Taiichi Ohno
Ohno Taiichi (Japonca:大野耐一, Ōno Taiichi, 29 Şubat 1912 - 28 Mayıs 1990) Japon endüstri mühendisi ve iş adamıydı. ABD'de Yalın üretim'e ilham veren Toyota üretim sistemi'nin babası olarak kabul edilir.[1][2] Bu sistemin bir parçası olarak yedi israfı (veya Japoncada muda) tasarladı. Toyota Üretim Sistemi: Büyük Ölçekli Üretimin Ötesinde de dahil olmak üzere sistem hakkında birkaç kitap yazdı.
Taiichi Ohno | |
---|---|
Doğum | 29 Şubat 1912 Dalian, Çin |
Ölüm | 28 Mayıs 1990 (78 yaşında) |
Milliyet | Japon Japonya |
Meslek | Endüstri mühendisi |
1912 yılında Çin'in Dalian kentinde doğan ve Nagoya Teknik Lisesi'nden (Japonya) mezun olan Toyoda, 1932 yılında Büyük Buhran sırasında mezun olduktan sonra babasının Toyota'nın kurucu babası Sakichi Toyoda'nın oğlu Kiichiro Toyoda ile olan akrabalıkları nedeniyle Toyoda ailesinin Toyoda Spinning şirketine katıldı.[3] 1943 yılında Toyota Motor Şirketi'ne geçti ve fabrikanın motor üretim atölyesinde üretim sorumlusu olarak çalıştı ve kademeli olarak yükselerek yönetici pozisyonuna geldi.
Önemsiz olarak kabul edilen her neyse, muhtemelen üretim sistemi hakkında kamuoyuyla konuştuğu için, normal yürütme izninden yoksun bırakıldı ve daha sonraki kariyerinde tedarikçilerle görüşmek üzere gönderildi.[kaynak belirtilmeli]
Etki
değiştirOhno'nun prensipleri üretim dışındaki alanları etkiledi ve hizmet alanına da yayıldı. Örneğin, satış süreci mühendislik alanı, Tam Zamanında (JIT) kavramının satış, pazarlama ve müşteri hizmetleri süreçlerini nasıl iyileştirebileceğini gösterdi.[4][5]
Ohno, birçok akademik yaklaşımda çekirdek haline gelen "Yedi Kayıp/Atık" modeliyle kuruluşların atıkları belirleme biçimini geliştirmede de bir araçtı. Bu israflar şunlardır:
1. Gecikme, bekleme veya herhangi bir değer katmadan kuyrukta geçirilen zaman
2. İhtiyacınızdan fazlasını üretmek
3. Aşırı işleme veya katma değer yaratmayan faaliyetlerde bulunmak
4. Taşıma
5. Gereksiz hareket veya hareket
6. Envanter
7. Üründeki kusurlar.
On İlke
değiştirOhno ayrıca kazanmak için düşünmeyi ve hareket etmeyi öğreten "On İlke"siyle de bilinir.[6]
- Sen bir maliyetsin. Önce israfı azalt.
- Önce "Yapabilirim" de. Ve her şeyden önce dene.
- İşyeri öğretmendir. Cevapları ancak iş yerinde bulabilirsin.
- Hemen birşey yap. Hemen bir şeye başlamak kazanmanın tek yoludur.
- Bir şeye başladıktan sonra, devam et. Bitirene kadar vazgeçme.
- Zor şeyleri kolay anlaşılır bir şekilde açıkla. Kolay anlaşılır şeyleri tekrarla.
- İsraf gizlidir. Saklama. Sorunları görünür kıl.
- Değersiz hareketler, kişinin ömrünü kısaltmaya eşittir.
- Daha fazla gelişme için iyileştirileni yeniden iyileştir.
- Bilgelik herkese eşit olarak verilir. Önemli olan, kişinin onu kullanıp kullanamayacağıdır.
Ayrıca bakınız
değiştir- Shigeo Shingo (新郷 重雄, Shingō Shigeo )
- Tam Zamanında (JIT)
- Yalın üretim
Yayınlanmış eserler
değiştir- Ohno, Taiichi (1988), Toyota Production System: Beyond Large-Scale Production, Productivity Press, ISBN 0-915299-14-3
- Ohno, Taiichi (1988), Workplace Management, Productivity Press, ISBN 0-915299-19-4
- Ohno, Taiichi (2007), Workplace Management. Translated by Jon Miller, Gemba Press, ISBN 978-0-9786387-5-7, ISBN 0-9786387-5-1
Kaynakça
değiştir- ^ Nakamuro, Jun. "Re-Translating Lean from Its Origin". 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2019.
- ^ Nakamuro, Jun. "Beyond Toyota - The Continuous Evolution of TPS and Kaizen". Erişim tarihi: 22 Temmuz 2019.
- ^ Ohno, Taiichi (1988). Toyota Production System: Beyond Large-Scale Production (English translation bas.). Portland, Oregon: Productivity Press. ss. 75-76. ISBN 0-915299-14-3.
- ^ Selden, Paul H (1997). Sales Process Engineering: A Personal Workshop. Milwaukee, WI: ASQ Quality Press. ss. 113-120.
- ^ Emiliani, Bob; Stec, David; Grasso, Lawrence; Stodder, James (2007). Better thinking, better results: case study and analysis of an enterprise-wide lean transformation (2ci bas.). Kensington, Conn: Center for Lean Business Management. ISBN 978-0-9722591-2-5.
- ^ "What every LEAN COACH should know and teach -- Ohno's Precepts". 5 Temmuz 2016. 14 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2016.