Heinrich Schliemann
Heinrich Schliemann, (6 Ocak 1822 - 26 Aralık 1890), Alman tüccar ve amatör arkeologdur.
Heinrich Schliemann İliada'yı iyice okuyup inceledikten sonra, Homeros'un anlattığı Troia'nın, yani İlios kentinin, Çanakkale Boğazı'nın (Hellespont) güneyinde yer alan, 100x250 metre boyutlarındaki Hisarlık Tepesi'nde aranması gerektiğine inanmıştı. Bu ören yeri, Ege kıyılarından yaklaşık 6 km, Çanakkale Boğazı kıyısından ise 4.5 km. uzaklıkta, stratejik açıdan önemli bir noktada, Skamander (Karamenderes) ve Simoeis (Dümrek) vadileri arasında uzanan kireç taşı bir yükseltinin ucundadır. 1863-1865 yılları arasında Troia'da küçük kazılar yapan Frank Calvert, daha önceden Hisarlık Tepesi'nin bir höyük olarak meydana geldiğinin farkına varmıştır.
Büyük çaptaki ilk kazılar (1870 yılındaki sondajlardan sonra) 1871-1874 yılları arasında, dokuz çalışma döneminde tamamlanmıştır. Bu kazılar 1890'a kadar, bu uğurda servetin büyük bir bölümünü harcayan Schliemann başkanlığında yapılmıştır. Troia II dönemini İliada'daki Troia olarak kabul eder ve bu dönem tabakaları arasında ünlü Priamos Hazinesi'ni bulur. Schliemann 1873'te bu hazineyi Almanya'ya kaçırmıştır. 1876 yılında eşi Sophie ile birlikte Yunanistan'da Mikenlilerden kalma Kral Agamemnon'un Maskesini bulmuştur. Schliemann'ın ölümünden sonra, çalışma arkadaşı ve mimar Wilhelm Dörpfeld kazı başkanlığını 1893 ve 1894 yıllarında üstlenerek, çalışmaları geçici bir sonuca ulaştırmıştır.
Heinrich Schliemann Troya'dan kaçırdığı hazineleri ölümünden önce Berlin Ulusal Müzesi'ne bağışlamıştır. II. Dünya Savaşı sonrasında Berlin'i yağmalayan Ruslar bu hazineleri de ele geçirmiş ve ülkelerine götürmüştür. Günümüzde yağmalanan hazine Puşkin Müzesi'nde sergilenmektedir.[1]
Schliemann'ın dil öğrenme yetisi akıllara durgunluk verecek bir yetiydi. Hiç bilmediği bir dili tam altı haftada konuşacak ve yazacak kadar öğrenir, sonra bir başkasına geçerek, ilk öğrendiği dili de ilerletme fırsatı bulurdu. Böylece Fransızca, İtalyanca, İspanyolca, Portekizce, İngilizce, Felemenkçe ve Rusçayı öğrenmiştir. Bu dillerden her biri ile mektuplar, giderek eserler yazmıştır. Kırım Savaşı sırasında çok para kazanmış, bu arada Lehçe ve İsveççe de öğrenmiştir. 1856'dan sonra ölü dillere de merak sarmış ve ikisi birden olmak üzere eski ve yeni Yunancayı kısa bir zamanda öğrenmiştir. İki yıl sonra ticareti bırakmış, Latince öğrenmeye koyulmuştur. 1858'de bir Akdeniz yolcuğuna çıkmış, Mısır'da kalıp orada Arapça da öğrenmiş, bir dünya turu yapmış, Paris'e yerleşmiş ve Çin ve Japonya üzerine Fransızca bir kitap yazmıştır.
Kaynakça
değiştir- ^ Benmayor, Gila (Mart 2004). "Troya altınları neden Puşkin Müzesi'nde". Hürriyet. 6 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2017.
Dış bağlantılar
değiştir