Nicola Abbagnano
Nicola Abbagnano(1901 - 1990), İtalyan varoluşçu felsefecidir.
| Nicola Abbagnano | |
|---|---|
.png) | |
| Tam adı | Nicola Abbagnano |
| Doğumu | 1901 |
| Ölümü | 1990 (88-89 yaşlarında) |
| Milliyeti | İtalyan |
| Çağı | 20. yüzyıl felsefesi |
| Bölgesi | Batı felsefesi |
| Okulu | Varoluşçuluk |
| Önemli fikirleri | "Olanaklı olanın felsefesi", "Olumlu varoluşçuluk" |
Etkilendikleri | |
Hayatı
değiştirNicola Abbagnano, 15 Temmuz 1901 yılında Salerno'da doğdu.[1] Doğduğu şehirde öğrenimini gördükten sonra Napoli Üniversitesi'ne girdi, dönemin ünlü filozoflarından Antonio Aliotta'ın öğrencisi oldu.[2] Torine Üniversitesi'nde öğretim üyesi olarak görev yaptı. Aynı süre içinde felsefe dergisi Rivista di Filosofiaı çıkardı. İnsan yaşamı ve felsefe arasında bir ilişki kurulmasını, felsefenin yaşam sorunlarıyla ilgilenmesini gerektiğini savundu.[2] Konuyla ilgili düşüncelerini ilk kitabı olan La Sorgenti Irrazionali del Pansiero adlı kitabında yazdı. Abbagnano, İtalya'da Yeni-Hegelcilik'i sürdüren Groce ve Gentileye'ye tepki olarak varoluşçuluğu savundu. Husserl'in fenomenolojisinden, Keirkegard, Kaspers ve Heidegger'in varoluşçuluk anlayışından etkilendi. Ardından La Struttura dell Esistenza adlı kitabında Alman varoluşçuluğununun yeni bir yorumcusu olmadığını, özgün içeriğe sahip bir varoluşçu görüşten yana olduğunu savundu.[2] Marcel, Lavelle gibi birçok Fransız varoluşçuları sert bir dille eleştirdi. Abbognano'ya göre çağdaş varoloşçuluk iki kola ayrılır. Biri Satre, Jaspers ve Heidegger'in savunduğu öze yönelik, tanrıtanımaz, varoluşçuluk, diğeri ise Marcel, Lavelle ve Le Senne'in ortaya koyduğu tanrıbilimci varoluşçuluk. Abbagnano'ya göre, her iki görüşde aynı olumsuz temel üzerine kuruludur. Her ikisi de sonuçta açıkça ya da gizlice, olanağı olanaksızlaştırmaktadır. Belirlenen olumsuz varoluşçuluğa karşı durabilecek tek geçerli tutum olanağın olanaklığını kendine ilke eden varoluşçuluktur.[2]
Eserleri
değiştir- Le sorgenti irrazionali del pensiero, Napoli, 1923
- Il problema dell'arte, Napoli, 1925
- Il nuovo idealismo inglese e americano, Napoli, 1927
- La filosofia di E. Meyerson e la logica dell'identità, Napoli-Città di Castello, 1929
- Guglielmo di Ockham, Lanciano, 1931
- La nozione del tempo secondo Aristotele, Lanciano, 1933
- La fisica nuova. Fondamenti di una nuova teoria della scienza, Napoli, 1934
- Il principio della metafisica, Napoli, 1936
- La struttura dell'esistenza, Torino, 1939
- Introduzione all'esistenzialismo, Milano, 1942
- Filosofia religione scienza, Torino, 1947
- L'esistenzialismo positivo, (Olumlu Varoluşçuluk), Torino, 1948
- Possibilità e libertà, (Olanaklılık ve Özgürlük), Torino, 1956
- Storia della filosofia, (Felsefe Tarihi), Torino, 1966
- Per o contro l'uomo, Milano, 1968
- Fra il tutto e il nulla, Milano, 1973
- Questa pazza filosofia ovvero l'Io prigioniero, Milano, 1979
- La saggezza della filosofia. I problemi della nostra vita, Milano, 1987
- Dizionario di filosofia, Torino, 1987
- Ricordi di un filosofo, Milano, 1990
Kaynakça
değiştir- ^ Biographical Dictionary of Twentieth-Century Philosophers. Londra: Routledge. 1996. ss. 2-3. ISBN 0-415-06043-5.
- ^ a b c d Türk ve Dünya Ünlüleri Ansiklopedisi. Anadolu Yayıncılık. 1983. s. 23.
Ayrıca bakınız
değiştirDış bağlantılar
değiştir- Nicola Abbagnano Resmi Sitesi
- Filosofico.net4 Ağustos 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Abbagnano Biyografisi27 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Britannica26 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
 | Felsefe ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |