I. Lucius
I. Lucius (yak. 200, Roma - 5 Mart 254 Roma), din adamı ve 25 Haziran 253'te papa seçilmesinden 5 Mart 254'te ölümüne kadar Roma Episiskoposu ve 22. papa.[1]
I. Lucius Papa Aziz | |
|---|---|
 Papa I. Lucius | |
| Doğum | yak. 200 Roma, Roma İmparatorluğu |
| Ölüm | 5 Mart 254 Roma, Roma İmparatorluğu |
| Etkin yıllar | 25 Haziran 253 - 5 Mart 254 |
| Yerine geldiği | Papa Cornelius |
| Yerine gelen | Papa I. Stephenus |
| Din | Hristiyanlık (Katolik) |
| Ebeveyn(ler) | Babası: Porphyrianus |
Hayatı
değiştirLucius günümüzde bilinmeyen bir tarihte (büyük olasılıkla 200'de) Roma'da doğdu. Fakat otoriteli bir kaynak olan Liber Pontificalis onun Lucca'da doğduğunu bildirmektedir. Babasının adı Porphyrianus olduğu bilinmekte ve ailesi hakkında başka hiçbir şey bilinmemektedir.
Haziran 251'da Roma İmparatoru Decius, Gotlar ile yapılan savaşta öldürülmesinin ardından Trebonianus Gallus İmparator oldu. Savaş, Haziran 252'de tekrar başladı ve yeni imparator halefinin Hristiyanları zulmetme politikasını devama başladı ve Roma Epispoposu ve Papa olan Cornelius'u Cıvıtavecchia, İtalya'ya sürgüne göndertti. Cornelius bu şehirde öldü veya öldürüldü. 25 Haziran 253'te Lucius Roma Episkoposu ve papa olarak seçildi. Bunu takiben hemen önceki papa gibi yeni papa Lucius da tutuklandı ve Roma'dan sürgüne gönderildi. Fakat imparator Trebonianus Gallus, Ağustos 253'te oğlu Volusianus'la birlikte Interamna yakınlarında kendi askerlerin tarafından öldürüldü. Yeni Roma imparatoru Aemilianus olduysa da üç aylık bir hükümdarlığı sırasında, Almanya'da Ren eyaleti valisi Valerianus askerleri tarafından imparatorluğa seçilmişti ve Roma'ya yürümekte idi. İmparator Aemilianus'un askerleri onun Valerianus'la bir savaşta mağlup düşeceğini anlayarak isyan ettiler ve onu öldürdüler. Böylece Valerianus Ekim 253'te Roma'da imparator oldu. İmparator Valerianus imparator Decius'den beri hüküm süren Roma imparatorlarına nispetle Hristiyanlara biraz daha toleranslı idi. Bundan yararlanan Roma Episkoposu Papa İ. Lucius Roma'ya döndü.[1]
Erken Hristiyanlığın önemli ilahiyat doktor alimlerinden olduğu kabul edilen Kartaca Piskoposu Aziz Kiprian'ın yazdığı mektuplar elimizde bu devre olan başlıca belgeleri sağlamaktadır. Kiprian'ın Lucius sürgüne gönderilmeden önce üzüntü ifade edilen bir mektubu ve Lucius sürgünden döndükten sonra da sevincini ve düşündüklerini ifade eden bir mektubu vardır. Lucius sürgünden döndükten sonra yazdığı mektupta Kiprian Kartaca gibi diğer önemli Hristiyan merkezlerinde olduğu gibi Roma'da da Hristiyanlık yönetici piskoposlarının hala daha önceki papalara karşı "anti-papa" olmuş "Novotian" taraftarları olduklarından ve bunun çıkardığı sorunlardan bahsetmektedir. Bu Kiiprian mektubundan papa Lucius'un sürgünden döndükten sonra verdiği büyük uğraşın bu Novotian taraftarlarını bertaraf etmeye çalışmak olduğu anlaşılmaktadır.
Lucius'u bundan sonra en çok uğraştıran Hristiyanlık dininden ayrılıp dini reddetmiş olan eski Hristiyanların tövbe ettikten sonra tekrar Hristiyan dinine kabul edilip edilmeyeceği sorunu oldu. İmparator Decius'dan itibaren imparatorların Hristiyanlara olan zulüm, eziyet ve şiddetli baskısı ile birçok kişi Hristiyanlık dininden ayrılmışlardı (lapsı). Onların sonradan kiliseye geri kabul edilmesi sorunu Hristiyan kilisesi ileri gelen ilahiyatçıları arasında Lucius döneminde de devam eden büyük tartışmalara ve anlaşmazlıklara sebep olmaktaydı. Lucius'dan önceki papa Cornelius bunların tekrar Hristiyanlığa kabul edilmelerini savunmuştu. Lucius da aynı fikirde idi ve eğer bu dinden dönenler gerekli olan açıkça tövbe ettiklerini ifade edip papaz ve piskoposların önerdikleri kefareti yerine getirdikleri zaman dine dönme gibi büyük günahlarının af olmasını ve bu günahkarların yine Hristiyan komünyonu içine alınmalarını uygun bulmakta idi. Novotian taraftarları bu fikirlere ve dinden dönen günahkarların tekrar Hristiyan komünyonuna alınmasına katiyetle aleyhtardılar.
Lucius 5 Mart 254'te öldü. Cenazesi önce Roma'da Appian Yolu üzerinde olan büyük San Calixte katakomb mezarlığında bulunan Papalar mağarasında gömülmüştür. Ama kitabesi bu katakomb mezarında geride bırakılarak cenaze kalıntıları (daha önce bir başka yere nakledilmelerinden sonra) Papa VIII. Clemens (1536-1605) direktiflerine uyularak Roma St. Cecelia Kilisesi'de sunak altına konulmuştur.
Lucius'un ölümünün bir Roma İmparatoru'nun zulmüne mazur kalıp Hristiyan şehidi olması şeklinde olduğu sanılmakta idi. Bu nedenle Aziz olduğu kabul edilmektedir. Bir Hristiyan Şehidi ve Aziz olarak anma yortu günü 5 Mart'tir.[2] Fakat Hristiyan Şehidi olup bir aziz olarak anma yortu günü seçilmesi asırlarca tartışmalı olmuştur Birçok otorite onun imparatorların zulmü ile ölmediğinde hemfikirdir. Katolik Kilisesi otoriteleri bu tartışmalar dolayısıyla yüzyıllarca Lucius'un yortu gününü önce listelerinden kaldırıp sonra yeniden listelerine koymuşlardır. Lakin Katolik Kilisesi'nin resmi Hristiyan Şehitleri listesi olan "Martyrologium Romanum" listesinin en son 2001 edisyonuna göre Lucius bir Hristiyan Şehidi v. e Aziz olarak kabul edilmektedir[3]
Ayrıca bakınız
değiştirKaynakça
değiştir- ^ a b Johann Peter Kirsch (1909). "Pope St. Lucius I" Kaynak: The Catholic Encyclopedia. Cilt:. New York: Robert Appleton Company. Online: Wikisource websitesi [1] 31 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
- ^ 2001, Martyrologium Romanum, Libreria Editrice Vaticana, ISBN 978-88-209-7210-3
- ^ "Catholic.org Catholic Online websitesi". 31 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2017.
Dış bağlantılar
değiştir
- "Wikisource, the free online library" websitesinde Johann Peter Kirsch, (1913) "Pope St. Pope St. Lucius I" maddesi.; Kaynak: Catholic Encyclopedia (1913) Cilt:5 [2] 31 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- Louis Marie Olivier Duchesne, "Lucius#Lucius I" maddesi 1911 Encyclopædia Britannica, Volume 17. Online: "Wikisource, the free online library" websitesinde [3] 5 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
