyasla çok daha öne çıkıyordu.

Guardi 1793'te Venedik'in Cannaregio semtinde öldü.

Olgunluk dönemi stili

Guardi'nin stili, ufak noktalar halinde güçlü fırça darbeleri kullanması sebebiyle pittura di tocco (dokunuş resimleri) olarak adlandırılır. Diğer ressamlara kıyasla daha özgür tarzdaki stili daha önceki dönem ressamlarından Giovanni Piazzetta ve Sebastiano Ricci'yi, bazı dinî eserlerindeki tarzı ise Barocci'nin Bologna tarzı sfumatolarını andırır. Bu yönleriyle Guardi, çok daha çizgisel resimler yapan ve mimari yapıları en ince detayına kadar bire bir resmeden Canaletto'nun tarzından ayrılır. Guardi'nin bu daha özgür tarzı, daha sonraki dönemlerde Fransız izlenimcilerinin takdirini kazanmıştır.

Bir vedutista olarak Canaletto sakin Venedik manzaralarında sivil mimarinin göz alıcı örneklerini resmetmeye odaklanmışken, Guardi'nin tabloların binalar genelde erimekte ve bir bataklık içine gömülmekte gibidir. Canaletto tablolarında girift çizgisel detaylar görülür ve Venedik güneşli günlerde resmedilir. Guardi'de ise gün batımı vaktinde bulutlu gökyüzü vardır. Bu farkın temelinde Canaletto'nun mahalleleri epik sanatsal özellikleriyle çizmesi, Guardi'nin ise duçelerin seramonileri gibi toplumsal olayları resmetmesidir. Sonuç olarak Guardi'nin eserleri Venedik Cumhuriyeti'nin çöküşünün başlangıcını anlatır. Bu dönemde şehrin nüfusu azalmış, Fire in the Oil Depot in San Marcuola tablosunda da görüleceği üzere dağılmakta olan cumhuriyeti koruyamaz hâle gelmiştir. Guardi'nin eser verdiği dönemde başlayan bu dağılma dönemi, Napoleon'un tanımıyla şehrin kumarhaneler, karnavallar ve hayat kadınlarıyla dolu "Avrupa'nın resim odası" hâline gelmesiyle sonuçlanmıştır.

Galeri

• 
  View on the Cannaregio Canal, Venice (1775–1780)
• 
  View on the Grand Canal at San Geremia, Venice (1760-65)
• 
  The Bucintoro Festival of Venice (1780–93)
• 
  Miracle of a Dominicane Saint (1763)
• 
  Regatta in Venice (1770)
• 
  View of the Cannaregio Canal (yak. 1770)
• 
  Fire in the Oil Depot in San Marcuola (1789)
• 
  Venice landscape
• 
  Lagoon Looking Towards Murano from the Fondamenta Nuova (1765-70)

Kaynakça

• Web Gallery of Art'ta kısa biyografi3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Guardi, Francesco". Encyclopædia Britannica. 12 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 656. 
• Aldo Rizzi, I maestri della pittura veneta del '700, Electa - Milano 1973

Dış bağlantılar

• Canaletto19 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Metropolitan Museum of Art sergi kataloğunda Guardi
• Wallace Collection'daki Guardi Eserleri