Mosel (Almanca: [ˈmoːzl̩]) kaliteli şaraplar (Qualitätswein, eskiden QbA ve Prädikatswein) için Alman şarap bölgesinden (Weinbaugebiete) biridir ve adını Mosel Nehri'nden (Fransızca: Moselle; Lüksemburgca: Musel) alır. 1 Ağustos 2007'den önce bölgenin adı Mosel-Saar-Ruwer idi, ancak daha tüketici dostu olduğu düşünüldüğü için bu isme değiştirildi.[1][2] Şarap bölgesi,Almanya'nın üçüncü büyük bölgesidir, ancak bazıları onu uluslararası prestij açısından lider bölge olarak görmektedir.[3]
Mosel nehri kıyısında üzüm bağlarıMosel bölgesi
Bölge, Mosel'in Koblenz'deki ağzından başlayarak Rheinland-Pfalz eyaletindeki Trier civarına kadar Mosel, Saar ve Ruwer nehirlerinin vadilerini kapsar. Bölge, nehre bakan bölgenin üzüm bağlarının dik yamaçlarıyla bilinir. 65 ° derecelik eğimle, dünyada kaydedilen en dik üzüm bağı, Mosel üzerinde bulunan ve Bremm köyüne ait olan ve bu nedenle Bremmer Calmont olarak anılan Calmont üzüm bağıdır.[4][5] Mosel, esas olarak Riesling üzümünden yapılan şaraplarıyla ünlüdür, ancak Elbling ve Müller-Thurgau da diğerlerinin yanı sıra üretime katkıda bulunmaktadır.
Son yirmi yılda, özellikle Spätburgunder'dan (Pinot noir) kırmızı şarap üretimi Mosel'de ve tüm Alman şarap yetiştirme bölgelerinde artmış ve uluslararası şarap topluluğunun giderek daha fazla ilgisini çekmiştir.[6] Mosel'in kuzeydeki konumu nedeniyle, Riesling şarapları genellikle hafiftir, düşük alkol dercesine, crisp ve yüksek asitliğe eğilimlidir ve genellikle "meyveli" aromalara ek olarak veya bundan ziyade "çiçeksi" aromalar sergiler.[7] En yaygın bağ toprağı, çoğunlukla şaraplara büyük bir derinlikte lezzet katan mineral bir aroma kazandıran çeşitli türde arduvaz yataklarından elde edilir. İklim değişikliğinin mevcut çağında, bu bölgede tamamen sek ("Trocken") Riesling'leri iyileştirmek ve kabul ettirmek için çok çalışma yapıldı, böylece daha ünlü üreticilerin çoğu, özellikle Avrupa'da bu tür şaraplar için kabul gördü.[8]
Bağcılığın, garnizonları için yerel bir şarap kaynağı elde etmek amacıyla, Mosel ve Ren boyunca üzüm bağları diken Romalılar tarafından bu bölgeye getirildiğine inanılmaktadır. Şarabın İtalyan Yarımadası'ndan veya Vosges Dağları üzerinden ve Galya'daki Roma üzüm bağlarından taşımanın maliyeti çok pahalı ve pratik değildi. Romalılar, bölgeye üzüm dikmeye karar vermeden önce Saône ve Ren arasında bir kanal oluşturmayı düşündüler. Trier (MÖ 16'da kuruldu) önemli bir Roma karakoluydu ve ilk Mosel üzüm bağlarının 2. yüzyılda çevredeki yamaçlara dikilmiş olması muhtemeldir. Bağcılık, RomalışairAusonius'un hasat zamanında toprağın güzelliği hakkında bir şiir yazdığı 4. yüzyılda bölgede kesinlikle gelişiyordu.[9]
Roma döneminin Mosel şarabı hafif gövdeli ve "sert" olarak tanımlanıyordu. Diğer Roma bölgelerine göre içimi daha kolay bir şarap olduğu söyleniyordu. Kışın, şarap bir kazanda ısıtılıp çay gibi içiliyordu (bu uygulama, onu kahve gibi içen modern bağ işçileri arasında hala bir miktar (genellikle biraz şeker eklenerek) gelenek haline gelmiştir). Daha sıcak hasatlarda şarap belirgin şekilde daha meyvemsi ve tatlıydı . Bunun nedeni, sıcaklığın üzümlerin daha fazla olgunlaşmasına ve daha fazla şeker geliştirmesine izin vermesiydi. Soğuk sonbaharda, düşük sıcaklık nedeniyle fermantasyon süreci tam olarak tamamlanmazdı, bu da şarabın yüksek seviyelerde artık şekerle kalmasına neden olurdu.[10]
Orta Çağ'da, bölgenin şarap endüstrisine odaklanan köyler ortaya çıktı. "Winzerdörfer" olarak bilinen bu "şarap köyleri", şehir merkezinden bölgenin üzüm bağlarına kadar uzanan patikaları içeriyordu. Merkezde, bölgedeki tüm üreticilerin şaraplarını depolayabileceği bir topluluk şarap mahzeni vardı. Muhtemelen Winzerdörfer arasında en iyi bilineni, 1291'de şehir hakları verilen Bernkastel köyüydü.[10] 1435'te Katzenelnbogen Kontu Johann IV, yakınlardaki Rüsselsheim kasabasına Riesling ektiğinde,[11] ilk kez Winningen'de Destil gibi üzüm bağlarına, Burgen ve Kochem'de şehrin yarısına ve Mosel boyunca daha birçok üzüm bağına sahip oldu. 16. yüzyılda üzüm bağları için daha uygun arazi yaratmak amacıyla, üzüm bağı sahipleri nehirler boyunca uzanan dikey kaya çıkıntılarını parçalamak için patlayıcılar kullandılar.[12]
Roma Porta Nigra, Trier çevresindeki dört şehir kapısından biridir.
17. yüzyılın sonlarına doğru, Kunda daha çok Riesling üzümünden yapılan şarapla özdeşleştirilmeye başlandı. Trier'deki St. Maximin Manastırı 74 üzüm bağına sahipti ve 1695'te 100.000'den fazla Riesling asması vardı. Günümüzde Maximin Grünhaus'un üzüm bağı, tüm Almanya'daki en iyi Riesling üzüm bağlarından biri olarak kabul ediliyor. 18. yüzyılda, Trier Roma Katolik Piskoposu, Saksonyalı Clemens Wenceslaus, yedi yıllık bir süre boyunca Mosel bölgesindeki her asmanın yalnızca Riesling olmasını emretti. Büyük Britanya'da Hanover Hanedanlığı'nın yükselişi, İngiltere'ye "moselle şarabı" ihracatının arttığı bir döneme tanık oldu. Ancak, şarabın yüksek fiyatı, şarapları köy meyhanelerinde bordo şarabının yerini almak yerine çoğunlukla Kraliyet sarayının ve İngilizsoylularının elinde tuttu.[13]
19. yüzyıl, Prusya yönetimi altında Mosel şarap endüstrisi için 1819'daki tarihi hasatla başlayarak benzeri görülmemiş bir refah dönemine tanık oldu. 1820'lerin geri kalanında, bir dizi olağanüstü kaliteli şarap üretildi. Bölgenin şarabını tanıtmak için Prusya hükûmeti, Prusya krallığının diğer bölgelerine Mosel şaraplarının ithalatı için tarifeleri düşürdü. Zollvereingümrük birliğinin geliştirilmesi, Alman Konfederasyonu'nun diğer bölgelerine seyahat eden şaraplarındaki gümrükleri azaltarak Mosel'e daha da fayda sağladı. 1830'ların sonu ve 1840'ların başındaki bir dizi kötü hava hasadı, Mosel'in göreceği refahın kapsamını azaltacaktı.[14]
1850'lerde, Mosel'deki şarap üreticileri, kötü hava koşullarındaki hasatları ve olgunlaşmamış üzümleri telafi etmeye yardımcı olmak için şaptalizasyonun faydalarını keşfetmişlerdi. Bir diğer önemli patlama, birkaç on yıl sonra, İngilizBaşbakanıWilliam Ewart Gladstone'un hafif şaraplara uygulanan vergileri düşürmesiyle geldi ve bu da İngiliz pazarını daha düşük maliyetli Mosel şaraplarına açtı. Bu artan refah, kalite yerine üretimde daha fazla niceliği teşvik etme net etkisine sahipti. Riesling için ideal olmayan birçok alan, kısa sürede yetiştirilmesi daha kolay olan Müller-Thurgau ve diğer Riesling melezleriyle ekildi. 20. yüzyılda, Kuzey Amerika'nın tatlı şaraplara olan düşkünlüğü, Liebfraumilch'in öne çıkmasını sağladı ve Blue Nun gibi markalar Alman ithal şarap pazarına hakim oldu. Son zamanlarda, Mosel (ve tüm Alman şarap endüstrisi) bu yıllarda kazandığı itibarı tersine çevirmeye ve bölgenin sek şaraplarının kalitesine odaklanmaya kendini adadı.[14]
Mosel şarap bölgesinin iklimi Mosel nehri ve dik yamaçlarla karakterizedir.
Mosel şarap bölgesi, serin sıcaklıklarla işaretlenen kuzey karasal iklime sahiptir. En iyi üretim yapan bağ alanları, güneşten gelen ısının sudan yansıyarak en üst düzeye çıkarılabildiği Mosel nehri ve kolu boyunca yer almaktadır. Üzümlerin olgunlaşmasına yardımcı olabilen doğrudan güneş ışığına daha fazla maruz kalma nedeniyle güney ve güneybatıya bakan yamaçlar daha da fazla rağbet görmektedir.[15] Bölgenin toprağı, bölgenin yoğun yağışı için ideal drenaja ve iyi ısı tutma özelliklerine sahip gözenekli arduvaz tarafından domine edilmektedir.[3] En iyi bağlarının çoğunun hiç üst toprağı yoktur, sadece kırık arduvaz vardır. Yaz aylarında hava sıcaktır ancak Temmuz ayının ortalama sıcaklıkları yaklaşık 64 °F (18 °C) civarında olduğundan nadiren sıcaktır.[12]
Mosel nehri, tipik olarak üç ana bölüme ayrılan bölgenin coğrafyasına hakimdir. Yukarı Mosel,Fransa ve Lüksemburg sınırı boyunca nehrin kökenlerine en yakın bulunan en güneydeki bölümdür. Bölge, Saar ve Ruwer nehir kollarını içerir ve Trier şehrinin merkezindedir. Orta Mosel veya Mittelmosel, ana şarap yetiştirme bölgesidir veBernkastel ve Piesport köylerini içerir. Orta Mosel, Zell köyünden başlar ve güneyde Schweich köyünün hemen kuzeyine kadar uzanır. Buradaki arduvaz bazlı toprağın, özellikle Riesling olmak üzere şarapların arduvaz mineral notaları gösterdiği en tanınan teruarlardan birine sahip olduğu söylenir. Aşağı Mosel, Koblenz şehrinin güneyinden Zell yakınlarındaki Alf köyüne kadar olan bölgeyi içerir. Mosel'in en kuzeydeki şarap bölgesidir ve bölgenin Ren nehri ile birleştiği yeri içerir.[15]
Mosel bölgesine dağılmış dik nehir kıyısı yamaçları, dünyanın en çok emek gerektiren bağlarından bazıları olarak kabul edilir. Makina hasatı pratik değildir ve Mosel'de Médoc gibi düz arazilere göre yaklaşık yedi kat daha fazla insan/saat gerekir.[16]Üzüm asmaları, bağ işçilerinin bitkilerle bağ boyunca yatay olarak ilgilenebilmeleri için bağlantı telleri olmadan tek tek yere sabitlenir; dikey olarak bakmak daha tehlikeli ve yorucu olurdu. Güvenlik, birçok Mosel bağ sahibi için bir önceliktir; bölgede, asmalarla ilgilenirken işçiler arasında ölümlü kazaların belgelenmiş bir geçmişi vardır.[3] Dik Mosel bağlarının bir yararı, eğimin asmalarla daha fazla doğrudan güneş ışığının temas etmesini sağlamasıdır. Kış aylarında yağmur genellikle, ısı tutma özellikleri için ihtiyaç duyulan hayati öneme sahip arduvaz taşlarının erozyonuna neden olur. Birçok üzüm bağı bu aşınmış tortuları toplayıp yamaçtan yukarı taşıyacaktır.[5]
Mosel'de bir şarap mahzeni
2008 yılında bölgenin ekili bağ yüzeyinin %59,7'sinde yetiştirilen Riesling üzümü,[17] Mosel'in en prestijli ve en kaliteli şarap üzümü olarak kabul edilir, ancak üzümün özellikle serin iklimlerde olgunlaşmasının zor olması nedeniyle her bağ alanına ekilemez. Rakım, yön ve güneş ışığına maruz kalma gibi faktörler, yalnızca şarabın ortaya çıkan kalitesi üzerinde değil, aynı zamanda Riesling üzümünün olgunlaşıp olgunlaşmayacağı üzerinde de belirgin bir etkiye sahip olabilir. Riesling üzümünün olumlu bir özelliği, mükemmel olmayan olgunluğa rağmen çoğu diğer üzüm çeşidinden kaçacak incelik ve zarafete sahip bir şarap yaratabilmesidir.[5]
Bağ bozumu, Cochem, Mosel
Riesling yerine, daha kolay yetiştirilen Müller-Thurgau üzümü (%14,7) ve Kerner (%4,6) gibi diğer Riesling melezleri, Riesling için uygun olmayan ve birçok durumda daha önce başka tarımsal amaçlar için kullanılmış olan yerlere büyük miktarlarda ekildi. Bu büyük ölçekli ekimlerin olumsuz bir sonucu, bu alanlarda üretilen şarabın genellikle Riesling şaraplarından daha düşük kalitede olmasıdır ve bu da tüm Mosel şaraplarının fiyatları üzerinde ekonomik açıdan olumsuz bir etkiye sahiptir. Tüketiciler, Bordeaux, Burgonya ve Kaliforniya gibi yerlerdeki dünyanın diğer harika şaraplarına kıyasla en kaliteli Riesling şaraplarının düşük fiyatlandırılmasından faydalanırken, fiyatların yarattığı ekonomik zorluk, bazı küçük Mosel bağlarının iflas etmesine neden oldu.[3]
2008 yılında, Mosel bağları 9.034 hektarı (22.320 dönüm) kaplıyordu ve bu da onu Almanya'nın 13 şarap bölgesinin beşinci en büyüğü yapıyordu.[17] Beyaz üzüm çeşitleri bölgenin toplam bağ yüzeyinin %91'ini kaplıyor. Toplam bağ alanındaki eğilim, yakın zamana kadar daha uzun bir süre boyunca hafifçe negatifti; 1988'deki 12.760 hektardan (31.500 dönüm) 2003'te 9.533 hektara (23.560 dönüm)[18] ve 2006'da 8.975 hektara (22.180 dönüm) düştü.[19] Bu süreçte terk edilenler, öncelikle daha önce "düşük kaliteli" çeşitlerle ekilmiş daha az sayıdaki alanlardır; 1988'den 2008'e kadar olan 20 yıllık dönemde, Müller-Thurgau'nun ekimleri %55, Elbling'in ekimleri ise %49 oranında azaldı. Ancak, 2007 ve 2008'de toplam ekimlerdeki negatif eğilim kırıldı ve Mosel bağ alanı iki yılda 59 hektarlık (150 dönüm) küçük bir artış gördü.
Yapımı planlanan Mosel Viyadüğü'nün, dünyanın en ünlü üzüm bağlarından bazılarını etkilemesi ve bu nedenle uluslararası şarap eleştirmenleri ve önologlar köprünün inşasına karşı çıkıyor.
Mosel bölgesinde, altı ilçe (Bereiche) ve 19 toplu bağ tanımı (Großlagen) ve ayrıca 524 tek bağ tanımı (Einzellagen) bulunmaktadır. Altı ilçeden dördü Mosel nehri üzerinde, biri de Saar ve Ruwer nehirleri üzerinde yer almaktadır.
Burg CochemBölgesi / daha yaygın olarak Untermosel veya Terrassenmosel olarak bilinir
Cochem bölgesi, mavi Devoniyenarduvaz, kırmızı arduvaz ve kuvarsitten oluşan topraklarda ekili Mosel'deki en dik üzüm bağlarından bazılarına ev sahipliği yapmaktadır.[12] Alt Mosel'deki üzüm bağlarının çoğu teraslıdır ve bu da birçok üreticinin Almanca'da Untermosel'den daha hoş gelen Terrassenmosel adını benimsemesine yol açmıştır. Bu bölge, bölgenin geri kalanına göre daha yüksek oranda sek şarap üretmektedir. Bu bölgeden iyi bilinen bir üzüm bağı, Treis-Karden yakınlarında bulunan ve yerel Frankonya lehçesi/dilinde "Bakire Duvarı" anlamına gelen Juffermauer'dir.[20]
Bernkastel şarap bölgesi, KuesBernkastel Bölgesi / daha yaygın olarak Mittelmosel olarak bilinir
Bu bölgenin merkezi bölgesidir. Bu bölgedeki en dikkat çekici bağlardan biri Doctorberg olarak bilinir ve şarapları Bernkasteler Doctor olarak bilinir. Bağın adını nasıl aldığına dair apokrif (uydurma, kabul edilmeyen) bir hikâye, Orta Çağ'ın sonlarında, yerel bir başpiskoposun bu bağın üzümlerinden yapılan şarabı içerek ölümcül bir hastalıktan mucizevi bir şekilde iyileştiğinde ortaya çıkmıştır.[21]
Mittelmosel'in diğer önemli üzüm bağları arasında Güneş Saati (Almanca Sonnenuhr) üzüm bağları; Brauneberg Juffer-Sonnenuhr, Wehlener Sonnenuhr, Zeltinger Sonnenuhr bulunur. 19. yüzyılda, işçilerin öğle yemeği veya iş günü sonu için ne zaman mola vereceklerini bilmeleri için bu üzüm bağlarına büyük güneş saatleri inşa edildi. Bu üzüm bağları en fazla güneşe maruz kaldığından, bu üzüm bağlarından üretilen şarapların çoğu diğer üzüm bağlarından üretilen şaraplardan daha zengin ve daha dolgundur. Burgonya'nın Grand Cru üzüm bağlarının çoğuna benzer şekilde, Sonnenuhr üzüm bağları, ayrı parsellerin veya asma sıralarının birden fazla sahibiyle oldukça parsellenmiştir. Sadece Wehlener Sonnenuhr üzüm bağında 200'den fazla bağcı vardır.[5]
Ruwer vadisiRuwertal Bölgesi / daha yaygın olarak Ruwer olarak bilinir (resmi adı, Ruwer'in aynı zamanda Trier'in bir banliyösü olmasından kaynaklanmaktadır. Ruwer, Mosel'e akan bir haliçtir; "Tal" Almancada vadi anlamına gelir.)
Trier'in güneydoğusunda bulunan bu bölge, Waldrach ve Kasel çevresindeki üzüm bağlarını içerir. Bölge, Alleinbesitz'de (monopol) birçok üzüm bağına ev sahipliği yapmaktadır. Mertesdorf'ta, Grünhaus üzüm bağını Trier şehriyle bağlayan yeraltı bir Romasu kemeri bulunmaktadır. Ruwer şarabının kalitesi, özellikle hasatın kalitesine bağlıdır; keskin asidik şaraplarla işaretlenen serin hasatlar, hızla solan ve daha sıcak hasatlar, Alman şaraplarının en narin ve kokulu ifadelerinden bazılarını üretir.[22]
Saar bağları, Ayler KuppSaar Bölgesi
Ruwer bölgesi gibi, Saar bölgesinden (Renanya-Palatina'daki Saar Nehri'nin alt kesimleri boyunca) gelen şarap, özellikle her 10 yıldan sadece 4'ünde değerli bir şarap seti üreten genel hasat kalitesine bağlıdır. Bu sıcak hasatlardan çıkan şaraplar, elma benzeri tazelikleri ve çelik gibi mineral notalarıyla dikkat çeker. En ideal hasatlar, üzümlerin çiçeksi ve ballı notalar üretebilecek kadar şeker geliştirebildiği Ekim sonu ile Kasım ortası arasında hasadın yapılmasına izin verir.[22]
Obermosel Bölgesi
Bu şarap bölgesi Lüksemburg sınırı boyunca uzanan ince bir arazi şeridinden oluşur. Bölge Igel'in hemen kuzeyinden başlar ve güneyde Palzem köyüne kadar devam eder ve burada Moseltor bölgesiyle buluşur. Elbling, Müller-Thurgau ve Auxerrois Blanc bölgenin en büyük ekim alanlarından bazılarıdır.[22] Obermosel ve Moseltor, bölgenin diğer bölgelerine kıyasla çok az sayıda dikkate değer üzüm bağına sahiptir.
Moseltor Bölgesi
Moseltor alanı, Mosel bölgesinin en güneydeki alanıdır ve Lüksemburg sınırında Obermosel ile birlikte yer almaktadır. Elbling üzümü, burada en sık ekilen üzüm olup, yüksek asitli, ince, rustik bir şarap üretir. Bu alanda köpüklü şarap üretimi artmaktadır.[22] Yaklaşık 110 hektarlık (270 dönüm) üzüm bağına sahip küçük Moseltor'un ayrı bir Bereich olmasının nedeni, Mosel'in üzüm bağı alanının diğer %99'unun aksine, Saarland eyaletinde yer alması ve bu nedenle bu eyaletin hükûmeti tarafından denetlenmesidir. Moseltor'un tamamı Perl sınırları içinde yer almaktadır.[23]
Yukarı Mosel'in, özellikle Saar ve Ruwer kolları boyunca uzanan şarapları, %6-9 aralığındaki düşük alkol içerikleri, yoğun meyvemsi notaları ve yüksek asiditeleriyle karakterize edilir. Tanınmayan bir yerel şair bir zamanlar onları 'Sonnenfeuer, Sternengold, Kühlen Mondlichtschein' olarak tanımlamıştı - Güneşin ateşi, yıldızların altını ve serin ay ışığı. Orta Mosel şarapları, en iyi örneklerinden bazılarının 50-100 yıl boyunca zarif bir şekilde yıllandırılabilmesiyle, Alman şaraplarının en eksiksiz örnekleri olarak kabul edilir.[3] Mosel Rieslingleri, üzümün şekerini dengelemek ve meyvemsi notalarını aktarmaya yardımcı olmak için güçlü bir tartarik asit varlığına güvenir.[12] Tüm Mosel şaraplarının bir özelliği, normalde yüksek asiditeleri ve açıkça tanımlanmış tatların şeffaflığıdır. Mosel bölgesinin şarapları geleneksel olarak uzun yeşil renkli "hock tarzı" şarap şişelerinde paketlenir. Tarihsel olarak yeşil renk, Mosel şaraplarını Rheinhessen'in kahverengi şişelerinden ayırıyordu.[5]
Müller-Thurgau ekimleri Mosel şarap üretiminin %20'sinden fazlasını oluşturur ve genellikle temel içimlik şarap veya tatlı şarap için kullanılır. Elbing üzümü, bölgenin üretiminin %9'undan biraz fazlasını oluşturur ve genellikle köpüklü Sekt üretiminde düşük maliyetli bir riesling alternatifi olarak kullanılır. Mosel ayrıca, bölgenin karakteristik yüksek asiditesinin dondurulmuş üzümlerdeki şeker konsantrasyonunun ürettiği tatlılıkla birleştiği Eiswein üretimiyle de iyi bilinir.[5]
VDP Grosser Ring müzayedesi için açık artırma öncesi tadım, Europahalle, Trier
Mosel bölgesinde iki büyük şarap üreticileri birliği vardır, VDP'nin bölgesel bir bölümü olan Großer Ring ve Bernkasteler Ring. Her ikisi de en iyi şarapların yıllık şarap müzayedelerini düzenler. Üreticiler, Erste Lage (ilk yer anlamına gelir) olarak bilinen rezerv şaraplar olarak nitelendirilmek üzere şaraplarını tadım testi için VDP'ye gönderebilirler. Bu şaraplar çeşitli düzenlemelere tabidir; örneğin, hasat elle yapılmalı ve verim dönüm başına 220 kasayı (50 hl / ha) geçmemelidir.[24]
^abcdH. Johnson & J. Robinson The World Atlas of Wine sayfa 216-223, Mitchell Beazley Publishing 2005 ISBN1-84000-332-4.
^"Wein-Plus Glossar: Mosel". wein.plus (Almanca). Erişim tarihi: 24 Eylül 2024.Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
^Stevenson, Tom; Stevenson, Tom (2005). The Sotheby's wine encyclopedia. 4th ed., fully updated (İngilizce). Sotheby's (Firm). London ; New York: DK. s. 347. ISBN978-0-7566-1324-2.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
