Azerbaycan'da güzel sanatlar

Azerbaycan güzel sanatlar — Azerbaycan halkının temsilcileri tarafından yaratılmış güzel sanatlar örnekleridir.

Şeki Hanları Sarayındaki duvar resimleri, 18. yüzyıl

Tarih

Eski dönem

Azerbaycan'da güzel sanatlarının en eski örnekleri arasında MÖ 8.-5. yüzyıllardan kalma Kobustan kaya Güzelleri, Kelbecer bölgesinin Zalha gölü çevresinde Ayıçınqılı ve Periçınqıl dağlarındaki Tunç Çağı'nın başlangıcına (MÖ 3. binyıl) ait Güzeller, Ordubad şehrinin kuzeyindeki Gemigaya dağlarındaki kayaüstü tasvirler istisnai öneme sahiptir. Kobustan'ın "Böyükdaş", "Kiçikdaş", "Cingirdağ", "Şongardağ" ve diğer kayalarında kazınmış Güzellerde, orada yaşamış eski insanların yaşam tarzı, günlük yaşamı ve çalışmalarıyla ilgili tasvirler özel ilgi uyandırmaktadır. Burada avcılık, hayvancılık, tarım ve günlük yaşamın diğer alanlarıyla ilgili çeşitli konular, sahneler, insan ve hayvan tasvirleri dinamik tarzda kazınmıştır. Kobustan kaya Güzelleri — piktogramlar, ilkel toplum yapısından feodalizm aşamasına kadar uzun tarihi dönemi kapsayan çok yüzyıllık bir dönemi kapsamaktadır.

Güzel sanatlarının eski örnekleri arasında çömlekçilik, taş ve metal eşyaları süsleyen dekoratif desenler, Güzeller, kabartmalar (rölyef tasvirler), heykeller önemli yer tutar. Bunlardan küre şeklinde kap (Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti'nin Şahtaxtı köyü), çift başlı geyik figürü (Hocavend bölgesinin Dolanlar köyü), üzerinde 5 fantastik hayvan tasviri kazınmış tunç kap (Gedebey), hilal şeklinde altın kolye (Ziviye), altın kase (Urmiya gölü yakınlarındaki Hesenlu tepesi), Karabağ düzlüklerinden bulunmuş seramik kaplar zarafeti ve sanatsal mükemmelliği ile dikkat çeker (MÖ 8.-7. yüzyıllar). Mingeçevir'den, Şamahı'dan bulunmuş çeşitli tip ve biçimde sanatsal cam eşyaları örnekleri — dekoratif kaplar, kadehler, kadın süsleri Azerbaycan'da cam üretiminin de mevcut olduğunu göstermektedir.

Antik dönem

Oymacılık ve heykeltıraşlık örnekleri Kafkasya Alban dönemi sanatlarında geniş yayılmıştır. Mingeçevir mabedinin (5.-6. yüzyıllar) taş kapitelinin yüzeyinde kutsal yaşam ağacının sol ve sağında karşı karşıya duran iki tavus kuşunun kabartma tasviri, Kafkasya Alban Devleti dönemi heykeltıraşlığının en mükemmel örneklerindendir. Sanatsal metal eşyalarının (torevtika) tasarımında da plastik formlara sıkça rastlanır. Mingeçevir, Topraklı Kale ve diğer yerlerden bulunmuş gümüş kaselerin, tunçtan yapılmış su kaplarının üzerinde geyik, aslan, tavus kuşu ve buta tasvirleri verilmiştir. Bu dönemin yuvarlak ve kabartma heykeltıraşlık örneklerinden (tunçtan ve taştan) insan ve hayvan tasvirleri, günlük yaşam, avcılık ve dini ayinlerle ilgili sahneler üstün yer tutar.

VII. yüzyıldan itibaren İslam dininin yayılmasıyla birlikte Azerbaycan'ın eski tarihi şehirlerinde — Kebele, Nahçıvan, Şemahı, Bakü, Berde, Gence, Beylagan, Tebriz, Maraga ve Erdebil'de mimari kompleksler, saraylar, kaleler, camiler ve türbeler inşa ediliyordu. Bu binaların dekoratif düzenlemelerinde hat sanatları — kitabe, süsleme, çini ve kabartma unsurları genişçe kullanılmıştır. Şirvan-Apşeron mimarlık okuluna ait binalarda taş oyma sanatları örnekleri, geometrik ve bitkisel desenler, Nahçıvan mimarlık okulunu temsil eden binaların dekoratif süslemelerinde ise sırlı tuğla ve çini süslemelerden oluşan süsleme motifleri başlıca yer tutar.

Şeki Hanları Sarayında resim, 18. yüzyıl

Orta Çağ

Heykeltıraşlık sanatlarının en ünlü örnekleri arasında XIII. yüzyılda Bakü limanında inşa edilen Şirvanşahların "Bayıl Kalesi" veya "Sabayil" adı verilen mimari anıt üzerindeki yazı ve kabartma tasvirleri binanın dekoratif düzenlemelerinde belirleyici rol oynamıştır. "Bayıl taşlarında" yazılarla birlikte insan ve hayvan (kaplan, deve, at, öküz, kuş) tasvirleri derin oyma üslubunda işlenmiştir. Friz Garakteri taşıyan "Bayıl taşları" zamanında Garada bulunan görkemli mimari anıtın dekoratif öğesini oluşturmuştur.

Orta Çağ'da Azerbaycan Güzel sanatlar dekoratif uygulamalı sanatlarla birleşmiş, Gence, Beylagan ve diğer şehirlerden bulunmuş seramik örnekleri üzerinde bitkisel ve geometrik süslemelerle birlikte pençeli bir kuşu veya vahşi bir hayvanı okla vuran şövalye tasvir edilmiştir.

Orta Çağ'da Azerbaycan güzel sanatlar dekoratif uygulamalı sanatların yanı sıra mimarlıkla da organik bağlar kurmuştur. Şeki, Şuşa, Kuba, Ordubad, Lahic ve diğer şehir ve yerleşim birimlerinde günümüze ulaşan anıtsal duvar Güzelleri halk yaratıcılığı gelenekleriyle sıkı bağlı olmuştur.Şeki Hanları Sarayındaki duvar Güzelleri özellikle ün kazanmış, 18.-19. yüzyıllarda Abbas Kulu, Ganbar Karabaği, Ali Kulu, Şükür ve diğer sanatçılar tarafından yaratılan bu Güzeller dekoratif unsurların konu bakımından zenginliği, renk çeşitliliği ile farklılık göstermektedir. Sarayın iç salon ve odalarında canlı ve parlak renklerle işlenmiş Güzeller, stilize edilmiş desenler, insan, hayvan ve kuş tasvirleri, savaş ve av sahnelerini canlandıran çok figürlü, dinamik kompozisyonlar birbirini izler. 19. yüzyılda Azerbaycan'da bulunmuş Rus ressamlarından Grigori Gagarin ve Vasili Vereşçagin'in eserlerinde Bakü, Şuşa, İrevan ve diğer şehirlerin mimari anıtlarının tasvirlerini görmek mümkündür. Azerbaycan anıtsal Güzel sanatlarının zengin gelenekleri 'da Serdar sarayının (20. yüzyılın ortalarında saray yıkılmış, Mirza Kadim İrevani'nin sarayın duvarlarında çizdiği 4 büyük boyutlu portre de yok edilmiştir), Şuşa'da bazı evlerin Güzellerinde devam ettirilmiştir.

Mirza Kadim İrevani. Genç bir adamın portresi. Yüzyılın ortaları, Bakü

Azerbaycan tuval resmi sanatlarının oluşumu, Mirza Kadim İrevani'nin adıyla bağlıdır. O, portre türünde daha verimli çalışmalar yapmış, "Dansçı", "Derviş", "Pehlivan", "Süvari" gibi sanatsal açıdan mükemmel portreler yaratmıştır. Azerbaycan kültürü tarihinde yetenekli şair, müzik teorisyeni ve hattat olarak tanınan Mir Muhsin Nevvab, Güzel ve nakkaşlık alanında da faaliyet göstermiştir. Onun eserlerinde doğa motifleri, çiçekler, kuşların tasviri önemli yer tutar. Bu dönemde Azerbaycan'ın Karabağ Bölgesi'nin ünlü şairi Hurşidbanu Natevan'ın yarattığı manzaralar, çiçek tasvirleri ve dekoratif-uygulamalı sanat örnekleri de dikkat çekmektedir.

19. Yüzyıl

19.yüzyılın başlarında Azerbaycan'ın kuzeyinin Rusya'ya katılmasıyla Azerbaycan güzel sanatlarında realist eğilimler giderek güçlenmiş, sanatsal yaratıcılığın yeni tür ve janrları ortaya çıkmıştır. "Molla Nasreddin" ve diğer dergilerin, ayrıca kitap yayınıyla ilgili satirik grafik ve illüstrasyon türleri oluşmuştur. "Molla Nasreddin" dergisinin ressamları Oskar Şmerling, İosif Rotter, Ezim Ezimzade ve H. Musaev, dönemin toplumsal-siyasal sorunlarıyla örtüşen realist grafik sanatları alanında geniş faaliyet göstermişlerdir. Azerbaycan satirik grafiğinin kurucusu Ezim Ezimzade, toplumsal eşitsizliği, cehaleti, bağnazlığı, çarizmin zulmünü ifşa eden keskin karikatürler, şarjlar yaratmıştır. Ünlü "Yüz Tip" Güzel serisi, kadın özgürlüğü, ateizm ve siyasi temalara adanmış suluboya Güzelleri, güncelliği ve milli renkliliği ile farklılık göstermektedir. 1914 yılında Mirza Alekber Sabir'in "Hop-hopname" eserine yaptığı illüstrasyonlar, Ezim Ezimzade'nin en başarılı işlerindendir.

20. Yüzyıl

Bahruz Kengerlinın 1920 yılında çizdiği Kaçkın Kadın resmi. Azerbaycan realist tuval resminin yaratıcılarından biri olan Behruz Kengerlinın yarattığı "Yılanlı Dağ Ay Işığında", "Gün Batarken", "Bahar" manzaraları, "Kaçkınlar" serisine dahil olan yersiz insanların portreleri, "Elçilik", "Düğün" gibi günlük yaşam kompozisyonları, ayrıca 1910'lu yıllarda Nahçıvan tiyatrosunda sahnelenen "Ölüler" (Celil Memmedguluzade), "Hacı Gara" (Mirza Fetali Ahundov), "Peri-cadu" (Abdurrahim bey Hagverdiyev) ve diğer sahne eserlerine verdiği sanatsal düzenleme ve kostüm eskizleri Azerbaycan güzel sanatlarının değerli örneklerindendir.

Bahruz Kengerli tarafından 1920 yılında çizilen mülteci kadın resmidir.

Azerbaycan Halk Cumhuriyeti Dönemi

1919 yılında Bakü'de Bağımsızlık Müzesi kurulur, milli semboller — devlet arması ve bayrağı oluşturulur, tarihi sanat eserlerinin korunması ve restorasyonu ile ilgili önlemler alınır. Milli düşüncenin öncüsü sayılan "Füyuzat" dergisinin yayıncısı, filozof, gazeteci ve ressam Hüseyinzade Ali Turan "Bibiheybat" camisi, "Şeyhülislamın Portresi" gibi eserlerini yaratır.

• 
  «Sahil». Hurşidbanu Natevan. 1886 yılı.
• 
  "Nahçıvan'ın Anısı" albümünden manzara. Behruz Kengerli. 20. yüzyılın başı.
• 
  "Şeyhülislam'ın Portresi"» Hüseyinzade Ali Turan. 20. yüzyılın başı.
• 
  "Horoz dövüşü" Azim Azimzade, 1915

Azerbaycan SSR Dönemi

Azerbaycan'da 1920 yılında komünist rejimin 70 yıllık hakimiyeti kurulmuştur. Cumhuriyette kültürel yapılanma ve yeni tip sanatların oluşumu süreci başlamıştır. 1920 yılında Bakü'de ilk Güzel okulu açılmış, görsel sanatların yeni tür ve janrları oluşmuştur.

"Reichstag'ın harabelerinde". Azim Azimzade. 1942 yılı

"Kırsal bayram". Azim Azimzade. 1930'lar

1930'lu yıllarda grafik alanında Ezim Ezimzade ile birlikte Gazanfer Halikov, Emir Hacıyev, Kazım Kazımzade ve diğer ressamlar da faaliyet göstermiş, Azerbaycan ve yabancı yazarların kitaplarına illüstrasyonlar yapmış, çeşitli güncel konularda siyasi posterler yaratmışlardır. Modern tuval resminin oluşumu 1920'li yıllarda Azerbaycan Devlet Güzel Okulu'nu bitiren genç ressamların çalışmalarıyla ilgilidir. 1928'de Azerbaycan Genç Ressamlar Derneği'nin ilk yaratıcı sergisi, 1930'lu yıllarda Azerbaycan Devrimci Görsel Sanatlar Birliği'nin düzenlediği sergi büyük başarı kazanmıştır. Bakü ve Moskova'da gösterilen ilk Güzel sergilerinde Salam Salamzade, Alekber Rzaguliyev ve diğer ressamların çağdaş konulara adadıkları tablolar önemli yer tutmuştur. 1932'de Azerbaycan ressamlarının organizasyon komitesi kurulmuştur. Boya sanatları alanında birçok başarı elde edilmiştir. Sadık Şerifzade'nin "Üzüm Toplama", Gazanfer Halikov'un "Nizami'nin Portresi", Mikail Abdullayev, Büyükağa Mirzazade, Settar Behruzade ve Kamil Hanlarov'un günlük yaşam ve tarihi tabloları, renk zenginliği ve boyaların uyumu ile dikkat çekmektedir.

Azerbaycan'da Modern Profesyonel Heykeltraşlığın Gelişimi

Azerbaycan modern profesyonel heykeltraşlığının gelişimiyle ilgili olarak Bakü'de birçok anıtsal eser dikilmiş ve milli heykeltraşlık kadroları yetiştirilmiştir. 1920–30'lu yıllarda ilk Azerbaycanlı heykeltraşlardan İsmayıl Guliyev, ayrıca Azerbaycan'da yaşayan Sergey Erzya, Yelena Tripolskaya, Piotr Sabsay gibi heykeltraşların katılımıyla Bakü'de MirzaAlekber Sabir, Mirza Fetali Ahundov ve diğer önemli şahsiyetlerin heykelleri dikilmiş, dekoratif heykeller, portreler ve büstler yaratılmıştır. 1930'lu yıllarda Sovyet heykeltraşlığının öncülerinden olan Fuad Abdurrakhmanov, Azerbaycan edebiyat ve kültür adamlarının büst portrelerini (Abdurrahim bey Hagverdiyev, Mirza Fetali Ahundov, Üzeyir Hacıbeyov, Azer Zeynallı ve diğerleri) ve ilk anıtsal eseri olan "Fuzuli" heykelini (1939, Nizami ad. Azerbaycan Edebiyatı Müzesi'nin locasında) yaratmıştır. Heykeltraş Ceyhun Garyagdi'nin dekoratif heykel ve portreleri, Molla Penah Vagif'in heykeli (Nizami Gencevi adına Milli Azerbaycan Edebiyatı Müzesi'nin locasında) 20. yüzyıl Azerbaycan heykeltraşlığının değerli örneklerindendir.

1940 yılında Azerbaycan ressamlarının 1. kongresi düzenlendi.

İkinci Dünya Savaşı Dönemi

İkinci Dünya Savaşı yıllarında Azerbaycan ressamlarının yaratılarında siyasi afiş ve satirik grafik ön planda olmuştur. Siyasi karikatürlerin yaratılmasında Ezim Ezimzade, Gazanfer Halikov, İsmail Ahundov, Emir Hacıyev, Sadık Şerifzade ve diğer grafik sanatçılarının önemli rolü olmuştur.

Savaştan Sonra

Savaştan sonra, 1950'li yılların ortalarında Azerbaycan görsel sanatları sanatsal olgunluk dönemine adım atmıştır. Bu gelişimde düzenlenen sergilerin önemli rolü olmuştur. SSCB Güzel Akademisi'nin gerçek üyesi Mikail Abdullayev'in tablolarında ülkenin geniş ve renkli panoraması tasvir edilmiştir. Ressamın "Akşam", "Mingeçevir Işıkları", "Azerbaycan Çöllerinde" (triptik), "Sevinç" ve diğer eserlerinde işçilerin günlük yaşam sahneleri lirik bir tarzda sunulmuştur.

Tahir Salahov'un 1960 Yılında Çizdiği Besteci Kara Karayev'in Portresi

SSCB Güzel Akademisi'nin gerçek üyesi halk ressamı Tahir Salahov'un "Nöbetten Dönenler", "Sabah Treni", "Abşeron Kadınları", "Yeni Deniz" tablolarında dönemin kahramanlık duygusu, Hazar'da yükselen çelik adaların ihtişamı hissedilir. Tahir Salahov'un yarattığı "Besteci Kara Karayev'in Portresi" eseri portre sanatlarının klasik örneklerindendir. Ressamın yabancı ülkelerin hayatına adadığı tabloları, manzara ve natürmortları, "Besteci Şostakoviç'in Portresi" modern Azerbaycan tuval resminin en iyi eserleri arasında yer alır.

Orijinal ve benzersiz yaratıcılığa sahip Toğrul Nerimanbeyov'un eserlerinde doğma yurdun doğası, çağdaşlarının portresi parlak dekoratif boyalarla tasvir edilir. Ressamın "Mutluluk", "Sevinç", "Toprağın Bereketi", "Pazar" ve benzeri tabloları natürmort ve manzaraları iyimserlik motifleriyle Garakterize edilir. Onun doğaçlama yeteneği "Paris'i Hatırlarken", "Beethoven Dünyası" tablolarında, sahne dekorlarında belirgin şekilde görülmektedir. Nerimanbeyov'un milli ve uluslararası geleneklerin sentezine dayanan yaratıcılığı dünya çapında ün kazanmıştır.

Nadir Abdurrahmanov'un "Pirinç Yetiştiricileri", "Dağlarda Gün Batımı", Asaf Ceferov'un "Sabahın Düşünceleri", "Hayat", "Benim Azerbaycanım" tabloları renk zenginliği ile dikkat çeker.

Büyükağa Mirzezade'nin yaratıcılığında emek insanlarının, kültür ve sanat insanlarının (şarkıcı Zeynep Hanlarova, yönetmen Şemsi Bedelbeyli) portreleri, manzara ve natürmortlar önemli yer tutar. Emek, sanayi konuları, Latif Feyzullayev, Eyüp Memmedov ve diğerlerinin tablolarında yansıtılmıştır. Halide Seferova, Hasan Memmedov, Kazanfer Seyfullayev, Abdulhalık, Ağabala Abdullayev, Haydar Hakverdiyev, Davud Kazımov, Cevad Rüstemov, Kamran Hanlarov, Tofik Şıhaliyev, Adil Mehdiyev, Memmed Abbasov, Faik Ağayev, Semaye Manafova ve diğerlerinin yaratıcılığında emek insanlarına ve günlük hayat sahnelerine; Eyüp Rzaguliyev, Vidadi Nerimanbeyov, Tofik Sadıkzade, Ehed Hüsenyov, Kamal Necefzade ve diğerlerinin eserlerinde Azerbaycan halkının tarihi geçmişi, adet ve gelenekleri, savaş, barış konularına geniş yer verilmiştir. Portre türünde Sara Salamzade, Tahir Tagıyev, Vecihe Semedova, Oktay Sadıkzade, Necefqulu, Asif Kerimov, Gülşen Mustafayeva, Oruc Ağababayev, Hasan Zeynalov, Haydar Kerimov, Samir Memmedov ve diğerleri özellikle öne çıkmışlardır.

Azerbaycan doğasının güzellikleri halk ressamı Settar Behlulzade'nin "Kız Menekşeye Giden Yol", "Doğma Düzlükler", "Toprağın Hasreti", "Kepez'in Göz Yaşları" ve benzeri tablolarında yansıtılmıştır. Nesreddin Kasımov, Kamran Hanlarov, Memmed Tagıyev, Sakit Hakverdiyev, Tofik Cavadov, Ferac Halilov, Balakişi Maratlı, Natiq Rzayev, Alekber Esgerov, Uğur Hakverdiyev ve diğer ressamlar manzara türünde orijinal tablolar yaratmışlardır.

Hayatın güzelliğini, felsefi anlamını kavramak açısından Ferac Halilov'un Abşeron doğasına adanmış tabloları çağdaşlığın ritim ve tonlamalarıyla Garakterize edilir.

Celal Mircavadov, Namik Rehmanov, Kamil Ahmedov, Garib Yunusov, Seyavuş Veysov, Asif İbrahimov, İsmayıl Memmedov, Sabir Mirzezade, Firangiz Haşimov, Fehreddin Gulamov, Anar Semedov ve diğerlerinin eserlerinde Azerbaycan mitolojik imgeleri ile modern boyama arayışları bütünleşmiştir.

Tiyatro dekorasyonu sanatlarının gelişimi Azerbaycan opera, bale, drama ve müzikal komedi oyunlarının sahne tasarımı ile ilgilidir. Ezim Ezimzade'nin bir dizi tiyatro oyununa yaptığı kostüm eskizleri, Azerbaycan realist tiyatro-dekorasyon sanatlarının yaratıcılarından biri olan Rza Mustafayev'in 1920–30'lu yıllarda "Ölüler" (Celil Memmedquluzade), "İsyan" (Dmitri Furmanov), "Demirci Gave" (Şemseddin Sami), "Sevil", "Od Gelini", "1905 Yılında" (Cefer Cabbarlı), "Şeyh Senan" (Hüseyin Cavid), "Dağılan Tifag" (Abdurrahim bey Hagverdiyev), "Şah İsmail" (Müslüm Magomayev), "Arşın Mal Alan", "Leyli ve Mecnun", "Koroğlu" (Üzeyir Hacıbeyov), "Aşık Garib" (Zülfüqar Hacıbeyov), "Kuğu Gölü" (Pyotr Çaykovski) ve benzeri drama, opera ve bale oyunlarına verdiği sanatsal düzenlemeler Azerbaycan tiyatro-dekorasyon sanatlarının gelişiminde önemli yer tutmuştur.

Tiyatro ressamlığı alanında faaliyet gösteren ressamlardan İsrafil Seyidov'un "Leyli ve Mecnun" (Üzeyir Hacıbeyov), "Sevil" (Fikret Emirov), Elaskar Feteliyevin "Koroğlu" (Üzeyir Hacıbeyov), "İnsanın Taleyi" (İosif Dzerjinski), "Bahadır ve Sona" (Süleyman Eleşkerov) operalarına, Aliheydar Almaszadenin "Gülşen" (Süleyman Hacıbeyov), "Gara Kız" (Efrasiyab Abbasov) baletlerine, Nazir Fetullayevin "Şerqin Seheri" (Ebülfez Memmedhanlı), "Otello" (William Shakespeare), "Vakif" (Samed Vurğun), "Şarkı Dağlarda Kaldı" (İlyas Efendiyev), İsmayıl Ahundov'un "Solğun Çiçekler" (Cefer Cabbarlı), "Şeyh Senan" (Hüseyin Cavid), Settar Şerifzadenin "Cavanşir" (Mehemmed Hüseyn), "Kendçi Kızı" (Mehemmed İbrahimov) ve benzeri drama oyunlarına verdiği sanatsal düzenlemeler özellikle dikkat çekicidir.

1960'lı yıllardan itibaren sahne tasarımı alanında yenilik eğilimleri güçlenmiş, sanatçılar sembolik ve minimalist tasvir araçlarına özel önem vermişlerdir. Bu alanda ilk başarılı adımı atan Tahir Salahov, "Antoni ve Kleopatra", "Hamlet" (William Shakespeare), "Aydın" (C. Cabbarlı) oyunlarının, özellikle "Köroğlu" operasının (Ali Fetaliyev ile birlikte) sahne düzenlemesinde net yapısal, görkemli dekorlar yaratmıştır. Mikayıl Abdullayev "Leyla ile Mecnun", "Köroğlu" (Üzeyir Hacıbeyov) operalarının ve "Çitra" (Niyazi) balesinin sahne tasarımını canlı ve parlak renklerle çözmüştür. Toğrul Nerimanbeyov'un "Kobustan Gölgecikleri" (Fikret Karayev), "Yedi Güzel" (Kara Karayev), "Nesimi Destanı", "Binbir Gece" (Fikret Emirov) balelerinin sahne tasarımları romantik üslup ile farklılaşır.

Tiyatro-dekorasyon sanatlarının gelişiminde Böyükağa Efganlı, Hasan Mustafayev, S. M. Fefimenko, Y. A. Toropov, Ağabala Abbasov, Elçin Aslanov, Böyükağa Efendiyev, Memmed Aliyev, Aslan Seyidov, Elçin Memmedov, Sakit Hakverdiyeva, Ferid Ahmedov, Gasım Memmedov, Ferid eli Halilov, Faiq Qafarov ve diğer sanatçıların; sinema alanında Cefer Ezimov, Kamal Necefzade, Nadir Zeynalov, Fehreddin Bağırov, Rza İsmayılov, Memmed Ağabeyov, Nesreddin Beykişiyev ve diğerlerinin önemli hizmetleri olmuştur.

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Azerbaycan'da anıtsal ve sehpa heykeltraşlığı yeni bir gelişme aşamasına girdi. Nizami Gencevi'nin Gence'de (1946; SSCB Devlet Ödülü, 1947) ve Bakü'de (1949) anıtları SSCB Sanat Akademisi'nin muhabir üyesi Fehim Abdurrahmanov'un yaratıcılığında önemli bir aşamaydı. Onun Bakü'de dikilen "Özgür Kadın" heykeli (1960), Samed Vurğun'un (1961), Sovyetler Birliği Kahramanı Mehdi Hüseynzade'nin (1973), Duşanbe'de şair Rudeki'nin (1964, SSCB Sanat Akademisi'nin Altın Madalyası) anıtları, Azerbaycan anıtsal heykeltraşlığının başarılı örneklerindendir. Anıtsal heykeltraşlık ustası SSCB Sanat Akademisi'nin gerçek üyesi Pinhas Sabsay, emek insanlarının, bilim ve kültür insanlarının ("Petrolcü M. P. Kaveroçkin", "Ressam Sattar Behlulzade", "Petrolcü Babayev", "Yazar Süleyman Reimov", Samed Vurğun'un ev-müzesi için anıtsal portresi vb.) portre galerilerini oluşturmuştur.

Cabbar Karyağdıoğlunun anıtsal-dekoratif heykeltraşlık eserleri sanatsal ifade ve dinamikliği ile dikkat çekmektedir. Mirze Alekber Sabir'in (1958), Neriman Nerimanov'un (1972) heykelleri, iki kez Sovyetler Birliği Kahramanı ve general Hezi Aslanov'un anıtı (1983, Lenkeran) Azerbaycan heykeltraşlığının değerli örnekleri arasında yer almaktadır. SSCB Sanat Akademisi'nin gerçek üyesi Ömer Eldarov ve SSCB Sanat Akademisi'nin muhabir üyesi Tokay Memmedov'un birlikte yarattıkları "Fuzuli" anıtı (1962, Bakü) kusursuz plastik sanat eserlerindendir. Tokay Memmedov'un Üzeyir Hacıbeyov (1962), Mehmed Azizbeyov (1977), Nesimi (1979; İbrahim Zeynalov ile birlikte) ve diğer anıtsal eserleri Azerbaycan heykeltraşlığının en iyi örneklerindendir. Ömer Eldarov, "Hürü Natavan" (1960), "Muslim Magomayev" (1987), Hasan Bey Zerdabi (1973; Zerdab), "77. Azerbaycan Tümeni" (1975, Sapun-Kora, Sivastopol) ve Bakü'de romantik şair Hüseyin Cavid (1993-?) anıtlarında heykeltraşlık ile mimarlığın sentezine ulaşmıştır. Onun "Petrolcüler" (1963), "Sattar Behlulzade'nin portresi" (1966), "Ömrün Dört Çağı" (1974) gibi kompozisyon ve portreler için figürlerin kompaktlığı ve milli renk tonları karakteristiktir.

Post-Sovyet Dönemi

20.yüzyılın 1990'lı yıllarında Azerbaycan Cumhuriyeti'nin bağımsızlık şartlarında milli kültürün, bu bağlamda görsel sanatların gelişiminde yeni bir aşama başlamıştır.