Letonya Komünist Partisi

Letonya Komünist Partisi (LetoncaLatvijas Komunistiskā partija, LKP; RusçaКоммунистическая партия Латвии), Letonya'da bir siyasi partiydi.

Letonya Komünist Partisi
Latvijas Komunistiskā partija
Kuruluş tarihi1904
Kapanış tarihi1991
Gazete(ler)Latvijas patiesība
İdeolojiKomünizm
Marksizm-Leninizm
Siyasi pozisyonAşırı sol
Uluslararası üyelikSovyetler Birliği Komünist Partisi
Resmî renklerKırmızı
Parti bayrağı
Letonya

1919'a kadar Letonya Sosyal-Demokrasisi

değiştir

Parti Haziran 1904 kongresinde kuruldu.[1] Başlangıçta parti Letonya Sosyal Demokrat İşçi Partisi (LSDSP) olarak biliniyordu. 1905 yılındaki kongre boyunca parti Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi (RSDLP) programını kendine adapte etti. 1906 yılında toplanan RSDLP'nin Dördüncü Kongresi'nde, LSDSP, saha teşkilatı RSDLP'ye katıldı ve kongreden sonra parti adını Letonya Sahası Sosyal Demokrasisi olarak değiştirdi.[2]

26 Ocak ile 8 Şubat 1914 tarihleri arasınde parti dördüncü kongresini Brüksel'de topladı.[1]

Mayıs 1918 tarihinde, LSD'den atılan Menşevik güçler tarafından Letonya Sosyal Demokrat İşçi Partisi kuruldu.

Sovyet Letonya'da Hüküm, 1919–1920

değiştir

1919 yılında Letonya Sosyalist Sovyet Cumhuriyeti'ni kısaca yönetti ve Mart 1919 tarihinde ismini Letonya Komünist Partisi olarak değiştirdi; 1919 yılında 7,500 üyesi vardı.[3] Partinin genç kanadı, Letonya Genç Komünistler Cemiyeti'ydi (LKJS).

LKP, 1919 yılından itibaren Komintern (Üçüncü Enternasyonal) üyesiydi.

Yer altı ve sürgün, 1920–1940

değiştir

Letonya Bağımsızlık Savaşı'ndan sonra, LKP Letonya'da yasaklandı. Liderlik, SSCB'de sürgüne yerleşirken, Letonya teşkilatı ya yer altı hücreleri ya da "Kızıl" solcu işçi sendikaları gibi yakın teşkilatlar üzerinden gizlice faaliyetlerde bulundu. 1928 yılında parti daha açık faaliyet göstermeye başladı ve 1928 yılında Letonya parlamento seçimlerine "Sol İşçi Sendikaları" olarak bilinen yakın listeler ile girdiler. Liste, beş sandalye kazandı fakat 1930 yılında yasaklandı. Ertesi yıl gerçekleşen seçimlere "İşçi ve Köylü Sendika Grupları" olarak ismi yenilenen liste ile katıldılar ve altı sandalye kazandılar. 1933 yılında, yüksek mahkeme partiyi kapattı ve milletvekilleri tutuklanıp, ihanetle suçlandılar.[4]

1936 yılında, LKJS'ye paralel gençlik yapılanması Letonya'nın İşçilerinin Gençlik Cemiyeti (LDJS), LKP ve onların önceki rakipleri 1934 yılında Ulmanis coup d'état sonrası yasadışı ilan edilen sabık Menşevik Letonya Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nin ortak çabası ile kuruldu.

Letonya SSC'de İktidar, 1940–1990

değiştir

Haziran 1940 tarihinde Letonya'nın Sovyet işgali sonrası ve Ulmanis hükûmetinin kovulması sonrası, LKP ve LDJS yasallaştı ve açok şekilde faaliyet göstermeye başladılar.[5] 1940 yılında yapılan Sovyet güdümlü Parlamento seçimlerinde,[4] "Çalışan Halkın Bloğu" ismiyle tek partinin girmesine izin veridi. Parti daha sonra Sovyetler Birliği (Bolşevik) Komünist Partisi ile birleşti. CPSU(b)'nın Letonya kolu olarak, Letonya Komünist Partisi (LetoncaLatvijas Komunistiskā (boļševiku) partija, (LK(b)P) adını aldı. 1952 yılında CPSU(b), Sovyetler Birliği Komünist Partisi ismini alınca, Letonya kolu eski ismi LKP altında yeniden yapılandı.[5]

1978 tarihli Letonya SSC anayasasının altıncı maddesi LKP'yi Sovyet Letonya'sında siyasi gücünde aşikar şekilde tek güç haline getirdi. 1990 yılında, Letonya Cumhuriyeti Yüksek Mahkemesi (daha önceki Letonya SSC Yüksek Sovyet'i, şimdi Letonya Halk Cephesi'nin baskın olduğu) altıncı maddeyi anayasadan çıkarmayı oyladı.

14 Nisan 1990 tarihinde, Ivars Ķezbers liderliğindeki bağımsızlık yanlısı hizip LKP'den ayrıldı ve Bağımsız Letonya Komünist Partisi'ni (LetoncaLatvijas Neatkarīgā komunistiskā partija) kurdu. LKP'nin ana omurgası Alfrēds Rubiks başkanlığında Moskova ve CPSU liderliğine sadık kaldı. Sonra aynı yılın 14 Eylül'ünde, Ķezbers'in partisi adını resmi olarak Letonya Demokratik İşçi Parti'si (LetoncaLatvijas Demokrātiskā darba partija, LDDP) olarak değiştirip, kendisini sosyal demokrat platforma adapte etti.

Bağımsızlık sonrası, 1990–1993

değiştir

Letonya'nın Sovyetler Birliği'nden bağımsızlığını ilanından sonra Letonya Cumhuriyeti Yüksek Mahkemesi, Letonya'nın bağımsızlığına düşman bir teşkilat gerekçesi ile 10 Eylül 1991 tarihinde LKP'yi yasakladı. Aynı yılın Ekim ayında, Letonya Komünist Partisi resmi yayın organı Cīņa kapatılıp, yasaklandı. Sonra Albert Lebedev tarafından Letonya Komünistleri Cemiyeti ismiyle bir teşkilat oluşturuldu. Bu teşkilatın, başvurusu reddedildi. 1993 yılında, Letonya Komünistleri Cemiyeti, Komünist Partiler Birliği - Sovyetler Birliği Komünist Partisi (UCP-CPSU) üyesi oldu. Ondan sonra, yer altında ve "belirli şartlar" altında faaliyet göstermektedir.[6]

1994 yılında, LKP'nin ardılı olarak Letonya Sosyalist Partisi kurulmuştur.

Cīņa (Mücadele), Letonya Sosyal-Demokrasisi'nin merkez yayın organı olarak Mart 1904 tarihinde kurulmuştur. Riga, Brüksel ve Petrograd'da düzenli olarak basılmıştır. 1919'dan itibaren, Letonya Komünist Partisi'nin yayın organı olmuştur.[7]

LKP Liderliği, savaş arası ve II. Dünya Savaşı'nda Nazi işgali sırasında, SSCB'de sürgüne yerleşirken, Cīņa Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti'nde basıldı. 1940 yılından sonra Riga'da yayınlandı.

Letonya SSC'de, Cīņa Letonya dilinde yayın yapan ana günlük gazeteydi. 1990 yılında, Ķezbers hizbi anan LKP'den ayrılıp Bağımsız Komünistleri kurduklarında, gazetenin adını Neatkarīgā Cīņa (Bağımsız Mücadele) olarak değiştirdiler, 1990'lardaki özelleştirmeden sonra Neatkarīgā Rīta Avīze ismini aldı.

LKP tarafından yayınlanan Cīņa gazetesinin Rus dilindeki kardeşi Sovetskaya Latviya (Sovyet Letonya) idi; Padomju Jaunatne (Sovyet Gençliği) ise Letonya Genç Komünistler Cemiyeti'nin günlük gazetesiydi.

Letonya SSC'de, LKP ayrıca aylık siyasi dergi Padomju Latvijas Komunists (Sovyet Letonya Komünisti, ISSN 0132-6430; 1940 ve 1950'lerde Padomju Latvijas Boļševiks) Rusça paralel edisyonu (Kommunist Sovetskoi Latvii ISSN 0321-2092) ile yayınlıyordu.

Letonya Komünist Partisi Birinci Sekreterleri

değiştir
Birinci Sekreter Görev süresi
Jānis Kalnbērziņš: 25 Ağustos 1940 – 25 Kasım 1959 (1941–1944 arasında Rusya'da sürgün)
Arvīds Pelše: 25 Kasım 1959 – 15 Nisan 1966
Augusts Voss: 15 Nisan 1966 – 14 Nisan 1984
Boriss Pugo: 14 Nisan 1984 – 4 Ekim 1988
Jānis Vagris: 4 Ekim 1988 – 7 Nisan 1990 (Parti'nin "iktidar" rolü 11 Ocak 1990 tarihinde kaldırılmıştır)
Alfrēds Rubiks: 7 Nisan 1990 – 24 Ağustos 1990

Letonya Komünist Partisi İkinci Sekreterleri

değiştir
İkinci Sekreter Görev süresi
Žanis Spure Ağustos – Aralık 1940
Ivan Lebedev 1944 – Ocak 1949
Fedor Titov Ocak 1949 – 1952?
Valentin Ershov 1952 ? – Haziran 1953
Vilis Krūmiņš Haziran 1953 – Ocak 1956
Filipp Lashnikov Ocak 1956 – Ocak 1958?
Arvīds Pelše Ocak – Nisan 1958?
Vilis Krūmiņš Nisan 1958? – Şubat 1960
Mikhail Gribkov Şubat 1960 – 1963
Nikolai Belukha 1963–1978
Igor Strelkov 1978–1980
Valentin Dmitriev 1980–1986
Vitaly Sobolev 1986–1990

Ayrıca bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b "Lenin: An Appeal to the Party by Delegates to the Unity Congress Who Belonged to the Former 'Bolshevik' Group". 24 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2016. 
  2. ^ "Lenin: The Second Conference of the R.S.D.L.P. (First All-Russia Conference)". 24 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2016. 
  3. ^ "Glossary of Organisations - Co". 4 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2016. 
  4. ^ a b Vincent E McHale (1983) Political parties of Europe, Greenwood Press, p450 ISBN 0-313-23804-9
  5. ^ a b "Latvijas Valsts arhīvs". 22 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2020. 
  6. ^ (Rusça) Союз Коммунистических партий - КПСС 31 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  7. ^ "Lenin: The Jubilee Number of Zihna". 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2016.