Sarısu Nehri
Sarısu (Kazakça: Сарысу, Sarysu; Rusça: Сарысу́, Sarysu), Kazakistan'ın Karağandı, Türkistan ve Kızılorda Eyaletlerinden akan bir nehirdir. 671 kilometre (417 mi) uzunluğunda ve 81.600 kilometrekare (31.500 sq mi) drenaj havzasına sahiptir.[1]
| Sarısu Сарысу | |
|---|---|
 Sarısu Nehri, UUİ görüntüsü
| |
| Konum | |
| Ülke(ler) |  Kazakistan
|
| Eyalet(ler) | Karağandı, Türkistan, Kızılorda |
| Genel bilgiler | |
| Kaynak | Zhaman-Sarysu ve Zhaksy-Sarysu'nun birleştiği yer Kazakistan Yaylaları 48°40′28″K 71°35′38″D / 48.67444°K 71.59389°D |
| Kaynak rakımı | 477 m (1.565 ft) |
| Ağız | Telikol Gölü 45°12′39″K 66°36′28″D / 45.21083°K 66.60778°D |
| Ağız rakımı | 128 m (420 ft) |
| Uzunluk | 671 km (417 mi) |
| Havza alanı | 81.600 km2 (31.500 sq mi) |
| Debi | 7,3 m3/s (260 cu ft/s) |
| Sağ kolları | Kara-Kengir |
Nehir yolu
değiştirKaynağı Atasu'nun kuzeyinde yer alır ve genellikle batıya Kzyl-Dzhar'a doğru akar. Buradan güneybatıya dönerek Birlestik ve Zhanabas'ı geçtikten sonra güneye yönelerek Telikol Gölü'nde son bulur. Bu gölün karşısında, Ashchykol Depresyonu'nun batı ucu ile Dariyaly ovasının doğusu arasında, aralıklı küçük göl kümeleri bulunur. Boktykaryn Nehri, Sarısu Telikol istikametine (batıya) doğru kıvrılmadan hemen önce ona paralel olarak akar.
Eskiden Siri Derya'nın bir koluydu ancak günümüzde 100 km uzağındadır. 671 km uzunluğuyla Sarısu, akarsuya çıkışı olmayan en uzun bozkır nehiridir. Temmuz'dan Ocak ayına kadar yukarı ve aşağı kısımları kurur. Nehir kar suların erimesi ile beslenmektedir.[1][2][3]
181 kilometre (112 mi) uzunluğundaki Şiyeli-Telikol Kanalı sulama amaçlı inşa edilmiştir. Bu kanal, kuzeydeki Telikol göl havzasını Şiyeli yakınlarındaki Siri Derya nehrine bağlamaktadır.[4]
Ayrıca bakınız
değiştirKaynakça
değiştir- ^ a b Сарысу 19 Ağustos 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Büyük Sovyet Ansiklopedisi
- ^ "M-42 Topographic Chart (Rusça)". 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2022.
- ^ "Сары-су". Entsiklopediheskiy slovar Brokgauza i Yefrona (Rusça). 1906.
- ^ "L-42 Topographic Chart (Rusça)". 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.
- Allen, W. E. D. (1956) "The Sources for G. Delisle's "Carte des Pays Voisins de la Mer Caspiene" of 1723" Imago Mundi 13: pp. 137–150, p. 139