Giulio Carpioni

Giulio Carpioni (1613-29 Ocak 1678) erken barok döneminin bir İtalyan ressamı ve resim klişecisi.

Fresk,Villa Caldogno Nordera, Caldogno, Vicenza, İtalya

Olasılıkla Venedik'te doğdu. Carpioni, Alessandro Varotari'nin (il Padovanino) idaresi altında çalıştı ve Simone Cantarini, Carlo Saraceni ve Jean Leclerc'in çalışmalarından etkilendi. 1631 yılında Bergamo'yu kısa bir ziyaretinden sonra Lombard sanatından etkilendi. 1683 yılında Vicenza'ya yerleşti ve çalışmalarının çoğunu burada gerçekleştirdi.

Tarih ve ziyafetler resmetti ve ayrıca küçük kutsal objeler, bunların pek çoğu Venedik Devleti kiliselerinde görülebilir. Onun tafafından yapılan resimler Augsburg, Dresden, Viyana, Modena ve Floransa galerilerinde görülebilir. O ayrıca bir resim klişecisiydi. Onun en iyi klişeleri St. Anthony of Padua, Christ on the Mount of Olives, The Virgin reading ve The Virgin with Rosary bulunmaktadır. Verona'da öldü. Ayrıca oğlu Carlo Carpioni de bir ressamdı.

Onun önemli çalışmaları, Apotheosis of the Dolfin family (1647) ve Allegory of the Grimani Family (1651) ve altarpiece of Sant'Antonio da Padova, Virgin and two saints ve Triumph of Silenus in the Gallerie dell'Accademia of Venice dir. Vicenza'da Oratoria di San da Tolentino (Vicenza'da küçük bir kilise) için bir seri yağlı boya tablosu yaptı.

• Crucifixion (1648, Accademia, Venedik).[1]
• Apollo and Marsyas (Özel koleksiyon).[2]
• Neptune Pursuing Coronis (Uffizi Galerisi, Floransa)
• Liriope bringing Narcissus before Tiresias (Özel koleksiyon) [3]
• Banquet of the Gods (attributed, Querini-Stampalia Gallery, Venedik [4]

Dış bağlantılar

• Giulio Carpioni page in artcyclopedia.com 20 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• The Grove Dictionary of Art 20 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kaynakça

• Bryan, Michael (1886). Robert Edmund Graves (Ed.). Dictionary of Painters and Engravers, Biographical and Critical (Volume I: A-K). York St. #4, Covent Garden, London; Original from Fogg Library, Digitized 18 Mayıs, 2007: George Bell and Sons. s. 237. 12 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2009.