Atilax paludinosus
Atilax paludinosus, Sahra Altı Afrika'ya özgü orta büyüklükte bir kuyruksürendir. Buradaki en önemli tatlı su sulak alanlarında yaşar. 2008'den beri IUCN Kırmızı Listesi'nde asgari endişe altındaki türler kategorisinde yer almaktadır.[1]
| Atilax paludinosus | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||||||||||||||||
| Korunma durumu | |||||||||||||||||||
 Asgari endişe altında (IUCN 3.1)[1] | |||||||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||||||
| Atilax paludinosus G. Cuvier, 1829 | |||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||
| Dağılımı | |||||||||||||||||||
Etimoloji
değiştirAtilax cins adı 1826'da Frédéric Cuvier tarafından tanımlandı.[2] 1829'da Georges Cuvier, Herpestes paludinosus bilimsel adını kullanarak Cape Eyaleti'nin sazlıklarında bir kuyruksürene atıfta bulundu.[3] Atilax cinsinin tek üyesidir.[4]
Dağılımı ve yaşam alanı
değiştirAtilax paludinosus, Senegal'den Etiyopya'ya kadar Sahra altı Afrika'da ve Namibya hariç güneyden Güney Afrika'ya kadar uzanır.[1] Durgun nehirler ve akarsular boyunca sazlık ve bataklık gibi tatlı sulak alanlarda ve aynı zamanda kıyı bölgelerindeki haliçlerde yaşar.[5]
Gine'nin Yukarı Nijer Millî Parkı'nda, 1996'dan 1997'ye kadar yapılan araştırmalar sırasında kaydedildi.[6] Gabon'daki Moukalaba-Doudou Millî Parkı'nda, 2012 yılında yapılan iki aylık bir araştırma sırasında sadece ormanlık alanda kaydedildi.[7]
Etiyopya Yükseltileri'nde, Bale Dağları Millî Parkı'nda 3.950 m (12.960 ft) yükseklikte kaydedildi.[8]
Davranış ve ekoloji
değiştirAtilax paludinosus yalnız yaşar.[9] Mükemmel bir yüzücüdür ve ayaklarını kullanarak en fazla 15 saniyeye kadar dalış yapabilir. Karada genellikle yavaş ilerler ama aynı zamanda hızlı hareket edebilir.[10] KwaZulu-Natal'daki telemetri ile izlenen bataklık kuyruk sürenlerin, krepüsküler bir aktivite ile gün boyunca aktif değilken, gün batımından kısa bir süre sonra gece yarısından sonraya kadar aktif oldukları anlaşıldı.[11] Dzanga-Sangha Özel Koruma Alanı'nda telemetri ile izlenen bir erkek bataklık kuyruksüreninin, en çok sabahın erken saatleri ile akşamın geç saatlerinde aktif olduğu gözlendi.[12]
Üreme
değiştirDişiler, 69 ila 80 günlük bir gebelikten sonra, tamamen kürklü iki ila üç yavru doğurur. Gözleri 9. ve 14. günler arasında açılır, göz bebekleri önce mavimsi olur ve üç haftalıkken kahverengiye döner. Kulak kanalları 17. ile 28. günler arasında açılır. Dişiler yavrularını en erken 30. günde sütten kesmeye başlar ve iki aylıkken yavrular tamamen sütten kesilir.[13]
Tehditler
değiştir2006 yılında, Cross-Sanaga-Bioko kıyı ormanlarının Kamerun kısmında yılda yaklaşık 950 bataklık kuyruksüreninin avlandığı tahmin edilmektedir.[14]
Dış bağlantılar
değiştir- Picture of a Marsh mongoose 17 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Wikimedia Commons'ta Atilax paludinosus ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
Vikitür'de Atilax paludinosus ile ilgili ayrıntılı taksonomik bilgiler bulunur.
Kaynakça
değiştir- ^ a b c Do Linh San, E.; Angelici, F. M.; Maddock, A. H.; Baker, C. M.; Ray, J. (2015). "Atilax paludinosus". doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T41590A45204865.en.
- ^ Cuvier, F. G. (1826). "Vansire". E. Geoffroy Saint-Hilaire; F. G. Cuvier (Ed.). Histoire Naturelle des Mammifères : avec des figures originales, coloriées, dessinées d'aprèsdes animaux vivans. Tome 5. Paris: A. Belin. s. LIV.
- ^ Cuvier, G. (1829). "Les Mangoustes. Cuv. (Herpestes, Illiger)". Le règne animal distribué d'après son organisation, pour servir de base à l'histoire naturelle des animaux et d'introduction à l'anatomie comparée. Paris: Chez Déterville. ss. 157-158.
- ^ Wozencraft, W.C. (2005). "Atilax paludinosus". Wilson, D.E.; Reeder, D.M (Ed.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3. bas.). Johns Hopkins University Press. s. 562. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
- ^ Baker, C. M.; Ray, J. C. (2013). "Genus Atilax paludinosus Marsh Mongoose". J. Kingdon; M. Hoffmann (Ed.). The Mammals of Africa. V. Carnivores, Pangolins, Equids and Rhinoceroses. Londra: Bloomsbury. ss. 298−302. ISBN 9781408189962.
- ^ Ziegler, S.; Nikolaus, G.; Hutterer, R. (2002). "High mammalian diversity in the newly established National Park of Upper Niger, Republic of Guinea". Oryx. 36 (1). ss. 73-80. doi:10.1017/s003060530200011x
. 19 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Nakashima, Y. (2015). "Inventorying medium-and large-sized mammals in the African lowland rainforest using camera trapping". Tropics. 23 (4). ss. 151-164. doi:10.3759/tropics.23.151 .
- ^ Yalden, D. W.; Largen, M. J.; Kock, D.; Hillman, J. C. (1996). "Catalogue of the Mammals of Ethiopia and Eritrea. Revised checklist, zoogeography and conservation". Tropical Zoology 9. 9 (1). ss. 73−164. doi:10.1080/03946975.1996.10539304 .
- ^ Baker, C. M. (1989). "Feeding habits of the water mongoose (Atilax paludinosus)" (PDF). Zeitschrift für Säugetierkunde. 54 (1). ss. 31-39. 13 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF).
- ^ Taylor, M. E. (1970). "Locomotion in some African viverrids". Journal of Mammalogy. 51 (1). ss. 42-51. doi:10.2307/1378530. JSTOR 1378530.
- ^ Maddock, A. H.; Perrin, M. R. (1993). "Spatial and temporal ecology of an assemblage of viverrids in Natal, South Africa". Journal of Zoology. 229 (2). ss. 277-287. doi:10.1111/j.1469-7998.1993.tb02636.x.
- ^ Ray, J. (1997). "Comparative ecology of two African forest mongooses, Herpestes naso and Atilax paludinosus". African Journal of Ecology. 35 (3). ss. 237-253. doi:10.1111/j.1365-2028.1997.086-89086.x.
- ^ Baker, C. M.; Meester, J. (1986). "Postnatal physical development of the Water mongoose (Atilax paludinosus)" (PDF). Zeitschrift für Säugetierkunde. 51 (4). ss. 236-243. 13 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF).
- ^ Fa, J. E.; Seymour, S.; Dupain, J. E. F.; Amin, R.; Albrechtsen, L.; Macdonald, D. (2006). "Getting to grips with the magnitude of exploitation: bushmeat in the Cross–Sanaga rivers region, Nigeria and Cameroon". Biological Conservation. 129 (4). ss. 497-510. doi:10.1016/j.biocon.2005.11.031. 19 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
